Nazwa różaniec niewątpliwie odnosi się do róży, która zawsze symbolizowała Niepokalaną Dziewicę. Sama modlitwa różańcowa jest bardzo stara. Swoimi początkami sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Żyjący w V w. Sozomenos i Palladiusz podają, że pierwsi chrześcijanie dla łatwiejszego zapamiętywania ilości wyznaczonych modlitw, liczyli je na palcach, a potem posługiwali się kamyczkami (tak często praktykował chociażby św. Paweł Pustelnik). Metodą udoskonaloną stało się już używanie sznurka z nanizanymi pętelkami lub kawałkami drewna. Taki różaniec na przykład mieli posiadać św. Pachomiusz († 346 r.) czy św. Benedykt z Nursji († 547 r.). Najstarszy różaniec, który niestety ostatnio zaginął, pochodził z grobu św. Gertrudy z Nivelles († 658 r.). Posiadamy natomiast nagrobek templariusza, niejakiego Gerarda († 1273 r.), na którym widnieje różaniec trzymany przez rycerza. Jest w formie sznurka z nanizanymi 158 paciorkami. Różaniec z paciorkami ułożonymi w dziesiątki pojawił się dopiero w XV w. Najczęściej na takim różańcu odmawiano 150 razy Ojcze nasz, a czynili to zwykle zakonnicy zamiast odmawiania psalmów. Praktyka ta była dość powszechna chociażby u benedyktynów w XI w. czy u templariuszy w XIII w. Od XII stulecia zaczęto w Kościele łacińskim zamiast Ojcze nasz odmawiać Pozdrowienie Anielskie Zdrowaś Maryjo - Ostatecznie Różaniec św. w postaci wielokrotnego odmawiania Zdrowaś Maryjo upowszechnił bł. Alanus a la Roche († 1473 r.). On to nazwał Różaniec "Psałterzem Maryi", ustalił liczbę 150 odmawianych Zdrowaś, podzielił na dekady, każdą przedzieliwszy Ojcze nasz. Wreszcie pod koniec XVI w. modlitwa różańcowa stała się własnością całego Kościoła. W tym też czasie ustalono i wprowadzono rozważanie najważniejszych wydarzeń z życia Pana Jezusa i Maryi (15 tajemnic w 3 częściach: radosnej, bolesnej i chwalebnej). Papież św. Pius V bullą z 1569 r. nadał Różańcowi św. także liczne odpusty. Samą modlitwę różańcową spopularyzowali dalej święci: Stanisław Kostka († 1568 r.), Teresa z Avilla († 1582 r.),
Karol Boromeusz († 1584 r.), Filip Nereusz († 1595 r.), Franciszek Salezy († 1622 r.) czy Jan Bosko († 1888 r.). Do odmawiania Różańca zachęcali ponadto papieże: Klemens VIII, Leon XIII, Pius XI, Pius XII, Jan XXIII,
Paweł VI, a dziś czyni to nasz wielki Rodak Jan Paweł II. Do spopularyzowania modlitwy różańcowej niewątpliwie przyczyniła się też sama Matka Boża, która w Lourdes (1858 r.) i w Fatimie (1917 r.) gorąco zachęcała do odmawiania Różańca św., obiecując wyproszenie wielu łask.
Dlaczego w październiku czcimy w sposób szczególny Maryję, odmawiając Różaniec św.? Sięgnijmy nieco do historii. Otóż 7 października 1571 r. pod Lepanto wojska chrześcijańskie rozgromiły przeważającą flotę turecką. Owo zwycięstwo przypisywano właśnie wstawiennictwu Maryi, do której wierni uciekali się, odmawiając Różaniec św. W dowód wdzięczności za okazaną opiekę papież św. Pius V wprowadził do Kościoła nowe święto - Matki Bożej Różańcowej (7 października). Potem jeszcze Leon XIII zobowiązał cały Kościół do codziennego odmawiania Różańca przez cały październik. I tak oto październik, obok maja, stał się miesiącem Maryi.
