W nawiązaniu do pierwszego czytania z Liturgii słowa Mszy św. pierwszej niedzieli adwentu, Papież odwołał się do „biblijnych obrazów” i dokonał refleksji „nad naszym byciem w Kościele”.

Urok świętości

„Góra stojąca mocno na szczycie gór” (por. Iż 2, 2) stanowi przypomnienie o tym, że owoce działania Pana Boga w naszym życiu są darem nie tylko dla nas, lecz dla wszystkich. „Syjon” – to symbol komunii odrodzonej w wierności; staje się znakiem światła dla ludzi „każdego pochodzenia”; przypomnieniem, że „radość z dobra łatwo się udziela”.

Wskazał na wezwanie do odnowienia w wierze siły świadectwa. Odwołując się do św. Jana Chryzostoma – „wielkiego pasterza tutejszego Kościoła”, Papież przypomniał, że „urok świętości” jest „znakiem bardziej wymownym niż wiele cudów”. Mówiąc o potrzebie świadectwa, Leon XIV wezwał: „podtrzymujmy naszą wiarę modlitwą i sakramentami, żyjmy nią konsekwentnie w miłości […]. Pan, którego oczekujemy w chwale na końcu czasów, codziennie kołacze do naszych drzwi. Bądźmy gotowi poprzez szczere zaangażowanie w dobre życie, jak uczą nas liczne wzorce świętości, w które obfituje historia tej ziemi”.

Szczególne wezwanie

Drugim obrazem z Księgi Proroka Izajasza jest „świat, w którym króluje pokój”. „Jakże pilne jest dzisiaj to wezwanie! Jakże wielka jest potrzeba pokoju, jedności i pojednania wokół nas, a także w nas samych i między nami!” - wskazał Papież.

Leon XIV odwołał się do logo podróży apostolskiej – symbolu mostu łączącego dwa kontynenty: Azję i Europę. Wskazał na trzy konstrukcje, które dziś łączą brzegi; „wielkie konstrukcje służące komunikacji, wymianie i spotkaniom: imponujące dla oka, a jednocześnie tak małe i kruche w porównaniu z ogromnymi terytoriami, które łączą”. Ta symbolika stanowi przypomnienie o znaczeniu wspólnych działań na rzecz jedności. Dokonuje się to na trzech poziomach: wewnątrz wspólnoty, z członkami innych wyznań chrześcijańskich oraz w spotkaniach z przedstawicielami innych religii.

Katolickość

Papież przypomniał, że w obrębie tutejszego Kościoła są cztery różne tradycje liturgiczne: łacińska, ormiańska, chaldejska i syryjska. Każda z nich „wnosi swoje własne bogactwo na płaszczyźnie duchowej, historycznej i kościelnej”. „Wspólne dzielenie się tymi różnicami może w sposób znamienity ukazać jedną z najpiękniejszych cech oblicza Oblubienicy Chrystusa: katolickość, która jednoczy. Jedność, która umacnia się wokół ołtarza, jest darem Boga i jako taka jest silna i niepokonana, ponieważ jest dziełem Jego łaski” - zaznaczył Leon XIV.

Ut unum sint

„Węzłem komunii, który sugeruje nam ta liturgia, jest ekumenizm” - dodał Papież. Wiara w Zbawiciela jest tym co łączy nas między sobą oraz ze wszystkimi braćmi i siostrami należącymi do innych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich. „Jest to również droga, którą od dawna podążamy razem, a której wielkim promotorem i świadkiem był św. Jan XXIII, związany z tą ziemią silnymi więzami wzajemnej miłości.

Vatican Media

Docenić to, co łączy

Papież na koniec zwrócił uwagę na relacje ze społecznościami niechrześcijańskimi. Wskazał, że dziś „żyjemy w świecie, w którym zbyt często religia jest wykorzystywana do usprawiedliwiania wojen i zbrodni”. Leon XIV mówiąc o „wspólnej wędrówce” dodał, że potrzeba „doceniać to, co nas łączy, burząc mury uprzedzeń i nieufności, sprzyjając wzajemnemu poznaniu i szacunkowi, aby dać wszystkim silne przesłanie nadziei i zaproszenie do bycia «tymi, którzy wprowadzają pokój»”.