Benedykt XVI zatwierdził 1 czerwca 2007 r.oficjalnym dekretem fakt męczeństwa za wiarę Austriaka Franza Jägerstättera, tym samym czyniąc możliwą jego beatyfikację. Ten 36-letni rolnik z miejscowości St. Radegund, położonej w okolicach Linzu, ojciec trójki dzieci, został w sierpniu 1943 r. skazany w Berlinie przez sąd nazistowski na karę śmierci, ponieważ odmówił służby wojskowej. Franz Jägerstätter, jako głęboko wierzący katolik, uważał, że nie może jako żołnierz uczestniczyć w wojnie, która jest z gruntu niesprawiedliwa. Służbę wojskową pod wodzą Hitlera uważał za grzech i mówił o tym otwarcie.
Kiedy w marcu 1943 r. dostał wezwanie do wojska, przed komisją poborową oświadczył, że jako katolik nie może być jednocześnie żołnierzem nazistowskiej armii. Trafił do aresztu wojskowego najpierw w Linzu, a następnie w Berlinie. Przebywał tam pięć miesięcy, aż do wykonania wyroku. W tym czasie wciąż miał możliwość zmiany decyzji i uratowania życia. Franzowi proponowano także jako alternatywę służbę w oddziałach sanitarnych. Powoływano się na jego odpowiedzialność za losy żony i małych córeczek. Jägerstätter na żaden jednak kompromis się nie zgadzał.
W listach z więzienia wyjaśniał żonie Franciszce motywy swojej decyzji. Pisał w nich o miłości nieprzyjaciół i o uczestnictwie w cierpieniach i zmartwychwstaniu Chrystusa. W swoich ostatnich życzeniach wielkanocnych wysłanych z więzienia do żony napisał: „Chrystus zmartwychwstał… nawet gdy teraz doświadczamy ciężkich czasów, to musimy i powinniśmy je przeżywać razem z Kościołem, gdyż jest coś radosnego w tym, że Chrystus zmartwychwstał i pokonał śmierć (…) nie możemy teraz obawiać się śmierci”.
Wyrok śmierci przez ścięcie wykonano na Franzu Jägerstätterze w więzieniu Brandenburg/Havel 9 sierpnia 1943 r. Dwaj kapelani więzienni - ks. Kreutzberg i ks. Jochmann, którzy towarzyszyli Franzowi w ostatnich miesiącach jego życia, zaświadczyli później, że mieli przed sobą człowieka, który ze względu na miłość do Chrystusa i nieprzyjaciół był gotowy oddać własne życie.