Reklama

Ze wspomnień pielgrzyma...

Piechowickie pielgrzymowanie na Jasną Górę

Niedziela legnicka 39/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Co roku w sierpniu zmierzają do sanktuarium Matki Bożej na Jasnej Górze piesze pielgrzymki z całej Polski. Piechowicka piesza pielgrzymka na Jasną Górę wyruszyła po raz drugi. Przygotował ją i uczestniczył w niej wraz z młodzieżą ks. Andrzej Tarnowski. Grupa Piechowicka wchodziła w skład jeleniogórskiej grupy i przypisano jej numer „2”. XIV Jeleniogórska (wchodząca w skład legnickiej) piesza pielgrzymka na Jasną Górę wyruszyła z kościoła Erazma i Pankracego w Jeleniej Górze w sobotę 29 lipca br. po Mszy św. o godz. 10.00. 1 sierpnia dołączyła do pozostałych pielgrzymów wyruszających z Legnicy. Dotarła na Jasną Górę w środę 9 sierpnia br. o godz. 11.00. Pielgrzymka to rekolekcje w drodze. Tam jest czas na modlitwę, śpiew, konferencje, rozmowę... Każdy dzień rozpoczynała modlitwa, potem wędrówka ok. 30 km. Zawsze na szlaku była Msza św. Na końcu dnia spotykali się wszyscy na wieczornym Apelu Jasnogórskim. Pielgrzymi korzystali codziennie z dobroci mieszkańców mijanych miejscowości, którzy gościli ich w swoich domach. W tym roku pielgrzymowanie odbywało się pod hasłem: „Bóg jest miłością”. Każda z grup była prowadzona przez swojego duszpasterza, uczestniczyła w przygotowanym odpowiednio programie dnia. Na poszczególnych etapach, przedzielonych czasem postojów i odpoczynku, głoszone były konferencje, trwały dyskusje, modlitwa, było także dużo czasu na radosny śpiew, rozmowy, wzajemne poznawanie się. Wieczorem odbywały się pełne radości spotkania, czasem występy zaproszonych gości, zespołów, czy solistów, których przerwać nie zdołał nawet rzęsisty deszcz. Pielgrzymów z Piechowic na duchu podtrzymywał ks. Andrzej Tarnowski, doświadczony pielgrzym, który trasę tę pokonywał po raz jedenasty. Czynił to tak skutecznie, że mimo padającego deszczu, nikt z Piechowic nie zawrócił z drogi. Wszyscy dotarli do Częstochowy. Na trasie przejścia pielgrzymi byli serdecznie witani przez mieszkańców mijanych wsi i miast. Niejednokrotnie widzieli wzruszenie na ich twarzach i doświadczali wdzięczności okazywanej na różne sposoby. Bardzo często spotkani w drodze ludzie powierzali pielgrzymom swoje trudne i bolesne problemy i prosili o modlitwę. Na miejscach postojów, pielgrzymi byli bardzo gościnnie przyjmowani przez parafian, którzy dbali o to, by ich nakarmić i umożliwić zebranie sił na dalszą drogę. Na Jasną Górę cała pielgrzymka wchodziła bardzo uroczyście, podkreślając to starannie dobranymi czapkami z napisem grupy i przewodniego hasła. W rękach pielgrzymi trzymali niebieskie baloniki. Niesiono również sztandary i symboliczne znaki grup. Cały czas, aż do wejścia na błonia przed szczytem Jasnej Góry, we wszystkich grupach trwała modlitwa, a radość ze zbliżenia się do celu pielgrzymowania wybuchała w śpiewanych pełnym głosem kanonach i pieśniach. Tego uczucia doznali również pielgrzymi autokarowej pielgrzymki na Jasną Górę, zorganizowanej przez proboszcza ks. Ryszarda Sorokę. Wszyscy pielgrzymi byli witani przez biskupa legnickiego Stefana Cichego. Przedstawiane były poszczególne grupy, ich charakter i program, który realizowały w czasie drogi. Ukoronowaniem pielgrzymki była uroczyście celebrowana Eucharystia w Bazylice. Było to wielkie dziękczynienie za łaskę przebytej drogi, za owoce tej drogi, o trwałość tych owoców, a jednocześnie składane były na ołtarzu wszystkie niesione przez pielgrzymów intencje, własne i powierzone przez innych. Po skończonej Mszy św. autokarem udaliśmy się w drogę powrotną. Spodziewaliśmy się, że nasi współbracia, którzy szli pieszo do Częstochowy, będą zmęczeni. Jakże się pomyliliśmy, ks. Andrzej Tarnowski tryskał energią: grał na gitarze, śpiewał piosenki religijne, Mateusz i brat Przemysław z Piastowa uczyli nas gestów do różnych piosenek religijnych, które poznali podczas drogi. Ks. Andrzej Tarnowski i ks. Adolf Maciąg podzielili się także refleksjami na temat sakramentu pokuty oraz prowadzili rozważania dotyczące Jasnogórskich Ślubów Narodu. Nawet nie zauważyliśmy, kiedy znaleźli się na miejscu. Przywitał nas z otwartymi ramionami proboszcz ks. Ryszard Soroka. O godzinie 21.00 rozpoczął się Apel Jasnogórski. Na zakończenie tego niezwykłego dnia Ksiądz Adolf odprawił Mszę św. w intencji pielgrzymów.
Cała wspólnota związana pielgrzymowaniem stała się jednością w Tym, który nas umacnia poprzez wstawiennictwo Matki Chrystusa.

