Mszy św. przewodniczył abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, natomiast kazanie wygłosił bp Krzysztof Włodarczyk delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruch Światło-Życie.

BPJG

- Jubileusz to dobry czas, by zatrzymać się i podsumować to, co dobre, zauważyć to, co się nie powiodło, by następnie z zebranym doświadczeniem wyruszyć w dalszą drogę i z odnowioną gorliwością świadczyć o Bogu w codziennym życiu - powiedział bp Włodarczyk.

Kaznodzieja, przypomniał słowa Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, który mówił, że „Rocznice i jubileusze dla ludzi wierzących są zawsze okazją i wezwaniem do wdzięcznego wspominania wielkich dzieł Bożych”. - Jesteśmy zaproszeni tymi słowami do wspomnienia początków Domowego Kościoła, małżeńsko-rodzinnego ruchu świeckich, działającego w kościele w ramach Ruchu Światło-Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy kościoła w Polsce - tłumaczył kaznodzieja.

Dodał, że Bóg dał ks. Franciszkowi Blachnickiemu charyzmat oazy, aby uformować nowego człowieka, „który zacznie myśleć, czuć, żyć nie tylko po ludzku, nie tylko na miarę tego świata i nie według jego mody, ale według Słowa Bożego”.

BPJG

Zwrócił uwagę, że wyniesienie na ołtarze małżonków Marii i Alojzego Beltrame Quatrocchi w 2001 r., a także beatyfikacja całej rodziny Ulmów daje impuls do rozwoju refleksji nad małżeństwem, rodziną i ludzką seksualnością. Zaznaczył, że bardzo dokładnie wyrażają to słowa homilii św. Jana Pawła II wypowiedziane dnia 21 października 2001 r w Rzymie: „Drogie rodziny, mamy dzisiaj szczególne potwierdzenie, że można dążyć do świętości razem, jako para małżeńska, i że jest to droga piękna, niezwykle owocna i ważna z punktu widzenia rodziny, Kościoła i społeczeństwa”.

Delegat KEP ds. Ruch Światło-Życie opowiadał, że współczesnemu człowiekowi bardzo trudno przychodzi myślenie o małżeństwie jako o drodze do świętości. - Duchowy sens małżeństwa jest dość często zaniedbywany, być może dlatego, że wśród chrześcijan brakuje świadomości istnienia głębokiego, duchowego wymiaru małżeństwa. Małżeństwo jest jednak rzeczywistością świętą bez względu na to, czy małżonkowie sobie to uświadamiają, czy też nie - zaznaczał w kazaniu. Dodał, że małżeństwo jest święte świętością obecnego w nich Boga, który sam ten związek ustanowił i powołał małżonków do wykonywania świętych zadań.

Życzył małżonkom, aby swoim świadectwem życia wpisywali się każdego dnia w „serce Kościoła - Matki”, budowali go na co dzień i ukazywali tajemnicę Boga Ojca i Syna i Ducha Świętego, w którym życie i miłość polega na „bezinteresownym darze z siebie”. - Niech mocą błogosławieństwa wzrasta, rozwija się i rozszerza na cały świat Domowy Kościół-życzył.

- W Ruchu Światło Życie jesteśmy od dziecka. Wzrastaliśmy najpierw w formacji indywidualnej, a kiedy sakramentalnie powiedzieliśmy sobie „tak” to jeszcze potrzebowaliśmy dwóch lat, by dojrzeć, że Domowy Kościół to jest ta wspólnota, której my potrzebujemy, że czas indywidualnej formacji minął, a teraz trzeba nasze życie budować razem - opowiadali Małgorzata i Tomasz Kasprowicz para krajowa Domowego Kościoła. Dodali, że dla nich Domowy Kościół to codzienne życie. To wszystko co proponuje Kościół. Są już w nim od 25 lat.

Małżeństwo odpowiada za wszystkie wspólnoty Domowego Kościoła, nie tylko w Polsce, ale również po za jego granicami. Ruch jest obecny w 24 krajach, należy do niego około 50 tys. członków na całym świecie. Największe wspólnoty istnieją np. w Słowacji, Niemczech, Czechach, Litwie, Anglii, USA, Kanadzie, czy na Ukrainie.

- Oni tam potrzebują tego, by tworzyć wspólnotę i być blisko Kościoła. Istnieją za granicą nie tylko kręgi polonijne, ale także wspólnoty wielojęzykowe ludzi, którzy wyrośli w innej kulturze i mentalności. Przyciąga ich to, że życie małżeńskie, sakramentalne jest możliwe w tych zwariowanych czasach - powiedzieli.

Tomasz Kasprowicz tłumaczył, że we wspólnocie małżonkowie dbają przede wszystkim o siebie nawzajem. - Ja dam o moją żonę, a ona dba o moje zbawienie i to jest właśnie odkrywanie głębi sakramentu małżeństwa, bo nie zawieramy go, by iść samemu, ale żeby iść we dwoje - zauważył. Dodał, że w Domowym Kościele tworzą też środowisko wzrostu dla dzieci i dzięki temu rodzice mogą stawać się pierwszymi świadkami wiary dla swoich dzieci.

- Najpiękniejszym owocem bycia w Domowym Kościele jest to, że nadal jesteśmy małżeństwem. Mamy poczucie, że gdyby nie ta wspólnota i „narzędzia”, które nam daje, już byśmy nie byli razem. Tymi zadaniami są m.in. wspólna modlitwa, czytanie Słowa Bożego, dialog małżeński, reguła życia i przynajmniej raz w roku rekolekcje. To nas łączy i pozwala nam być blisko Boga i siebie - opowiadali Małgorzata i Jacek Karbownik, para diecezjalna Domowego Kościoła arch. częstochowskiej.

- Bycie w Domowym Kościele daje radość, szczęście, pokój, umiejętność budowania relacji z mężem i dziećmi, a także wspólnotę w której się dobrze czujemy. Polecam tą drogę wszystkim małżeństwom. To bardzo ważne, ze są ludzie, którzy myślą tak samo jak my i mają te same wartości oparte na wierze – powiedziała Anna Porazik z diec. szczecińsko-kamieńskiej i dodała, że trzeba dziękować, że taki Ruch jest i rozrasta się na cały świat.

Domowy Kościół Ruchu Światło-Życie pomaga małżonkom sakramentalnym czerpać z łaski i mocy sakramentu małżeństwa, uczy jak żyć tym sakramentem i celebrować go przez całe życie. Łączy on w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame, od którego przejął ideał duchowości małżeńskiej, czyli dążenia ku Bogu w jedności ze współmałżonkiem.

Małżeństwa należące do Domowego Kościoła wezwane są do posługi na rzecz własnej rodziny rozumianej jako budowanie wspólnoty wiary, nadziei i miłości. Domowy Kościół powstał w 1973 r. z inicjatywy ks. Franciszka Blachnickiego, jako gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie.