Zespół Szkół Salezjańskich we Wrocławiu już po raz piąty Eucharystią zainaugurował nowy rok szkolny. – Jesteśmy wspólnotą ludzi wierzących, którzy chcą powierzyć to, co teraz i to, co przed nami, dobremu Bogu – mówił na rozpoczęcie dyrektor ks. Jerzy Babiak. – Modlimy się prosząc Boga o potrzebne dary Ducha Świętego, o mądrość, zdrowie, o bezpieczeństwo, byśmy mogli wzrastać w miłości, nadziei i wierze. Modlimy się także za Polskę w kolejną rocznicę wybuchu II wojny światowej – podkreślał ksiądz dyrektor.
Mszy św. przewodniczył ks. Piotr Lorek, wikariusz inspektora salezjanów, który w homilii opowiadał zgromadzonym w kościele uczniom salezjańskiego przedszkola, szkoły podstawowej, liceum ogólnokształcącego i technikum o szkole Pana Jezusa, szkole, w której Jezus nie tylko naucza, ale także uzdrawia: – Ten dzień pójścia do szkoły to wielka łaska – czas kiedy oprócz nauki Pan Jezus będzie chciał nas leczyć z zamknięcia w sobie, z lenistwa, ze zniechęcenia, w które mogliśmy popaść, kiedy nauka była tylko zdalna. Jezus będzie nas wspierał i nam pomagał.
Ks. Piotr prosił także uczniów, by brali przykład z ks. Bosko, patrona Zespołu Szkół Salezjańskich: – Uczcie się od siebie nawzajem i dawajcie to, co macie najlepszego również swoim rówieśnikom. Ks. Bosko chciał, aby uczniowie nie tylko dobrze się uczyli, ale aby byli przede wszystkim dobrymi ludźmi, dobrymi chrześcijanami. Nie zapominajcie o Panu Bogu i szanujcie drugiego człowieka.
Zespół Szkół Salezjańskich rozrasta się z roku na rok i choć działa dopiero piąty rok, cieszy się bardzo dużym zaufaniem rodziców i uczniów. Przez wakacje trwały kolejne remonty, odnowione zostało m.in. Oratorium Arka w Salezie, którego poświęcenia dokonał po Eucharystii ks. Piotr Lorek. Oratorium to miejsce, gdzie młodzi ludzie będą mogli się spotykać, rozmawiać, spędzić czas przy zabawie czy uzyskać pomoc w nauce.
– Bardzo się cieszymy, że nasza szkolna społeczność salezjańska się rozrasta, że jest nas coraz więcej i mamy nadzieję, że będziemy tworzyli piękną wspólnotę wzrastającą w wierze i w mądrości – mówił ks. Jerzy Babiak. Dyrektor Salezu prosił także, aby w tym trudnym czasie pandemii szczególnie wziąć za siebie odpowiedzialność, w pomieszczeniach nosić maseczki, dezynfekować ręce, wietrzyć sale: – Bądźmy prewencyjni, tak jak św. ks. Bosko, myślmy o sobie wzajemnie w duchu poświęcenia i miłości. Dbajmy o siebie, byśmy mogli ten rok szkolny zakończyć stacjonarnie.
W ostatnim dniu stycznia Kościół wspomina św. Jana Bosko, założyciela Zgromadzenia Salezjańskiego, jako ojca i nauczyciela młodzieży. I to właśnie praca z młodzieżą stanowi główny trzon posługi Salezjanów. We Wrocławiu i na Dolnym Śląsku Salezjanie służą już długie lata.
Kiedy nad Wrocławiem unosił się jeszcze dym, a zdecydowana większość budynków i kościołów były ruiną, salezjanin kard. August Hlond zaprosił salezjanów do rozpoczęcia budowy lokalnego kościoła na Dolnym Śląsku. Wiele parafii w terenie, a przede wszystkim Wrocław stały się polem ich salezjańskiej i duszpasterskiej posługi. Do dziś zlokalizowane w ścisłym śródmieściu trzy parafie przypominają, że w tamtych latach nie było łatwo. Zarówno sytuacja polityczna, ale i materialna nie zachęcały kogokolwiek, aby decydować się tutaj na pracę. Salezjanie odpowiedzieli z ufnością. Do symbolu tamtych dni zaliczyć należy ks. Alojzego Lądwika, który obejmując w roku 1947 posługę pierwszego proboszcza w parafii pw. św. Michała Archanioła przy ul. Bolesława Prusa, miał do swojej dyspozycji jedynie zrujnowany w 80% kościół. Jego walka w Warszawie o to, by ruiny nie zostały rozebrane i dzisiaj coraz bardziej piękniejąca świątynia uzmysławiają, jak wiele mu zawdzięczamy. „Kiedy braliśmy ślub to dachu w kościele nie było, a przed świątynią pasły się krowy” – wspomina jedna z pierwszych parafianek. Salezjańska posługa od razu mocno zaczęła wpisywać się w charyzmat św. Jana Bosko. Praca z młodzieżą stanowiła podstawę wszelkich wysiłków. Świadczą o tym między innymi delegowany przez władze kościelne pierwszy duszpasterz młodzieży ks. Jan Wurzel, Krawiecka Szkoła Salezjańska przy parafii św. Mikołaja przy ul. św. Antoniego, czy też powstające oratoria i z wielkim rozmachem działające koła ministranckie. Kiedy wielu wydawało się, że to nie ma sensu, salezjanie z pokorą i mocnym zawierzeniem Bożej Opatrzności stanęli na piewszym froncie budowania lokalnego kościoła.
Pomnik Dziecka Utraconego na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu
15 października przypada Dzień Dziecka Utraconego. W całym kraju w okolicy tego dnia odbywają się pochówki dzieci utraconych, modlitwy przy ich grobach oraz spotkania rodzin, które doświadczają żałoby. Dzień ten skłania też do refleksji nad tym, jak prawnie i psychologicznie wspierać rodziców.
Dzień Dziecka Utraconego obchodzony jest w wielu krajach i w Polsce 15 października. Data nie jest przypadkowa: gdyby ciąża rozpoczęła się 1 stycznia, jej rozwiązanie przypadłoby mniej więcej właśnie około połowy października. Po raz pierwszy dzień ten został ustanowiony w Stanach Zjednoczonych w 1988 r. Pomysłodawczynią upamiętniania dzieci utraconych przed narodzinami była Robyn Bear, która sama kilkakrotnie poroniła, a jedno z jej dzieci zmarło właśnie 15 października. W Polsce Dzień Dziecka Utraconego obchodzony jest od 2006 r.
Podczas zebrania plenarnego w Gdańsku biskupi przyjęli nową „Podstawę programową nauczania religii rzymskokatolickiej w Polsce”. Będzie ona wprowadzana w życie wraz z nowymi programami i podręcznikami od 1 września 2027 r.
O przyjęciu nowej podstawy programowej Episkopat poinformował w komunikacie po zakończeniu obrad.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