Grupa II po raz 17 udała się pod patronatem św. Franciszka. Jak co roku grupa wyszła 3 dni wcześniej z Jeleniej Góry, by 1 sierpnia połączyć się z pielgrzymką diecezjalną. Przewodnikiem grupy był ks. Jerzy Jastrzębski, wspomagali go ks. Kazimierz Piwowarczyk, ks. Mariusz Majewski oraz ks. Andrzej Tarnowski. Wraz z nimi pielgrzymowały siostry zakonne ze Zgromadzenia Sióstr Magdalenek: Magda, Beata, Magda, Kasia, Iwona, których poranny śpiew Godzinek i pieśni maryjnych budził zaspanych pielgrzymów. W prowadzeniu grupy pomagali bracia kapucyni: Mateusz i Emilian oraz brat pijar - Przemysław. O zakwaterowanie pątników troszczył się kl. Tomasz Kaźmierczak. W grupie była diakonia muzyczna z zespołem „Fides”: Kasia, Sylwia, Karol oraz „Zasilanie awaryjne”: Monika, Ola, Asia, Marta, Weronika. Na organach przygrywał im Maciej, a na altówce Marysia. Opieką medyczną zajmowali się: Basia, Agnieszka i Paweł. O bezpieczeństwo grupy troszczyli się: Piotrek, Darek, Bartek i Krzysztof. Grupa stanowiło ok. 130 pątników, barwą grupy był kolor niebieski, najmłodszym pielgrzymem była 6-letnia Agnieszka, najstarszym 69-letni Adam. Podczas wielu konferencji, wspólnych modlitw oraz śpiewania grupa mocno zżyła się, pokonując przeszkody i oddając się pod opiekę naszej Matki.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Panie, daj nam wiarę żywą

2025-09-30 11:27

Niedziela Ogólnopolska 40/2025, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

adobe Stock

Każdy z nas w życiu mierzy się z trudnościami i pytaniami, które rodzą się w sercu. „Jak długo, Panie, mam wzywać pomocy – a Ty nie wysłuchujesz?” – woła prorok Habakuk. To słowa, które brzmią bardzo współcześnie. Ile razy bowiem człowiek pyta: dlaczego Bóg milczy, gdy cierpię, gdy się modlę, gdy walczę z problemami? Takie wołanie może być znakiem rozpaczy, ale może też stać się początkiem drogi prawdziwej wiary. Można ją opisać w trzech krokach.
CZYTAJ DALEJ

Pierwsze dłuższe wystawienie na widok publiczny ciała św. Franciszka z Asyżu

2025-10-04 17:24

[ TEMATY ]

Asyż

Vatican News

Św. Franciszek z Asyżu. Fragment obrazu przypisywanego Cimabue w dolnym kościele Bazyliki św. Franciszka w Asyżu. Druga połowa XIII wieku. Według tradycji jest to obraz najbardziej zbliżony do rzeczywistych rysów fizycznych Franciszka z Asyżu.

Św. Franciszek z Asyżu. Fragment obrazu przypisywanego Cimabue w dolnym kościele Bazyliki św. Franciszka w Asyżu. Druga połowa XIII wieku. Według tradycji jest to obraz najbardziej zbliżony do rzeczywistych rysów fizycznych Franciszka z Asyżu.

Jak poinformowało biuro prasowe franciszkańskiej wspólnoty w Asyżu, w ramach obchodów 800. rocznicy śmierci św. Franciszka, przypadającej w 2026 r., odbędzie się historyczne wydarzenie, na które zaproszeni są pielgrzymi z całego świata. Po raz pierwszy szczątki świętego będą widoczne dla wszystkich w dniach 22 lutego do 22 marca przyszłego roku. Będzie możliwość m. in. zwiedzania grupowego, w tym z polskim tłumaczeniem.

Oficjalne informację tę ogłoszono 4 października – w dniu wspomnienia św. Franciszka, patrona Włoch. W komunikacie podkreślono, że to niezwykły dar i szczególne zaproszenie do modlitwy. Wydarzenie oparte będzie na ewangelicznym motywie ziarna, które obumiera, aby przynieść owoce miłości i braterstwa. Zachęci do refleksji nad życiem świętego, który 800 lat po śmierci nadal przynosi owoce i inspiruje wielu.
CZYTAJ DALEJ

Bp. P. Kleszcz: O śpiewie, który jednoczy świat

2025-10-05 09:49

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Zacheusz Rąpała OFM

Bp Kleszcz w sanktuarium MB Piotrkowskiej

Bp Kleszcz w sanktuarium MB Piotrkowskiej

W liturgiczne wspomnienie św. Franciszka z Asyżu w sanktuarium Matki Boskiej Piotrkowskiej rozlegały się słowa znane od ośmiuset lat – pochwała stworzenia – Pieśń Słoneczna świętego Franciszka. To właśnie o niej mówił w głoszonym kazaniu franciszkanin bp Piotr Kleszcz.

Kazanie nie było wykładem teologicznym, lecz było opowieścią o zachwycie nad światem – o tym, że każda kropla wody, każdy powiew wiatru i każdy człowiek są śpiewem Boga. – Franciszek nie widział już świata oczami, ale sercem – mówił biskup. – Był niewidomy, a jednak widział więcej niż my, zapatrzeni w ekrany telefonów. Wierni słuchali słów biskupa w ciszy, w której dało się niemal usłyszeć szmer odmawianej modlitwy.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję