KRÓLOWO ANIOŁÓW
Sokrates uważał, że władzy nie powinno powierzać się ludziom, którzy kochają się w rządzeniu: „Bo między zakochanymi rywalami muszą zacząć się walki.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
W niebie – gdzie istnieje wspólnota Bożej miłości – nie ma współzawodnictwa. Maryja i aniołowie mają wspólny cel: działanie na rzecz zbawienia człowieka.
Astronauta Scott Parazynski podkreśla, że wszystkie doniosłe osiągnięcia czy odkrycia nie są wynikiem wysiłków jednego człowieka, tylko pracy zespołowej.
Reklama
Dlaczego Maryję nazywamy Królową?
Już od IV wieku w liturgii, modlitwach i pieśniach nazywano Maryję Królową. Archanioł Gabriel podczas Zwiastowania powiedział, że Jej Syn będzie królował wiecznie (zob. Łk 1, 30-33). Święta Elżbieta mówi do Maryi „A skądże mi to, że Matka mojego Pana
przychodzi do mnie?” (Łk 1, 43), podkreślając Jej wielkość i do stojeństwo. Wreszcie sam Jezus przyznaje, że jest Królem (zob. Mt 27, 11). Tytuł Królowej przysługuje Maryi jako Matce Króla.Jej królewska godność wywodzi się z Jego godności królewskiej i jest od niej zależna. Święto Najświętszej Maryi Panny Królowej [obecnie obchodzone 22 sierpnia jako liturgiczne wspomnienie] ustanowił w 1954 roku papież Pius XII.
KRÓLOWO PATRIARCHÓW
Milan Kundera pisze, że nie mieć rodziców to pierwszy warunek wolności. Zaznacza, że nie chodzi o śmierć czy odrzucenie rodziców, ale o sytuację, gdy ich w ogóle nie ma,
nie są znani.
Bóg nie tylko chciał, by Jego Syn miał ziemskich rodziców [Józef był tylko Jego opiekunem], ale by pochodził z konkretnego narodu, którego historia sięga aż XIX wieku przed Chrystusem.
Stosunek wielu ludzi do swojej rodziny obrazuje gospodarz ratujący dobytek przed powodzią: „Koniam wyprowadził, krowem, świnie i kury tys…”. Nagle uderza się w czoło: „Jeszcze ociec!”.
Reklama
Kim byli patriarchowie?
Określenie to pochodzi od greckiego patriarchés, które powsta ło z dwóch słów: pater – ojciec, założyciel oraz arché – władza. Patriarcha to założyciel rodu, plemienia, który ma władzę nad jego członkami. Z natury rzeczy patriarchami byli: Adam – jako pierwszy człowiek, oraz Noe – od którego wywodziła się ludzkość po potopie. Bóg nazywa siebie Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba (zob. Wj 3, 6). Z Abrahamem Bóg zawiera przymierze, obiecuje mu, że będzie ojcem narodu i każe mu iść do Ziemi Obiecanej – Kanaanu [częściowo teren późniejszej Palestyny].
KRÓLOWO PROROKÓW
Philip Yancey wyznaje, że jako pisarz przez całe dnie wsłuchuje się w brzmienie i znaczenie słów: „Odkryłem, że słowa psują się z czasem, podobnie jak mięso. Ich znaczenie gnije”.
Jak na Królową Proroków Maryja wypowiada zaskakująco mało słów. Można by powiedzieć, że jest raczej Królową milczenia i działania – „prorokuje” świadectwem swojego życia.
Tomáš Špidlík pisał, że liczą się nie tylko nasze mądre słowa, ale każdy dobry uczynek, który będzie „na wieki świecić w oczach Bożych i my będziemy jaśnieć dzięki swoim czynom”.
KRÓLOWO APOSTOŁÓW
Reklama
Główną sceną ołtarza Wita Stwosza jest zaśnięcie Maryi. Przeczuwając Jej odejście, apostołowie przybyli z różnych stron świata, by Ją pożegnać. Maryję podtrzymuje święty Jan – umiłowany uczeń Jezusa.
Jest rzeczą naturalną, że apostołowie darzyli Maryję ogromnym szacunkiem. Była Matką ich Mistrza – Syna Bożego, który był dla nich niekwestionowanym autorytetem; dla Niego poświęcili wszystko.
