ANDRZEJ TARWID: – Biskupi zebrani na posiedzeniu plenarnym Episkopatu Polski wybrali Księdza na nowego moderatora generalnego Ruchu Światło-Życie. Spodziewał się Ksiądz tej nominacji czy raczej jest nią zaskoczony?
KS. MAREK SĘDEK: – Decyzję Episkopatu poprzedził wybór trzech kandydatów, który się dokonał w czasie oazy w Krościenku przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Liczyłem się więc z tym, że mogę zostać moderatorem generalnym, choć ani się tym nie afiszowałem, ani też o to nie zabiegałem.
– A co Ksiądz pomyślał, kiedy nominacja została ogłoszona?
– „Niech się dzieje wola Boża” – to była moja pierwsza myśl. Natomiast samą nominację traktuję jako rodzaj misji i zarazem bardzo duże wyzwanie.
– Założony przez ks. Franciszka Blachnickiego ruch stawia sobie za cel m.in. wychowanie dojrzałych chrześcijan oraz służbę Kościołowi w duchu Soboru Watykańskiego II. Jak te zadania zamierza Ksiądz teraz realizować?
Reklama
– Centralnym zadaniem Ruchu Światło-Życie musi być ewangelizacja i formacja. Chciałbym, aby dokonywało się to m.in. poprzez inspirowanie i koordynowanie różnych inicjatyw, a także poprzez wymianę doświadczeń w kraju i za granicą.
Ks. Blachnicki powtarzał, że parafia jest „wspólnotą wspólnot”. To pokazuje, że trzeba zakładać wspólnoty w parafiach, bo one są nośnikiem wielu wartości. One pokazują także bardzo dobry model współpracy kapłanów ze świeckimi, co, w mojej ocenie, obecnie jest bardzo istotne.
– Do Ruchu Światło-Życie należy ponad 100 tys. osób. Co powiedziałby Ksiądz tym, którzy rozważają, czy warto zostać członkiem ruchu?
– W dzisiejszym świecie niełatwo jest być człowiekiem wierzącym, który konsekwentnie stara się postępować zgodnie ze swoją wiarą. Do tego potrzeba nie tylko indywidualnej formacji, ale też środowiska wiary. Ruch Światło-Życie zapewnia takie środowisko dla młodzieży i dla rodzin.
Dominikanie opublikowali komunikat ws. medialnych wystąpień o. Wojciecha Jędrzejewskiego OP. Poinformowano w nim, że jego "publiczna działalność została zawieszona aż do odwołania". Więcej w komunikacie poniżej.
AKTUALIZACJA Komunikat ws. o. Wojciecha Jędrzejewskiego OP (2025r)
Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.
O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
Bp Marek Mendyk podczas obrzędu ostatniego pożegnania śp. ks. kan. Kazimierza Feliksa Gniota w kościele św. Mikołaja w Pszennie.
Wypełniony wiernymi kościół św. Mikołaja był świadkiem pożegnania wyjątkowego kapłana, który przez ponad dwie dekady prowadził miejscową wspólnotę z łagodnością, konsekwencją i głęboką wiarą.
6 października bp Marek Mendyk przewodniczył Mszy świętej pogrzebowej za śp. ks. kan. Kazimierza Feliksa Gniota, wieloletniego proboszcza parafii, który zmarł w 72. roku życia i 46. roku kapłaństwa. Żałobna liturgia, koncelebrowana przez blisko trzydziestu kapłanów z całej metropolii wrocławskiej, wśród nich wikariusza generalnego diecezji świdnickiej ks. kan. Arkadiusza Chwastyka i kanclerza legnickiej kurii ks. prał. Józefa Lisowskiego, była nie tylko modlitwą, ale i świadectwem wdzięczności za życie, które, jak przypomniał biskup świdnicki, było całkowicie zanurzone w Bogu i w ludziach.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
