W grudniu 2003 r. minęła 50. rocznica zakończenia przewodu habilitacyjnego ks. dr. Karola Wojtyły, przeprowadzonego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady Wydziału 3 grudnia 1953 r. Ksiądz Habilitant wygłosił wykład pt.: Analiza aktu wiary w świetle filozofii wartości. Zamykając przewód habilitacyjny, Rada Wydziału Teologicznego UJ w tajnym głosowaniu jednomyślnie przyjęła wykład i nadała ks. dr. Karolowi Wojtyle stopień doktora habilitowanego. Recenzentami dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej byli: prof. Stefan Swieżawski, ks. prof. Władysław Wicher i ks. prof. Aleksander Usowicz. Była to ostatnia habilitacja na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego przed likwidacją tegoż Wydziału.
Tę szczególną rocznicę w biografii naukowej Piotra naszych czasów postanowiło uczcić środowisko naukowe Dolnego Śląska. Jesienią 2003 r. Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola, wsparte uchwałami wysokich senatów, podjęło uchwałę o nadaniu Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II Złotego Lauru Akademickiego. Decyzja Kolegium została oficjalnie ogłoszona 15 listopada 2003 r. w katedrze wrocławskiej podczas Mszy św. sprawowanej w intencji Papieża, w ramach dorocznego Święta Nauki.
Jak już Niedziela informowała, 8 stycznia 2004 r. rektorzy uczelni Wrocławia i Opola wraz z kard. Henrykiem Gulbinowiczem - arcybiskupem metropolitą wrocławskim zostali przyjęci przez Jana Pawła II w Watykanie na specjalnej audiencji w jego prywatnej Bibliotece. W czasie audiencji miało miejsce wręczenie Złotego Lauru Akademickiego, przygotowanego przez prof. Zbigniewa Horbowego - rektora Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Spotkanie przebiegło w nadzwyczaj radosnej atmosferze. Po przedstawieniu członków Kolegium przez kard. Henryka Gulbinowicza słowa do Ojca Świętego w imieniu Kolegium skierował prof. Tadeusz Luty - rektor Politechniki Wrocławskiej, przewodniczący Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola, podkreślając niezwykły wkład Ojca Świętego w wytyczanie sposobu uprawiania nauki, by służyła ona człowiekowi i całej ludzkości. W odpowiedzi na skierowane słowo i wręczony dar Ojciec Święty powiedział m. in.: „Z wdzięcznością przyjmuję dar, jakim Wasze uczelnie zechciały mnie wyróżnić. Przyjmuję go jako wyraz uznania, ale przede wszystkim jako wymowny znak tej więzi, jaka coraz bardziej zacieśnia się między Kościołem a światem nauki w Polsce. Wydaje się, że dzięki Bogu mamy już za sobą ten okres, w którym ze względów ideologicznych usiłowano rozdzielić, a nawet w pewien sposób przeciwstawić te dwa źródła duchowego rozwoju człowieka i społeczeństwa. Sam tego doświadczyłem w szczególny sposób. Jeżeli dziś wspominamy 50-lecie mojej habilitacji, to trzeba pamiętać, że była to ostatnia habilitacja na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, który wkrótce potem został zniesiony przez władze komunistyczne (oczywiście Wydział, a nie Uniwersytet). Był to akt, który rozdzielał instytucje, ale oznaczał zdecydowane dążenie do wprowadzenia podziału między rozumem i wiarą. (...) Nigdy jednak nie opuszczało mnie przekonanie, że te próby nie będą do końca skuteczne. A było ono umacniane przez osobiste spotkania z ludźmi nauki, profesorami w różnych dziedzinach, którzy dawali świadectwo o głębokim pragnieniu dialogu i wspólnego poszukiwania prawdy. Temu przekonaniu dałem wyraz również jako papież, gdy pisałem: «Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy» (Fides et ratio, 1).
Wasza obecność tutaj budzi we mnie nadzieję, że ten ożywczy dialog będzie nadal trwał i żadne inne współczesne ideologie nie zdołają go przerwać. Z tą nadzieją patrzę w kierunku wszystkich polskich uniwersytetów, akademii i szkół wyższych. Życzę, aby wielkie możliwości intelektualne i duchowe polskiego świata nauki spotykały się z takim materialnym wsparciem, aby mogły być wykorzystane i objawione światu, dla powszechnego dobra”.
Do słów oficjalnie przygotowanych i wygłoszonych Ojciec Święty dodał kilka zdań, w których wspomniał o swoich kontaktach z Wrocławiem, zwłaszcza z kard. Bolesławem Kominkiem. Przypomniał także swój pobyt we Wrocławiu w czasie 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego (1997 r.).
Audiencja zakończyła się udzieleniem apostolskiego błogosławieństwa i wręczeniem pamiątkowych różańców. Wszyscy jej uczestnicy przeżyli ją jako szczególny dar Ojca Świętego nie tylko dla środowiska naukowego Wrocławia i Opola, ale jako wyjątkowy gest wobec ludzi nauki i kultury całego naszego kraju.
Pomóż w rozwoju naszego portalu