Pomimo istnienia licznych innych opracowań, również i ściśle naukowych, na temat życia i działalności św. bp. Józefa Pelczara, ks. Witold Jedynak w książce pt. „Społeczny wymiar apostolstwa ludzi świeckich w ujęciu biskupa przemyskiego Józefa Sebastiana Pelczara (1900-1924)”, zdołał wydobyć z tej działalności elementy nowe, nigdy dotąd na szerszą skalę nie poruszane. Z tych elementów złożyła się spójna i logiczna całość, która stanowi istotne novum w literaturze Pelczarowskiej, jak i w literaturze dotyczącej roli laikatu w Kościele i w świecie, wypełniając tym samym istotną lukę, jaka istniała w piśmiennictwie odnoszącym się do poruszanych tematów. Autor porusza interesujące go zagadnienie apostolstwa laikatu na tle gruntownie przeanalizowanych przemian społeczno-politycznych i historycznych. Przedstawia też drogę rozwoju teologii ukazującej rolę i miejsce laikatu we wspólnotach kościelnych.
W książce ks. Jedynaka uderza wnikliwa analiza sytuacji społeczno-politycznej w Galicji w okresie rządów bp. Pelczara. Akcentuje on szczególnie mocno ogromną przenikliwość bp. Pelczara, gdy chodzi o zagrożenie dla Kościoła i wiary katolickiej ze strony masonerii, ruchów socjalistycznych, bezbożnictwa, a także energiczne reagowanie Księdza Biskupa słowem mówionym i pisanym na grożące niebezpieczeństwa. Autor ukazuje również, w oparciu o bogaty materiał źródłowy, wszechstronność działalności bp. Pelczara, gdy chodzi o sprawy społeczne i próby aktywizowania laikatu na tym polu wszystkimi możliwymi sposobami. Te wszystkie zabiegi zmierzające do uaktywnienia ludzi świeckich pokazują wyjątkową wrażliwość i przenikliwość duszpasterską Biskupa i wyprzedzanie o parę dziesiątków lat uchwał Soboru Watykańskiego II w tej kwestii. Aktywność laikatu za rządów bp. Pelczara miała także swoje dalekosiężne oddziaływanie w samej diecezji przemyskiej, jak to wskazuje ks. Jedynak w swojej rozprawie. Jeśli bowiem w okresie komunistycznego totalitaryzmu, za rządów bp. Ignacego Tokarczuka, udało się zmobilizować ludzi świeckich do wybudowania około 400 świątyń i tyleż samo plebanii i punktów katechetycznych, to jest to z pewnością w jakimś stopniu także efektem formacji przemyskich kapłanów i laikatu za czasów duszpasterzowania w diecezji bp. Józefa Sebastiana Pelczara.
6 sierpnia Kościół obchodzi Święto Przemienienia Pańskiego zwane także epifanią lub teofanią. Liturgia tego dnia wspomina opisane w ewangeliach wydarzenie, przez które Chrystus objawił swoje bóstwo.
Czytany w liturgii ewangeliczny opis Przemienienia Pańskiego pełen jest znaczeń symbolicznych: góra, światło i obłok są w Biblii charakterystyczne dla objawień Boga. "Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich" (Mt 17,1). Twarz Jezusa zajaśniała jak słońce, szata była biała jak światło, ukazali się też Mojżesz i Eliasz a z obłoku dobiegł głos Boga.
Prezydent Andrzej Duda skierował do Trybunału Konstytucyjnego w trybie kontroli prewencyjnej ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, przed której wprowadzeniem protestowały prorodzinne organizacje pozarządowe. Celem ustawy wg nich było odebranie rodzicom władzy rodzicielskiej po to, aby dzieci mogły otrzymywać od psychologów "diagnozy" wskazujące na rzekomą konieczność zmiany płci, zażywania blokerów hormonalnych, przebierania się w ubrania przeciwnej płci czy wręcz amputacji części ciała takich jak piersi czy organy rozrodcze. Wzorem krajów Zachodu takie "leczenie" miałoby odbywać się w tajemnicy przed rodzicami, którzy dopiero po fakcie mają dowiedzieć się, że ich dziecko wzięło udział w takiej "terapii".
Prezydent powiedział w TV Republika, że przyczyna skierowania do TK ustawy w trybie prewencyjnym jest bardzo prosta. „Chodzi o bezpieczeństwo dzieci” - zaznaczył Duda.
Carl Bloch, fragment obrazu "Przemienienie Pańskie", 1800 r.
Ze Świętem Przemienienia Pańskiego związany jest zwyczaj poświęcenia kopru. Zwyczaj dla jednych dziwny, dla innych mało znany a ja pozwolę sobie na stwierdzenie, że jest on po prostu zapomniany tak, jak wiele innych zwyczajów ludowej pobożności.
Koper, podobnie jak inne warzywa nazywane popularnie „włoszczyzną”, dotarł do nas z Italii, a rozsławiła go w złotym wieku polskich dziejów żona króla Zygmunta Starego, królowa Bona Sforza. Dziś trudno sobie wyobrazić smak młodych ziemniaków czy przetworów z ogórków bez dodatku kopru. Ale jak już zostało zauważone, koper to nie tylko roślina dodawana do potraw, bowiem ma on także swoje miejsce w pobożności ludowej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
