W dniu dzisiejszym świętujemy osiemdziesiątą rocznicę napaści Niemiec na nasz kraj i wybuchu II wojny światowej. Tę rocznicę przypominają nam Polakom, a szczególnie młodemu pokoleniu podstawowy obowiązek: odpowiedzialność za Ojczyznę, za to wielkie dziedzictwo pozostawione nam po przodkach.

Wielu naszych bohaterów narodowych, w tym wielu młodych Polaków, nie zdradziło Ojczyzny za miskę soczewicy. Dla nich Ojczyzna była ważniejsza niż własne życie. Zachowali się tak jak trzeba, składając swoje życie, często młode życie na ołtarzu Ojczyzny.

Św. Jan Paweł II, będąc na Westerplatte w 1987 r. wyjaśniał młodzieży symbolikę tego miejsca. Wspominając polskich żołnierzy broniących go we wrześniu 1939 r. przed niemieckim najeźdźcą mówił: „Pozostali w pamięci narodu jako wymowny symbol. Trzeba, ażeby ten symbol wciąż przemawiał, ażeby stanowił wyzwanie dla coraz nowych ludzi i pokoleń Polaków. Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje «Westerplatte». Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można «zdezerterować». Wreszcie – jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte – w sobie i wokół siebie. Tak – obronić – dla siebie i dla innych”.

Ojczyzna – to wartość najwyższa, „którą trzeba utrzymać i obronić dla siebie i dla innych”, to świętość, to słowo uświęcone przelaną krwią tylu Polek i Polaków, w tym wielkiej rzeszy ludzi młodych.

Być może nadejdzie taka chwila: Ojczyzna w potrzebie. Polaku i Polko, synu i córko jednej matki Ojczyzny, jaka będzie twoja postawa?