W naszej Ojczyźnie modlitwa różańcowa była znana już w XIV w. Świadczą o tym płyty nagrobne księżnej głogowskiej Matyldy i księżnej legnickiej Anny.
Natchniony Autor mówi: „dzieci, jest ostatnia godzina” (eschatē hōra). To nie musi być zegar końca świata, który odlicza dni. To raczej jakość czasu. Odkąd przyszedł Chrystus, wszystko dojrzewa do decyzji za Nim albo przeciw Niemu. Dlatego znakiem epoki są „wielu antychrystów” (antichristoi). Nie jedna postać z legend, lecz każda nauka i postawa, która rozbraja Ewangelię, bo oddziela Jezusa od Ojca, łaskę od nawrócenia, prawdę od miłości.
Napięcia związane z powstaniem komisji ds. zbadania nadużyć seksualnych są duże – powiedział PAP biskup sosnowiecki Artur Ważny. Dodał, że trzeba odważnie zmierzyć się z tym problemem, bo jeśli w kwestii ochrony dzieci nie będziemy przezroczyści, to nasza wiarygodność całkowicie spadnie.
1. Rozliczenie nadużyć i komisja ekspercka
Ryzyko utraty wiarygodności: Biskup ostrzega, że bez pełnej „przezroczystości” w kwestii ochrony dzieci, wiarygodność Kościoła całkowicie spadnie.
Regres w działaniach: Duchowny przyznaje, że w ogólnym odbiorze widać obecnie regres w procesie rozliczania przeszłości, co może wynikać ze zmęczenia tematem lub lęku.
Apel o dialog: W obliczu sporu o kształt komisji ds. zbadania nadużyć (zespół abp. Polaka vs zespół bp. Odera), bp Ważny apeluje o spotkanie obu grup i wypracowanie wspólnej, „idealnej” wizji, zamiast blokowania dyskusji.
2. Relacje z osobami skrzywdzonymi
Pielgrzymka na Jasną Górę: Pierwsza pielgrzymka osób skrzywdzonych została oceniona jako przełomowa. Jasna Góra została wskazana jako najlepsze miejsce do „poskarżenia się” i szukania pocieszenia u Matki, co ma wymiar głęboko symboliczny i terapeutyczny.
Obrzeża Kościoła: Wydarzenie to pokazało, że w Kościele jest miejsce dla osób czujących się zmarginalizowanymi (zarówno skrzywdzonych, jak i np. zwolenników liturgii tradycyjnej).
3. Nauczanie religii i katecheza
Spadek frekwencji: Ograniczenie liczby lekcji religii do jednej godziny tygodniowo wyraźnie utrudniło uczniom uczestnictwo i wpłynęło na mniejszą frekwencja.
Rola katechety: Nowa podstawa programowa nie wystarczy – kluczowa jest osobowość nauczyciela. Jeśli katecheta będzie „świadkiem”, a nie tylko urzędnikiem, lekcja religii ma szansę stać się przestrzenią rozmowy o sensie życia.
Reforma katechezy parafialnej: Kościół przygotowuje nowy system katechezy w parafiach (dokument roboczy ma być gotowy na początku 2026 r.). Ma to być powrót do źródeł – wiara powinna być przekazywana we wspólnocie, a nie tylko w szkolnej ławie.
4. Kontekst Kościoła powszechnego
Zmiany personalne: Rok 2025 został określony jako czas przełomów – śmierć papieża Franciszka i wybór jego następcy, Leona XIV, znacząco wpłynęły na życie Kościoła.
Rok Jubileuszowy: Wydarzenia takie jak Jubileusz Młodzieży w Rzymie pokazały, że młodzi ludzie wciąż szukają wspólnoty i sensu w wierze.
Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu – pisze Ewangelista. To ważne słowa. Pełne mądrości, a raczej tęsknoty za mądrością, pragnienia posiadania jej. W tych słowach Ewangelia mówi pośrednio, że życie nie stoi w miejscu.
Pasterze pośpiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to zostało przedtem powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał Anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1766416222.jpg)
