Mistrz rzeźbiarskiej metafory, z przeszłością spod znaku AK i obozów koncentracyjnych. W 100. rocznicę urodzin, oddając hołd dokonaniom artystycznym wybitnego rzeźbiarza, Sejm ustanowił rok 2025 Rokiem Franciszka Duszeńki.
Był najsłynniejszym przedstawicielem polskiej szkoły sztuki monumentalnej. Założenia pomnikowe jego autorstwa, na czele ze słynnym memoriałem – pomnikiem Ofiar Obozu Zagłady w Treblince oraz pomnikiem Obrońców Wybrzeża na Westerplatte w Gdańsku, uznawane są za punkty przełomowe dla rozwoju sztuki pomnikowej.
Wojna pokrzyżowała plany
Franciszek Duszeńko urodził się 6 kwietnia 1925 r. w Gródku Jagiellońskim k. Lwowa. Gdy miał 16 lat, zdał do Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych we Lwowie, przemianowanego na Kunstgewerbeschule. Początkowo myślał o malarstwie, ale za namową prof. Mariana Wnuka zajął się rzeźbą. Tadeusz Łodziana, kolega ze studiów Duszeńki, wspominał, że w czasie sowieckiej okupacji (22 września 1939 r. – 22 czerwca 1941 r.) wszyscy studenci Instytutu widnieli na listach NKWD przeznaczeni do wywózki.
Wojna pokrzyżowała artystyczne plany młodego człowieka. Za przynależność do Armii Krajowej „Gustaw” (działał pod takim pseudonimem we Lwowie i tak bliscy nazywali go przez całe życie) został aresztowany i umieszczony w obozach koncentracyjnych: najpierw w Gross-Rosen, następnie w Oranienburgu, na końcu w Sachsenhausen, gdzie doczekał wyzwolenia.
Kiedy artystka pojawia się na scenie, widownia natychmiast czuje ciepło, spokój i niezwykłą wrażliwość. Nie jest to tylko efekt kunsztu muzycznego czy lat doświadczeń. To coś więcej – przenikająca całe jej życie duchowość, głęboka relacja z Maryją i zakorzenienie w wierze.
Łaska lubi inicjatywę. Wyobraź sobie: do kancelarii parafialnej wchodzi osiemnastolatek. Chce oficjalnie dokonać apostazji, zrywa z wiarą, nie chce „fikcji”. Wszystko wydaje się przesądzone… Ale odrobina rozmowy, prosta modlitwa i odważna inicjatywa kapłana sprawiają, że chłopak wychodzi nie z papierem apostazji, lecz po spowiedzi i Komunii Świętej.
To jedno wydarzenie odsłania sens Ewangelii o nieuczciwym zarządcy. Jezus nie chwali oszustwa, ale wskazuje na spryt i przedsiębiorczość – tę ludzką zaradność, którą warto przenieść do spraw ducha. Dlatego w tym odcinku mówię o:
To sam Chrystus jest źródłem siły wierności dla osób konsekrowanych, zarówno w kontemplacji, jak i w zaangażowaniu apostolskim - powiedział Papież na audiencji dla czterech zgromadzeń zakonnych. Przypomniał też, że tysiącletnie doświadczenie Kościoła wskazuje środki, dzięki którym można czerpać z tego bogactwa. Są to: asceza, sakramenty, bliskość z Bogiem i z Jego Słowem, dążenie „do tego, co w górze”.
Leon XIV zauważył, że ludzie, których horyzont ogranicza się wyłącznie do spraw tego świata mogliby twierdzić, że taka postawa to „spirytualizm”. Łatwo jednak można temu zaprzeczyć, wskazując na to, co przez wieki robiły i nadal robią osoby konsekrowane. Wyruszały na misję w bardzo trudnych czasach. Pochylały się nad moralną i materialną nędzą w najbardziej opuszczonych środowiskach społecznych. Potrafiły być blisko potrzebujących, godziły się ryzykować życie, aż do jego utraty, stając się ofiarami brutalnej przemocy w czasach wojny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