Apostołując, Maryja zawsze była niejako na drugim pla nie, nie tylko w cieniu Jezusa, ale także Jego uczniów. Nie konkurowała z nimi ani ich nie pouczała – „niosła Tego, któremu dała się prowadzić”.
KRÓLOWO MĘCZENNIKÓW
Pieta to obraz lub rzeźba przedstawiająca Maryję trzy mającą na kolanach zdjęte z krzyża, martwe i umęczone ciało swojego Syna.
Ból Maryi to nie tylko śmierć Jezusa, ale całe Jej życie od chwili proroctwa Symeona, gdy dowiedziała się o przyszłym losie Syna.
Alessandro Pronzato pisze o okrutnym męczeństwie Maryi: obecna przy śmierci Jezusa sama nie mogła umrzeć, skazana na życie.
Reklama
Kim jest męczennik?
Słowo „męczeństwo” pochodzi od greckiego martyros i łacińskiego martyr, oznaczających męczeństwo, świadectwo i świadka. Męczennik to chrześcijanin cierpiący za wiarę, aż do śmierci włącznie.
KRÓLOWO WYZNAWCÓW
Piotr Adamczyk uważa, że wiara powinna być intymna, delikatna i cicha: „Aby nie wykrzykiwano jej w twarz niczym hasła czy politycznego sloganu. Tracę zaufanie, gdy swój światopogląd bądź wiarę człowiek oznajmia światu przez szczekaczkę”.
Maryja była wyznawcą dyskretnym, ale konkretnym i praktycznym. Mówiła mało nie z powodu nieśmiałości, ale dlatego, iż była przekonana, że wiele spraw należy rozważyć i zachować w swoim sercu (zob. Łk 2, 19). Jej wyznawanie było świadectwem.
„Nie chodzi o to, żeby stawać na każdym rogu ulicy i mówić: «Słuchajcie, jestem katolikiem, jestem chrześcijaninem, wierzę w Pana Boga», ale raczej tak się zachowywać, aby każdego dnia móc spojrzeć sobie w oczy”– mówi Bogdan Rymanowski.
Reklama
Czy wyznawanie wiary jest obowiązkiem?
Wszyscy wyznawcy Jezusa są zobowiązani „ukazywać świadectwem słowa i przykładem życia nowego człowieka” (KKK 2472). Wyznawanie wiary to minimum życia chrześcijańskiego i zbawienia, którego wymaga od nas Jezus: „Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych” (Łk 12, 8-9).
KRÓLOWO DZIEWIC
„To, co uważamy za cnoty, jest często tylko zbiorem różnych postępków i różnych interesów, które los lub zręczność nasza złożyć umiały: i nie zawsze dzielność i czystość sprawia, że mężczyźni są dzielni, a kobiety czyste”– pisał François de la Rochefoucauld.
Decyzja Maryi dotycząca życia w dziewictwie była świadoma i dobrowolna. Prawdopodobnie podjęła ją jeszcze rzed Zwiastowaniem. Jej pytanie: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”, może świadczyć o tym, że w ogóle nie zamierzała wychodzić za mąż.
Michał Bardel proponuje przewrotnie, by pójść śladem Orygenesa i usunąć swoje „cielesne organa”, a wtedy szybko i skutecznie uwolnimy się od zła. Przypomina jednak, że Orygenes został potępiony, bo „nie sztuka jest trzymać w ryzach oberżnięte namiętności”.
KRÓLOWO WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
„Zdrowy człowiek zdaje sobie sprawę, że jest w nim coś
Reklama
ze zwierzęcia, coś z diabła, coś ze świętego i coś z przykładnego obywatela [...], a nawet z szaleńca” – pisał Chesterton.
Święci wyglądali i zachowywali się podobnie jak my. Zapewne także okazywali zarówno dobre, jak i złe uczucia. Jednak w ich życiu przeważała miłość do Boga i człowieka.
Relacje na temat Maryi są zbyt skromne, by wyobrazić sobie Jej wygląd czy pełną świętości osobowość. Może i dobrze, że Jej obrazy „zasłaniamy” koronami i sukienka.
Dlaczego Królowa Wszystkich Świętych?
Maryja jest Królową Kościoła ustanowionego przez Jej Syna – Chrystusa Króla. Ludzie święci stanowią jego najlepszą i najznakomitszą cząstkę, dlatego jest również ich Królową. Mimo iż w niebie nie ma podziału na bardziej i mniej zbawionych, to jednak związek Maryi z Bogiem wydaje się wyjątkowy i niezrównany.