Spotkanie wigilijne Stowarzyszenia „Po prostu żyj”
15 grudnia członkinie Stowarzyszenia „Po prostu żyj” skupiającego osoby z problemem choroby nowotworowej oraz zaproszeni goście spotkali się w dworku w Mokrsku na uroczystym wieczorze wigilijnym.
Spotkanie pomogły zorganizować członkinie miejscowego Koła Gospodyń Wiejskich. To one zadbały o świąteczny wystrój izby gościnnej i stołów oraz o tradycyjne potrawy wigilijne, charakterystyczne dla regionu wieluńskiego.
Pierwsza część spotkania upłynęła pod znakiem podziękowań dla członkiń stowarzyszenia, które wykazały się dużą aktywnością w pracy w trudnym czasie obostrzeń i pandemii, oraz dla osób, które je wspierały. Podziękowania otrzymały też panie z KGW z Kamionki i Mokrska.
Spotkanie stało się również okazją do podsumowania tego, co w 2021 r. udało się zrealizować stowarzyszeniu. Wymieniono m.in.: wycieczkę szlakiem drewnianych kościółków ziemi wieluńskiej, Eucharystię z ks. kapelanem Juliuszem Lasoniem i udział w festynie rodzinnym w Wierzchlesie.
Następnie przyszedł czas na odczytanie tekstu Ewangelii wg św. Łukasza o narodzeniu Pana Jezusa w Betlejem i symboliczne przełamanie się opłatkiem. Uczyniła to prezes Stowarzyszenia „Po prostu żyj” Grażyna Urbaniak-Kopczyńska. Zebrani usłyszeli następujące słowa: – W tym pięknym czasie życzymy wam tak tradycyjnie – zdrowych, rodzinnych świąt Bożego Narodzenia, ale również nadziei, odpoczynku bez trosk, nabrania dystansu do tego, co wokół oraz chwil wypełnionych śmiechem i wspomnieniami. A kiedy zawita nowy rok 2022, niech spełnią się najskrytsze marzenia. Życzę samych wyjątkowych i niezapomnianych chwil.
W spotkaniu uczestniczył również Rajmund Kieler, opiekun działającej od 2017 r. Izby Pamięci Gminy Mokrsko, który przybliżył historię dworku w Mokrsku i jego właścicieli.
Po uroczystej kolacji pan Rajmund zaprosił wszystkich do obejrzenia eksponatów zgromadzonych w izbie pamięci i do wspólnej fotografii. Wędrówka po kilku izbach urządzonych na modłę dawnej wsi wieluńskiej przywołała u wielu osób obrazki z dzieciństwa i wywołała niekłamane wzruszenie, które później przełożyło się na wspólne kolędowanie.
Na kilka dni przed Wigilią Bożego Narodzenia w Studium Muzyki Kościelnej w Zielonej Górze odbyło się spotkanie opłatkowe, które zgromadziło wykładowców i uczniów.
Elizeusz urodził się w Królestwie Północnym w miejscowości Abel-Mechola – nazwa ta oznacza „potok tańca”. Miasto pamiętało ucieczkę Madianitów przed Gedeonem. Może dlatego otrzymał imię Elizeusz – „Bóg wybawia”. W tym imieniu zawierała się też istota powierzonej mu przez Boga misji. Jego ziemskim ojcem był Sazafat, tym duchowym zaś stał się prorok Eliasz. On powołał go na polecenie Boga, które otrzymał pod Synajem. Miał namaścić Elizeusza na proroka, by kontynuował jego misję oczyszczenia Izraela z bałwochwalczego kultu Baala. Wezwany podczas orki Elizeusz poprosił Eliasza, by mógł pożegnać swych rodziców. Następnie złożył Bogu ofiarę i wyruszył za prorokiem. Wzrastał w wierze w jego cieniu. Towarzyszył mu w chwili wniebowstąpienia. Poprosił o dwie części prorockiego ducha Eliasza. Taką część spadku otrzymywał pierworodny syn. To oznaczało jego prymat wśród uczniów prorockich. Przed nim, jak przed Jozuem prowadzącym lud do Ziemi Obiecanej, Pan otworzył przejście po suchym dnie Jordanu. Dokonał wielu znaków wskazujących na moc Boga. Uczynił zdatnymi do picia gorzkie źródła w okolicy Jerycha, wsypując do nich sól. Pomógł wykupić syna wdowy, rozmnażając baryłkę oliwy. Wyprosił narodziny syna dla bezpłodnej kobiety, a gdy ten nagle zmarł, przywrócił go do życia. Ocalił uczniów prorockich przed konsekwencjami spożycia zatrutej strawy. Nakarmił zgromadzony tłum, mając jedynie dwanaście chlebów. Uzdrowił z trądu syryjskiego wodza Naamana. Niektóre z tych znaków obrosły legendą tak jak wydobycie z wody zatopionej siekiery czy wzięcie w niewolę aramejskich żołnierzy. Tymi dziełami zwiastował moc Boga. Przypominał, jak wielką ma On miłość względem swego ludu. Budził nadzieję w chwilach tak trudnych jak głód podczas oblężenia Samarii. Zrozpaczonym ludziom przepowiedział, że nadchodzący dzień stanie się czasem, w którym nie tylko odejdą napastnicy, ale wszyscy zaspokoją swój głód. On zapowiedział aramejskimu wodzowi, że zostanie królem Aramu w miejsce Chazaela, oraz namaścił na króla Izraela Jehu. Zmarł dotknięty chorobą. Przed nią zapowiedział zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi Izraela. Chciał wybłagać dla swego kraju pełnię zwycięstwa, ale król Joasz niedbale wykonał dane przez proroka polecenie.
Jak odczytać własną drogę w życiu? Czym się kierować wśród mnogości sprzecznych propozycji? Jak dopomóc swojej wierze, która słabnie? Co robić, kiedy Bóg milczy? To tylko przykłady pytań, z którymi mierzy się kard. Grzegorz Ryś. Zadajemy je sobie wszyscy, próbując żyć świadomie jako chrześcijanie, ale też zwyczajnie poszukując sposobu na szczęśliwe, sensowne życie.
Kardynał Ryś nie poucza, ale dzieli się własnym doświadczeniem i świadectwem wiary. A przed nikim nie odsłania się tak bardzo jak przed ludźmi młodymi. To właśnie im opowiada o swoim powołaniu, domu rodzinnym, momentach przełomu, ludziach, którzy byli dla niego ważni, a nawet o piłce nożnej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
