Kard. Józef Glemp, Wielki Przeor Polskiego Zwierzchnictwa Zakonu Grobu Bożego w Jerozolimie, w czasie obrzędu inwestytury w katedrze Wawelskiej 15 czerwca br. przyjął do Zakonu Rycerskiego Bożego Grobu w Jerozolimie 13 nowych członków, w tym 4 kapłanów, 2 damy i 7 rycerzy. Cztery osoby pochodzą z Krakowa: prof. Gabriel Turowski i jego żona Bożena Turowska oraz dr Antoni Franaszek i dr inż. Antoni Zięba.

Nie jest łatwo zostać współczesnym "bożogrobcem". - Do Zakonu można być przyjętym przez kooptację, zaproszenie - mówi prof. Jerzy Wojtczak-Szyszkowski, przewodniczący Zwierzchnictwa Zakonu w Polsce. Czyli - nie można się zgłosić, a prawo przedstawiania kandydatów do Zakonu mają wyłącznie jego członkowie i hierarchia kościelna. Kandydatem może być osoba, która ma już jakieś dokonania na polu życia religijnego, kultury chrześcijańskiej, wspierania działalności Kościoła na polu charytatywnym, mediów, działalności na rzecz formacji i kultury chrześcijańskiej itp. Ta działalność w jakimś zakresie musi być znaczna. Do Zakonu są przyjmowani ludzie z różnych środowisk. Są to środowiska naukowe, są prawnicy, lekarze, przedsiębiorcy, są osoby, które wniosły znaczący wkład w życie Kościoła w Polsce i przyczyniły się do rozwoju społeczności katolickiej. To jest podstawowe kryterium przyjęcia do Zakonu. Do Zakonu nie może być przyjęty nikt, kto głosi czy w jakikolwiek sposób podsyca poglądy niezgodne z doktryną i nauką moralną Kościoła w wymiarze codziennej praktyki życia - mówi prof. Wojtczak-Szyszkowski. Sam obrzęd jest różny w zależności od tego, czy do Zakonu przyjmowani są rycerze, damy czy księża.
- Żeby zostać członkiem Zakonu, wystarczy, by kandydata rekomendował jeden członek Zakonu, który doń przynależy przynajmniej od dwóch lat - wyjaśnia dr Stanisław Abrahamowicz, kawaler Zakonu, przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Inwestytury w Krakowie. - Kandydat musi posiadać ponadto pozytywną opinię swojego proboszcza oraz tzw. nihil obstat biskupa miejsca, w którym kandydat mieszka. Dokumenty te kierowane są do zwierzchnictwa Zakonu i jeżeli uzna ono, że kandydat jest godzien zostać członkiem Zakonu, to dokumenty te wysyłane są do zaaprobowania przez Wielkiego Przeora. Po jego aprobacji wysyła się je drogą dyplomatyczną do Kancelarii Zakonu, gdzie Komisja Kwalifikacyjna może zatwierdzić kandydaturę. Ostatnią instancją jest Kardynał Wielki Mistrz, który osobiście podpisuje dyplom mianowania.
Uroczystość rozpoczął obrzęd czuwania w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Proboszcz tej najmniejszej w Krakowie parafii - ks. Jan Abrahamowicz odczytał list Ojca Świętego Jana Pawła II, w którym Papież łączy się w modlitwie z czuwającymi i zapewnia o swoim błogosławieństwie zarówno dla dzieła, jak i osób oraz załącza gratulacje dla nowo przyjętych do Zakonu. Sama inwestytura odbyła się w katedrze Wawelskiej z udziałem ok. 20 przedstawicieli Zakonu z Niemiec, przedstawicieli innych zakonów rycerskich, rodzin nowo przyjętych i wiernych. Wcześniej kandydaci musieli podpisać przysięgę, w której zobowiązują się m.in. do wierności Kościołowi, Ojcu Świętemu, do doskonalenia życia wewnętrznego, podejmowania posługi charytatywnej w duchu miłości i wiary, a także do tego, by nie wstydzić się swego chrześcijaństwa i wszędzie zachowywać się w sposób przynoszący cześć Chrystusowi i Jego Kościołowi. Kawalerowie pasowani mieczem przez Wielkiego Przeora otrzymali wcześniej poświęcone białe płaszcze z czerwonym krzyżem jerozolimskim - godłem Zakonu, damy - czarne płaszcze i welon, natomiast kapłani - peleryny oraz dystynktorium - krzyż na wstążce. Aktu inwestytury nowych członków dokonał kard. Józef Glemp, Wielki Przeor Polskiego Zwierzchnictwa Zakonu. W kazaniu przypomniał o trudnej sytuacji, jaka istnieje w Ziemi Świętej.
W świecie Zakon Rycerski Bożego Grobu liczy ok. 13 tys. członków. W Polsce istnieje od 1996 r. i łącznie z przyjętymi w Krakowie kandydatami liczy 85 członków.
Barwny strój rycerzy i dam Zakonu, uczestniczących w różnych uroczystościach, wzbudza zrozumiałe zainteresowanie. Niemniej sam Zakon - jak twierdzą jego członkowie - nie jest w Polsce dostatecznie znany, a tym samym wspierany.
Zakon jest stowarzyszeniem, które za podstawowe zadania stawia sobie bycie świadkiem Ewangelii i uświęcenie swoich członków, którzy szczególnie umiłowali Ziemię Świętą. To umiłowanie Ojczyzny Chrystusa przejawia się w modlitwie, świadectwie i w trosce o żyjących tam chrześcijan, w pomocy religijnej, ekonomicznej i kulturalnej dla nich. Pomoc materialna Zakonu dla chrześcijan w Ziemi Świętej to finansowanie ok. 100 różnych dzieł, tj. szkół zawodowych, szpitali, ochronek, przedszkoli, domów starców, placówek kulturalnych i oświatowych. Dotacje te pokrywają 50% kosztów utrzymania tych placówek. Polscy rycerze i damy dobrowolnie się opodatkowują i zebrane pieniądze przesyłają do centrali Zakonu, a ta z kolei przeznacza je na dzieła prowadzone przez Zakon.
Zakon rozwija się dynamicznie. Istnieje bowiem wielkie zainteresowanie problemami chrześcijan w Ziemi Świętej i miejscami uświęconymi obecnością Chrystusa. Zakon współpracuje z Patriarchatem Jerozolimskim i Kustodią Ziemi Świętej w dziele troski, szacunku i utrzymania tych miejsc.