W improwizowanej homilii Franciszek zauważył, że podobnie jak Jezus poszedł, by przyjąć od Jana chrzest w Jordanie, tak i oni poprosili o chrzest dla swoich dzieci. Nawiązał następnie do słów Pana Jezusa, który odpowiadając Janowi wyjaśnił motyw dla którego pragnie przyjąć od niego chrzest: „godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe” (Mt 3,15) i podkreślił, że ochrzczenie dziecka jest aktem sprawiedliwości. Dzieje się tak dlatego, że w chrzcie otrzymuje ono skarb, zadatek - Ducha Świętego. „Dziecko w sakramencie chrztu św. otrzymuje w swym wewnętrzu moc Ducha Świętego, który będzie je bronił, wspomagał podczas całego życia. Dlatego tak ważne jest udzielanie chrztu w wieku dziecięcym, by wzrastały z mocą Ducha Świętego” – podkreślił papież.
Ojciec Święty wezwał też rodziców, aby dbali o rozwój dzieci z mocą i światem Ducha Świętego, to znaczy, by uczęszczały na katechezę, otrzymały pomoc, nauczanie a także świadectwo, jakie dać im mogą rodzice i członkowie rodziny.
Na zakończenie swej krótkiej homilii Franciszek zachęcił rodziców, aby nie martwili się, jeśli dzieci będą płakać, ponieważ „dzieci mają wymiar chóralny”, a kiedy jedno zacznie, to wszystkie za nim zaczynają płakać. Ale, „to piękne kazanie, gdy dziecko płacze w kościele” – powiedział papież na zakończenie swej improwizowanej homilii.
Większość ochrzczonych dziś niemowląt to dzieci pracowników różnych instytucji Państwa Watykańskiego i Stolicy Apostolskiej.
Eucharystię z Ojcem Świętym koncelebrowali m.in. prefekt Domu Papieskiego i osobisty sekretarz Benedykta XVI, arcybiskup Georg Gänswein oraz sekretarz generalny Gubernatoratu Państwa Watykańskiego bp Fernando Vérgez LC.
W Rzymie o 10-leciu pontyfikatu Franciszka
Z inicjatywy Ośrodka Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II w niedzielny wieczór, 25 czerwca w auli przy kościele polski św. Stanisława MB w Rzymie odbyło się spotkanie z o. prof. Zdzisławem Kijasem, autorem książki “Dziedzictwo Papieża Franciszka” oraz z Michałem Kłosowskim, który opublikował ostatnio książkę “Dekada Franciszka”.
O. Kijas to franciszkanin, profesor teologii, nauczyciel akademicki wielu uczelni w Polsce i za granicą, postulator generalny spraw kanonizacyjnych Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. Jest bardzo płodnym pisarzem a jego ostatnia książka wydana z okazji 10-lecia pontyfikatu Franciszka jest zapisem rozmowy, którą prowadzi z nim redemptorysta, ks. Piotr Koźlak, doktor teologii, dyrektor wydawnictwa i kwartalnika dla kapłanów „Homo Dei”. O. Kijas przybliża magisterium Franciszka i jego działalność analizując 11 najważniejszych dokumentów papieskich. Ale – jak napisał w przedmowie abp Stanisław Gądecki – „autorzy nie ograniczają się jedynie do interpretacji papieskich dokumentów – swoje wypowiedzi umieszczają w szerszym kontekście historycznym i kulturowym, w którym przyszło Ojcu Świętemu sprawować swój urząd”. I to właśnie dzięki temu czytelnik “ma okazję do zapoznania się nie tylko z medialnymi doniesieniami na temat Ojca Świętego, ale realnymi komentarzami jego dokumentów” – dodał abp Gądecki.
CZYTAJ DALEJ
Nabożeństwa majowe: modlitwa, która przetrwała wieki
Maj od wieków zajmuje wyjątkowe miejsce w duchowości katolickiej jako miesiąc szczególnie poświęcony Matce Bożej. Nabożeństwa majowe - tzw. „majówki” - wpisały się na stałe w religijny pejzaż Polski, odbywając się wieczorami w świątyniach, przy kapliczkach, grotach i przydrożnych figurach. Ich centralnym punktem pozostaje Litania Loretańska, której wezwania przez wieki pogłębiały maryjne przeżywanie wiary.
Choć źródła maryjnej pobożności sięgają V wieku na Wschodzie, dopiero na przełomie XIII i XIV wieku miesiąc maj zaczęto na Zachodzie poświęcać Maryi - głównie z inicjatywy króla Hiszpanii Alfonsa X, który zachęcał wiernych do wspólnej modlitwy przy figurach Matki Bożej. Tradycja ta szybko się rozprzestrzeniła, a swój rozwój zawdzięczała także postępowi technicznemu - drukowane modlitewniki, jak „Maj duchowy” z 1549 roku, popularyzowały majowe formy kultu jako odpowiedź na kryzys Reformacji.
CZYTAJ DALEJ
