Reklama

Duchowość

Szkolenia dla rad parafialnych z całej Polski

[ TEMATY ]

rady parafialne

Bożena Sztajner/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jesienią rozpoczną się kursy dla członków parafialnych rad duszpasterskich z całej Polski. Realizować je będzie pallotyński Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego we współpracy z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz Komisją Episkopatu ds. Duszpasterstwa, której przewodniczy abp Stanisław Gądecki.

Wstępny program szkoleń przedstawił dziś ks. dr Wojciech Sadłoń SAC wraz z ks. dr. Tomaszem Wielebskim oraz dr. Mateuszem Tutakiem - podczas zebrania dyrektorów wydziałów duszpasterskich, duszpasterzy krajowych i delegatów KEP, jakie odbyło się w Warszawie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Celem kursu - jak zaznaczył ks. Sadłoń - jest przygotowanie członków parafialnych rad duszpasterskich do świadomego i aktywnego udziału w życiu parafii, w tym opracowywania parafialnych programów duszpasterskich. Dodał, że badania zrealizowane w ubiegłym roku przez ISKK wykazały olbrzymie zróżnicowanie jeśli chodzi o istnienie rad parafialnych w poszczególnych diecezjach jak i w zakresie sposobu ich pracy. Z badań wynika, że rady parafialne działają w 80 proc. parafii. Przeciętnie liczą one 13 członków, którzy często są ich członkami przez wiele kadencji. W niektórych diecezjach – opolskiej, poznańskie, katowickiej, tarnowskiej czy lubelskiej – rad tych jest wyraźnie więcej niż w pozostałych. największy procent rad parafialnych posiada diecezja tarnowska - 96 %, a najmniejszy diecezja radomska - 28 %.

Reklama

Częstym problemem jest istnienie jednej rady parafialnej, a nie tak jak przewiduje prawo kanoniczne: rady duszpasterskiej oraz odrębnej od niej rady ekonomicznej.

Na dwudniowy kurs parafialnych rad duszpasterskich złożą się następujące tematy: Czym jest Kościół?; Jaka powinna być parafia?; Miejsce świeckich w kościele i w parafii; Jak przekształcić parafię we wspólnotę?; Metody pracy rady parafialnej, Zasady tworzenia parafialnego programu duszpasterskiego raz jak podjąć nową ewangelizację w parafii?

Zajęcia będą realizowane w formie wykładów, warsztatów, którym towarzyszyć będzie dzielnie się, modlitwa i medytacje biblijne.

Do udziału w kursie zaproszone są całe rady parafialne wraz ze swymi proboszczami. Udział w kursie pomoże im - jak stwierdził ks. Wielebski - zarówno w usystematyzowaniu posiadanej wiedzy o sposobie funkcjonowania parafii, jak i w uniknięciu możliwych błędów w działalności rady. Zajęcia poprowadzą wykładowcy akademiccy z UKSW, duszpasterze i ludzie świeccy.

Miejscem szkoleń będzie pallotyński klasztor Karczówka koło Kielc. Tam należy kierować zgłoszenia: mail: info@karczowka.com, www.karczowka.com, tel: 784 507 884. Pierwsza runda szkoleń przewidziana jest 19 i 20 września 2014 r.

2014-03-18 19:18

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ku Jubileuszowi 2025. Kongres rad parafialnych diecezji legnickiej.

[ TEMATY ]

jubileusz

kongres

rady parafialne

diecezja legnicka

ks. Waldemar Wesołowski

- Jesteśmy wspólnotą ludzi wiary, nie organizacją zarządzającą – podkreślił biskup pomocniczy Piotr Wawrzynek podczas spotkania z przedstawicielami rad parafialnych diecezji legnickiej.

Tym razem poświęcone było przygotowaniu do obchodów jubileuszu 2025 ogłoszonego przez papieża Franciszka. Dlatego też przebiegał pod hasłem „Jubileusz 2025 – nadzieja i zaproszenie do drogi”. Była to okazja do zachęcenia członków rad parafialnych do wprowadzania w życie duszpasterskie wspólnot treści zaproponowanych przez papieża Franciszka.
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Różaniec z Aniołami - tajemnice światła

2025-10-01 20:54

[ TEMATY ]

różaniec

Anioł Stróż

Karol Porwich/Niedziela

Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.

Gdy Jezus został ochrzczony, otworzyły się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica na Niego, a głos z nieba mówił: "Ten jest Mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie", i te same słowa dotyczą każdego ochrzczonego dziecka, bowiem chrzest czyni nas dziećmi Bożymi, a obrzędowi temu towarzyszą Aniołowie, którzy stoją na straży życia. I tak Anioł oznajmił matce Samsona, iż Bóg da jej syna, który wyzwoli Izraelitów z ręki Filistynów. Również Anioł Gabriel zwiastuje Zachariaszowi, że jego żona pocznie syna Jana Chrzciciela, a Najświętszej Maryi Niepokalanej oznajmia, że będzie Matką Syna Bożego.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję