„Mamo, Tato, dacie radę!” mówią Monika i Karol Niklas do rodziców, którzy dowiadują się o wadzie rozwojowej dziecka. Lęki i chaos w głowach, jakie się pojawiają w takiej sytuacji znają z autopsji - ich synek ma Zespół Downa. Proponowano im aborcję, którą przedstawiono im jako „humanitarne pozbycie się ciąży”. Od otoczenia słyszeli, że chcą wziąć na swoje barki zbyt duży ciężar.
Dziś Krzyś ma 7 lat. Przewartościował życie Moniki i Karola, scementował ich małżeństwo i nie wyobrażają sobie życia bez niego. Nazywają go profesorem miłości. „Dziękujemy Bogu za Krzysia. Jest dla nas błogosławieństwem i wsparciem. Warto otworzyć swoje serca, swoje domy po to, żeby mieć i przyjąć do nich jeszcze więcej miłości niż macie.” – mówią.
Historia rodziny Niklasów pokazana jest w najnowszym reportażu Damiana Żurawskiego przygotowanym przez Fundację Grupa Proelio w ramach kampanii „Każde życie jest cudem”.
„W opowieści Państwa Niklasów uderza to, że aborcję przedstawiono im jako ‘pozbycie się problemu’. Tymczasem cała ich historia pokazuje coś odwrotnego – to wybór życia rozwiązał ich problemy. Przestali czuć lęk i mieć chaos w głowach – w ich miejsce pojawił się pokój serca. Przestali mieć problem z komunikacją w małżeństwie – Krzyś wzmocnił ich więź i scementował ich związek. Natomiast gdyby dali się przekonać do dokonania aborcji, to te problemy by się jedynie pogłębiły. Porusza mnie zdanie, które wypowiada Mama Krzysia: ‘nie wyobrażam sobie, jak bym mogła funkcjonować dzisiaj, gdybyśmy dokonali innego wyboru.Jak byśmy mogli patrzeć i na siebie, i w oczy naszej córki’” - mówi Magdalena Korzekwa-Kaliszuk, prezes Fundacji Grupa Proelio.
„Ten reportaż powinna obejrzeć każda rodzina, która znajduje się w podobnej sytuacji, w jakiej znalazła się rodzina Niklasów. Ale warto, aby poznały go też inne osoby – pokazuje jakim okrucieństwem i absurdem jest uznawanie aborcji za sposób na ‘pozbycie się problemu’ i ‘wybór’, do którego każdy powinien mieć prawo.” dodaje.
Kampanię „Każde życie jest cudem”, w ramach której Fundacja Grupa Proelio, przedstawiła już dziesięć reportaży wideo oraz ponad 100 świadectw pisemnych przedstawiających poruszające historie osób, które kwalfikowały się do aborcji, można śledzić poprzez stronę: Zobacz
Anna urodziła się w styczniu 1944 r. Była najmłodszą z czworga rodzeństwa. Trwała II wojna światowa. Ojciec Anny – Franciszek walczył w Korpusie Polskim we Włoszech pod Monte Cassino. Mama – Maria wychowywała sama dzieci. W 1945 r. zbliżał się front...
Gdy nadciągał front, ludzie w popłochu szukali schronienia. Moja mama uciekała z dziadkami – rodzicami mojego ojca. W pewnym momencie się rozdzielili – babcia poszła ze swoją córką, aby ją wspomagać, a z synową – czyli moją mamą i czwórką dzieci – poszedł mój dziadek Józef, żeby w tej wojennej zawierusze trzymali się razem – wspomina swoje dzieciństwo Anna Samol. Trwało bombardowanie. Dziadek Józef uciekał z synową, która wiozła roczną Annę w wózku dziecięcym, a obok szła pozostała trójka rodzeństwa. W pewnym momencie pojawił się nad nimi samolot. – Pilot dostrzegł kobietę z wózkiem i dziećmi. Mama zdążyła szybko wbiec do najbliższego opustoszałego domu. Wpadliśmy do piwnicy. Wtedy na dom spadła bomba, wskutek czego dom runął, a my wraz z mamą i dziadkiem zostaliśmy uwięzieni w ciemnej piwnicy. Wyjście zostało zasypane. W piwnicy znajdowały się 3 pomieszczenia. W pomieszczeniu z ziemniakami kładliśmy się do snu. W kolejnym był węgiel i… rozkładający się nieboszczyk. Czuć było odrażający zapach. To pomieszczenie służyło nam za toaletę – wspomina Anna. – Ja miałam roczek, gdy zostaliśmy uwięzieni w piwnicy. Potrzebowałam kąpieli, pokarmu. Mama nie miała już mleka, a ja ssałam jej piersi tak bardzo, że właściwie zjadłam jej brodawki sutkowe. Ciągle byłam głodna. Opatrznościowo w piwnicy znalazły się kompoty, które wystarczyły moim bliskim na pewien czas. A gdy się już skończyły, mama obierała zębami ziemniaki, gryzła te ziemniaki i rozrobioną papką karmiła mnie. Po tych ziemniakach miałam biegunkę, wyglądałam fatalnie, cud, że przeżyłam – dodaje.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
