Przed Katedrą Wawelską arcybiskup pokropił wodą święconą przyniesione przez wiernych palmy. Następnie na czele uroczystej procesji udał się w stronę bramy południowej, gdzie miał miejsce mający bogatą średniowieczną tradycję ryt wejścia do katedry. Metropolita stojąc przed zamkniętymi drzwiami rozpoczął dialog z chórem, oparty o słowa Psalmu 24. Uderzył trzykrotnie pastorałem w drzwi, za trzecim razem zostały otwarte i procesja wkroczyła do katedry. Ten uroczysty obrzęd ma głęboką symbolikę i uświadamia, że do świątyni wkracza sam Chrystus – Król Chwały, kołaczący do drzwi.

W homilii skierowanej do wiernych podczas Mszy św. Męki Pańskiej arcybiskup powiedział, że Ewangelia mówiąca o męce i śmierci Jezusa trafia wprost do serc, pozwala przeżywać to co stało się jego udziałem. Nawiązał do hymnu o kenozie, w którym opisane jest ogołocenie Bożego Syna. Po raz pierwszy dokonało się ono, gdy Bóg postanowił zbawić ludzi i Jezus przyjął ludzką postać, kolejny gdy Chrystus przyjął haniebną i bolesną śmierć na krzyżu.

– Ogołocił się, ale to jednocześnie sprawiło, że Bóg go nad wszystko wywyższył i podarował mu szczególne imię, przed którym pada na kolana wszelkie istnienie – podkreślił metropolita.

Arcybiskup zauważył, że hymn ten był śpiewany przez pierwszych chrześcijan, gdy szczególnie silne były prześladowania. Dzięki niemu wierzący upewniali się w tym, że razem z Jezusem dzielą męczeński los i będą mieli udział w jego chwale.

– Ta pieśń o podwójnym uniżeniu Bożego Syna, ale także o jego chwale dawała chrześcijanom moc wiary, potęgę miłości mimo nienawiści świata i nadzieję na to, że będą na całą wieczność razem ze swoim Panem – stwierdził.

Przypomniał, że dziś po raz pierwszy jest obchodzone Święto Chrztu Polski, które jest okazją by uzmysłowić sobie, że Polacy nie mogą zrozumieć się bez Chrystusa. Nawiązał również do słów św. Jana Pawła II, według którego człowiek nie jest w stanie pojąć samego siebie bez Boga.

Metropolita odwołał się także do adhortacji apostolskiej „Christus Vivit”, w której papież Franciszek mówił o ogromie bożej miłości. Bóg zawsze pamięta o człowieku, jego wielka miłość jest codzienna, dyskretna i respektująca, przynosi wolność, leczy i uwzniośla. „To miłość Pana, która wie więcej o powstawaniu niż upadkach, o pojednaniu niż zakazach, o dawaniu nowej szansy niż potępieniu, o przyszłości niż przeszłości”.

Arcybiskup zwrócił się do młodych mówiąc, że człowiek odkupiony krwią Chrystusa jest bezcenny. – Proszę Was, nie dajcie się kupić, nie dajcie się zwieść. (…) Nie macie ceny, musicie to zawsze powtarzać: jestem wolny. Zakochajcie się w tej wolności, którą daje Wam Jezus.

Na zakończenie metropolita podkreślił, że zbliżający się czas to możliwość, by w ciszy serca uklęknąć i złożyć dziękczynienie za ofiarę Jezusa. Trzeba także mu za nią nieustannie dziękować swoją miłością i wierności.