Reklama

Winny gród ma opiekuna

Św. Urban zaopiekuje się Zieloną Górą. Stolica Apostolska wyraziła zgodę na nadanie miastu świętego patrona. Trwają ostatnie przygotowania przed uroczystym ogłoszeniem tego faktu przez władze miejskie, co nastąpi 5 września

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystość nadania miastu patrona rozpocznie się 5 września o godz. 10 podczas specjalnej sesji Rady Miasta w auli Rektoratu UZ (ul. Licealna). W jej trakcie kierownik Zakładu historii UZ dr hab. Wojciech Strzyżewski wygłosi wykład „Rola i znaczenie patronatu świętych dla miasta, w historii oraz współcześnie”, a zaraz potem ks. dr Dariusz Śmierzchalski-Wachocz wystąpi z referatem „Święty Urban I Papież”. Bp Stefan Regmunt przekaże na ręce przewodniczącego Rady Miasta Adama Urbaniaka dekret papieski.
O godz. 12 w konkatedrze odprawiona zostanie uroczysta Msza św. pod przewodnictwem bp. Regmunta. O 13.15 uczestnicy uroczystości przejdą na plac przed Ratuszem Miejskim. Tam Rada Miasta przekaże dekret papieski prezydentowi Januszowi Kubickiemu, który ogłosi św. Urbana I Papieża patronem Zielonej Góry.

2000 podpisów

Reklama

Przypomnijmy: pierwsze propozycje, żeby uczynić św. Urbana patronem Winnego Grodu, pojawiły się jeszcze za prezydentury Bożeny Ronowicz. W 2009 r. powstał Społeczny Komitet ogłoszenia św. Urbana I Patronem Zielonej Góry. Na jego czele stanął Zbyszko Stojanowski-Han, doktorant KUL. - Postanowiliśmy skorzystać z możliwości wnoszenia przez obywateli projektów uchwał pod obrady Rady Miasta. Pod projektem uchwały musi być złożone minimum 400 podpisów - tłumaczył wtedy przewodniczący.
Zielonogórzanie zaangażowani w działalność Komitetu w krótkim czasie zebrali ok. 2000 podpisów i projekt uchwały trafił do Rady Miasta. Towarzyszyły temu burzliwe dyskusje pomiędzy radnymi, debatowali też internauci na lokalnych forach internetowych, ostatecznie jednak padła decyzja, że Zielona Góra chce świętego patrona. Rada Miasta zwróciła się do bp. Stefana Regmunta z prośbą skontaktowanie się w tej sprawie ze Stolicą Apostolską (ostateczna decyzja w takich sprawach należy do papieża).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Winne tradycje

Św. Urbana wybrano przede wszystkim ze względu na winiarskie tradycje Zielonej Góry, których początki mogą sięgać nawet XI wieku. Winiarstwo rozwijało się na tych terenach z różnym natężeniem. Wiek XV należał do szczególnie pomyślnych.
Różnie oceniano wyroby lubuskich winiarzy - wielu narzekało na cierpkość trunków, pamiętać jednak należy, że w lubuskim winie gustował Bismarck, znany w świecie jako wielki koneser. Wytwórnia Grempler & Co. A.-G. Älteste Deutsche Sektkellerei - spółka Häuslera, Förstera i Gremplera - produkowała wina i szampany, które zdobyły wiele nagród i wyróżnień na światowych wystawach w Paryżu, Londynie i w Wiedniu. W latach 60. ubiegłego wieku Lubuska Wytwórnia Win rozpoczęła eksport na tereny Australii, Wysp Dziewiczych, Japonii, Stanów Zjednoczonych. Po upadku tego zakładu nie produkuje się już w Zielonej Górze wina na skalę przemysłową. To nie znaczy, że winiarstwo w tym regionie ma wyłącznie znaczenie historyczne. Przeciwnie - od kilku lat zaobserwować można odrodzenie tego szlachetnego zajęcia. Rośnie zainteresowanie lokalnymi wyrobami.

Kult Świętego

Reklama

Wśród zielonogórzan już można zaobserwować początki kultu św. Urbana. Małe podobizny tego Świętego pojawiają się w przydomowych ogrodach. - Przy domu mamy małą winniczkę. Nasz proboszcz ks. Mirosław Donabidowicz odwiedził nas pewnego dnia, spojrzał na te nasze winorośle i powiedział: „Ponieważ św. Urban jest patronem winiarstwa, dostaniecie w prezencie jego figurkę” - mówią Danuta i Zenon Kolasińcy. Figurka stanęła na specjalnie zrobionej beczułce pod daszkiem, bezpośrednio nad rzędem winorośli. - Bardzo się z tego cieszymy. Codziennie podchodzę do naszej figurki i proszę św. Urbana o opiekę - dodaje p. Danuta.
Wśród lubuskich winiarzy i enoturystów najbardziej znana jest kapliczka z figurą św. Urbana stojąca na winnicy „Cantina”, należącej do Karoliny i Mariusza Pacholaków. W uroczystym jej poświęceniu w czerwcu tego roku wzięło udział ponad 120 osób.

* * *

Ks. kan. Mirosław Donabidowicz, proboszcz parafii pw. św. Urbana

- Nasza parafia istnieje dopiero od roku, ale już od samego początku rozwijał się tu kult św. Urbana. Kiedy padła propozycja, żeby św. Urban został patronem naszego miasta, ludzie przyjęli to bardzo serdecznie. Angażowali się w tę sprawę. I teraz, kiedy jest już decyzja Papieża, moi parafianie bardzo się cieszą. Zwłaszcza, że właśnie na naszym terenie było kiedyś wiele winnic, kościół, który budujemy, powstaje na miejscu winnic, więc widzę tu piękne powiązanie.
Obserwuję wśród parafian duże zainteresowanie postacią naszego Patrona. Czytają o nim w Internecie, szukają informacji w książkach, czasami myślę, że wiedzą więcej ode mnie. Na plebanii mamy teraz figurki św. Urbana, które nasi parafianie zamówili i chcą postawić w swoich ogrodach, wśród własnych winorośli.
Oprac. Katarzyna Jaskólska

Walerian Piotrowski, były senator RP

Reklama

- Przyjęcie patronatu św. Urbana jest wkładem nas, współczesnych mieszkańców Zielonej Góry, w głęboko sięgającą historię tego miasta. Wnosimy wkład religijny, ale także kulturowy. Wydaje mi się to ważne w dzisiejszych czasach, gdy nie odcinamy się od niemieckich korzeni Grünberga, a wprost przeciwnie - odszukujemy pewne wątki, postacie, zdarzenia i mówimy, że to jest także nasza historia. Dodajemy nową cegłę do tej historii, nowy fragment - współcześnie - ale on sięga także wstecz, bo tu chodzi o sacrum. To jest też nasz wkład w spór o obecność symboli religijnych w przestrzeni publicznej.
Trzeba pamiętać, że nadanie miastu patrona to dopiero początek. Teraz powinniśmy rozpowszechniać wśród mieszkańców kult św. Urbana - myślę, że to może być ważne zadanie również dla młodego pokolenia. A mamy kogo prosić o wstawiennictwo.
Oprac. Katarzyna Jaskólska

Andrzej Toczewski, dyrektor Muzeum Ziemi Lubuskiej

- Św. Urban jest patronem w wielu kulturach winiarskich. I to dobrze, że Zielona Góra wpisuje się w te tradycje kultury śródziemnomorskiej. I chociaż nie wiemy, czy w przeszłości ten patron odgrywał na naszym terenie jakąś większą rolę, bo nie zachowały się żadne kronikarskie zapisy na ten temat, to uważam, że ten wybór wpłynie pozytywnie na odradzającą się u nas kulturę winiarstwa. Na pewno pomoże to w promocji miasta i w integracji z miejscowościami, które też mają tego patrona.
Tradycje winiarskie odradzają się na naszym terenie w sposób bardzo ciekawy. Wielką popularnością cieszy się nasze Muzeum Wina, przyciąga turystów i pasjonatów. Dobrze wiedzieć, że zachowały się jeszcze regionalne wyroby sprzed lat, jak choćby zielonogórskie wino „Laur lubuski”, wyprodukowane w Lubuskiej Wytwórni Win (na zdj.)
Oprac. Katarzyna Jaskólska

Mariusz Pacholak, winiarz

- Od kiedy założyliśmy winnicę w 2006 r., razem z małżonką wiedzieliśmy, że będzie tam stać mała kapliczka. Wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy, jaki to będzie święty, ale miała być to postać związana z winiarstwem. W pewnym momencie zetknęliśmy się bliżej ze św. Urbanem. Zaczęliśmy o nim czytać i postanowiliśmy więcej nie szukać. W sierpniu 2009 r. podczas Dni Otwartych Winnic nasi goście mogli obserwować przy pracy Engelberta Weimanna, który rzeźbił w plenerze naszą figurę. Gotowa rzeźba miała 3 m10 cm, więc mała kapliczka odpadała. Wtedy znaleźli się ludzie, którzy ofiarowali na ten cel różne materiały i dzięki nim udało się doprowadzić rzecz do końca. Z tego, co wiem, jest to jedyna tego typu kaplica w Polsce, a na pewno w naszym regionie. Koleżanki i koledzy winiarze wypowiadają się o niej bardzo pozytywnie, a niektórzy już planują wznieść coś takiego u siebie.
Oprac. Katarzyna Jaskólska

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Szkocja: padł kolejny aborcyjny rekord

2025-05-29 18:36

[ TEMATY ]

aborcja

Szkocja

Adobe Stock

W ubiegłym roku w Szkocji dokonano prawie 19 tysięcy aborcji. To o niemal pół tysiąca więcej niż w 2023 roku. Statystyki szkockiej agencji zdrowia (Public Health Scotland) pokazują też, że 15-procentowy wzrost przypadków pozbawienia życia dziecka nienarodzonego dotyczy podejrzenia Zespołu Downa. Od 2021 roku to wzrost o ponad 80 procent.

Szkockie dane wskazują też na wzrost liczby aborcji w przeliczeniu na 1000 kobiet w wieku 15-44 lat - z 17,5 do 17,9. Ponadto aż 41 proc. stanowiły aborcje powtórne. „Każda z tych aborcji to porażka naszego społeczeństwa w ochronie życia dzieci w łonie matki i w zapewnieniu wsparcia kobietom z nieplanowaną ciążą” - powiedziała Catherine Robinson, rzeczniczka organizacji Right to Life UK.
CZYTAJ DALEJ

Błogosławione w Braniewie – bolesne męczennice komunizmu

2025-05-30 19:30

[ TEMATY ]

Braniewo

siostry katarzynki

beatyfikacjia

Red

Miały od 26 do 64 lat. Ginęły po kolei – w ciągu kilku miesięcy 1945 roku. Dlatego, że do końca pozostały z dziećmi - sierotami, z pacjentami w szpitalu, z osobami starszymi, które nie miały rodzin ani opieki. Z tymi wszystkimi, którzy nie byli w stanie się bronić ani uciekać przed Armią Czerwoną, która brutalnie wkroczyła wtedy na Ziemię Warmińską. Czy można zrozumieć postępowanie sióstr katarzynek?

Pracowały na całej Warmii, w różnych domach zakonnych i w różnych miejscach: domach dziecka, szpitalach, ośrodkach opieki. Gdy żołnierze sowieccy zaczęli zajmować te ziemie, ludzie zaczęli się masowo ewakuować. Nie mogło być na tych ziemiach dzieci, które nie miały rodziców, chorych bez własnych rodzin czy najstarszych mieszkańców. Takich osób nie opuściły jednak siostry katarzynki. Mimo że były przez czerwonoarmistów bite, gwałcone, torturowane – na przykład w szpitalnej piwnicy, gdzie szukały schronienia wraz ze swymi podopiecznymi. Te, które zostały wtedy z pacjentami, były wielokrotnie wykorzystywane przez Sowietów. Niektóre więziono, a potem zesłano w głąb ZSRR. Pracowały w łagrach, zmarły z wycieńczenia. Siostra, która zorganizowała ewakuację dzieci – zgromadziła je w grupie na dworcu kolejowym, sama zaś poszła szukać dla nich wody i pożywienia. Żołnierz Armii Czerwonej zastrzelił ją, gdy tylko wyszła na zewnątrz. Były siostry, które zginęły wskutek ciągnięcia ich za samochodem po ulicach Kętrzyna. Po zajęciu Gdańska przez Sowietów pod koniec marca 1945 r. rozpoczęły się mordy, grabieże i gwałty na miejscowej ludności. Ofiarą napaści padły też siostry katarzynki, które znalazły się w mieście po przymusowej ewakuacji macierzystego domu w Braniewie. Jak podaje KAI, 58-letnia siostra Caritina Fahl, nauczycielka i ówczesna wikaria generalna Zgromadzenia, ze wszystkich sił starała się bronić młodsze siostry przed gwałtem. Została straszliwie pobita, zmarła po kilku dniach. Takie były ich losy.
CZYTAJ DALEJ

Ciche bohaterki wielkiego czasu

2025-05-31 10:12

[ TEMATY ]

beatyfikacja

św. Katarzyna

siostry katarzynki

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

W czasach, gdy świat zdaje się gubić sens, gdy młodzi toną w morzu niepewności, a Polska szuka nowych autorytetów, historia piętnastu sióstr katarzynek – ofiar komunizmu – jawi się jak promień światła przebijający się przez gęstą mgłę beznadziei. To nie są tylko postacie z przeszłości, zamknięte w klasztornych murach i archiwach. To bohaterki, których cicha odwaga i ofiara mają dziś ogromne znaczenie – większe, niż mogłoby się wydawać.

Siostry te nie chwytały za broń, nie pisały manifestów, nie szukały chwały. Ich heroizm był codzienny, cichy, zanurzony w trosce o drugiego człowieka. I właśnie ta prostota jest dziś rewolucyjna. W epoce, w której dominuje krzyk, powierzchowność i pogubienie, przykład sióstr, które zginęły z rąk żołnierzy Armii Czerwonej tylko dlatego, że były wierne swojemu powołaniu i ludziom, którym służyły, staje się wołaniem o sens, o powrót do wartości, które naprawdę budują człowieka.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję