Reklama

Niedziela Przemyska

Pragniemy być „duszochwatami”

„Duszochwat” jest określeniem, jakim za życia został obdarzony św. Andrzej Bobola. Ten niezwykły człowiek, pochodzący z terenu naszej archidiecezji, został nam postawiony za patrona kursowego przez abp. Adama Szala na progu naszej formacji seminaryjnej w 2019 r.

Niedziela przemyska 23/2025, str. IV

[ TEMATY ]

Archidiecezja przemyska

Archiwum WSD

Seminarium jest uczelnią wyższą, której absolwenci zostają magistrami teologii

Seminarium jest uczelnią wyższą, której absolwenci zostają magistrami teologii

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Okres naszego sześcioletniego pobytu w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu obfitował w mnogość niezwykłych wydarzeń zarówno na świecie, jak i w naszej diecezji. Patrząc globalnie, w tym czasie świat został dotknięty wybuchem pandemii koronawiursa (2020 r.) czy rozpoczęciem wojny na Ukrainie (2022 r.). W Kościele katolickim przeżywaliśmy śmierć papieża emeryta Benedykta XVI (2022 r.) oraz papieża Franciszka (2025 r.). Jednakże w kapłaństwo wchodzimy w świętym Roku Jubileuszowym jako „Pielgrzymi nadziei” wraz z obecnym Ojcem Świętym Leonem XIV. Niezwykłym wydarzeniem była dla nas posługa jako diakoni podczas Mszy św. inaugurującej pontyfikat nowego papieża w Watykanie. Patrząc na wydarzenia Kościoła partykularnego, to największymi wydarzeniami była beatyfikacja Rodziny Ulmów z Markowej (2023 r.) oraz diecezjalna peregrynacja obrazu Najświętszego Serca Pana Jezusa (2023-25). Braliśmy także udział w święceniach biskupich ks. Krzysztofa Chudzio (2020 r.) oraz ks. Kryspina Dubiela (2024 r.).

Formacja intelektualna

Reklama

Tytuł encykliki Jana Pawła II Fides et Ratio (Wiara i Rozum), dobrze obrazuje, z czego składa się formacja w Wyższym Seminarium Duchownym. Jest ona skoncentrowana zarówno na tym wymiarze duchownym (wiara), a więc formacja ascetyczna, ale i także na wymiarze naukowym (rozum). Seminarium jest uczelnią wyższą, której absolwenci zostają magistrami teologii oraz przyjmują święcenia kapłańskie. Nasz sześcioletni pobyt w seminarium był podzielony na dwa etapy studiów. Pierwszym z nich były pierwsze dwa lata, w których głownie kształciliśmy się z zakresu filozofii. Pozostałe cztery były przeznaczone naukom teologicznym oraz kwestiom praktycznym, jak nauka homiletyki (sztuki głoszenia homilii) czy katechetyki.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Formacja duchowa

Seminarium duchowne jest wspólnotą młodych mężczyzn, których łączy jeden cel: aby przez rozeznanie życiowego powołania, móc uwielbiać Pana Boga i zasłużyć na chwałę Nieba. Klerycy, którzy przygotowują się do kapłaństwa, mają całym swoim życiem przylgnąć do Jezusa Chrystusa, jako do swojego Przyjaciela (Jan Paweł II, Pastores Dabo Vobis). Często słyszalnymi słowami z ust alumnów, są słowa o tej bliskości do Pana Jezusa dzięki seminaryjnej kaplicy, dzięki czemu każdy z nas „mieszka z Nim pod jednym dachem”. Seminarium stwarza warunki do jak najlepszego przygotowania się do sakramentu święceń. Jest to jednak pewien proces, który rozkłada się na sześć lat.

Proces

Formacja seminaryjna to proces wieloetapowy, który prowadzi do pełnego zjednoczenia z Chrystusem i przygotowania do posługi kapłańskiej. Już pierwszy rok stanowi czas głębokiej przemiany – kleryk przechodzi z życia indywidualnego do wspólnotowego, ucząc się otwartości na innych i rezygnując z wielu przyzwyczajeń, co sprzyja wewnętrznemu dojrzewaniu i pogłębieniu relacji z Bogiem.

Reklama

Momentem szczególnym jest trzeci rok seminarium. Wówczas alumn przyjmuje strój duchowny, co zewnętrznie identyfikuje go ze stanem duchownym. Towarzyszy temu wzrost odpowiedzialności i zaangażowania w życie duchowe oraz przyjęcie pierwszych posług: lektora oraz na czwartym roku – akolity. Umożliwiają one czynne uczestnictwo w liturgii, głoszenie słowa Bożego oraz udzielanie Komunii św. jako nadzwyczajny szafarz.

Na piątym roku klerycy składają publiczne oświadczenie o gotowości do święceń – tzw. kandydaturę. Zwieńczeniem dotychczasowej formacji są święcenia diakonatu, wchodząc w skład duchowieństwa diecezjalnego. Wówczas każdy diakon zobowiązuje się do życia w celibacie, posłuszeństwa biskupowi oraz codziennego odmawiania Liturgii Godzin.

Ostatni, szósty rok ma charakter głównie praktyczny. Diakon odbywa wielkopostną praktykę duszpasterską w parafii, przygotowując się bezpośrednio do kapłaństwa. Kulminacją całego sześcioletniego procesu formacji są święcenia prezbiteratu, które co roku odbywają się w wigilię Uroczystości Zesłania Ducha Świętego w archikatedrze przemyskiej. W akcie święceń człowiek zostaje przemieniony mocą Ducha Świętego w kapłana – alter Christus – stając się narzędziem Bożego działania, zdolnym do sprawowania Eucharystii, głoszenia słowa Bożego oraz jednania człowieka z Bogiem. Jest to najwyższy wyraz miłości Boga do człowieka – dar święceń, przez który Pan nadal buduje, uświęca i prowadzi swój Kościół.

Co dalej?

Kapłan w momencie święceń zostaje obdarowany niewyczerpanym pakietem Bożych łask. Od tej chwili zmienia się życie każdego mężczyzny. Staje się on wówczas narzędziem Boga dla całego Kościoła i działa jako Jego przedstawiciel, realizując potrójną funkcję: kapłana, proroka i króla (por. KKK 1581). Stojąc przed tą wielką odpowiedzialnością, w imieniu wszystkich braci diakonów, którzy przyjmą święcenia kapłańskie, serdecznie proszę wszystkich Czytelników naszej Przemyskiej Niedzieli o modlitwę. Zarówno na czas święceń prezbiteratu, jak i w dalszej posłudze kapłańskiej. Z serca dziękujemy i udzielamy prymicyjnego błogosławieństwa: „Błogosławieństwo Boga Wszechmogącego, Ojca i Syna i Ducha Świętego, niech zstąpi na Was i pozostanie na zawsze! Amen”. „Niech Pan Bóg wam wszystkim obficie błogosławi. Szczęść Boże!”.

2025-06-03 14:39

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dobro zaczyna się w rodzinie

W sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Jodłówce odbył się X Zjazd Rodzin Wielodzietnych, któremu od początku patronuje bp Stanisław Jamrozek.

Na początku Eucharystii przedstawiciele rodzin wielodzietnych mocno podkreślili, że przybywając do sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Jodłówce, chcą powierzyć się Jej orędownictwu, umocnić wiarę i chrześcijańską nadzieję. – Pragniemy, aby nasze rodziny były Bogiem silne, bo tylko wtedy będą naszą siłą i siłą całego narodu – mówili i dodali, że chcą zawsze szukać pocieszenia, z odwagą podążać za Chrystusem i bronić tego, co święte.
CZYTAJ DALEJ

Niezbędnik Katolika miej zawsze pod ręką

Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej niezbędnika katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca.

CZYTAJ DALEJ

Francja: dlaczego kobiety w kościele zakrywają głowę, skąd ten nowy trend?

2025-07-22 19:07

[ TEMATY ]

kobieta

Adobe Stock

To duchowy rytuał, który pomaga w lepszym przeżywaniu Eucharystii, znak, że w tym szczególnym czasie chcę być tylko dla Boga – opowiadają na łamach La Croix kobiety, które podczas liturgii zdecydowały się zakrywać głowę koronkową chustą, tzw. mantylą. Paryski dziennik przypomina, że w przeszłości był to we Francji powszechny zwyczaj. Dziś ta tradycja odżywa na nowo, choć wciąż jest zjawiskiem mniejszościowym. Można ją zaobserwować w kręgach tradycjonalistycznych i u neofitek.

Cytowana przez La Croix Isabelle Jonveaux, socjolog religii na Uniwersytecie we Fryburgu zauważa, że osoby nawrócone mają tendencję do eksponowania zewnętrznych znaków swojej wiary, aby zaznaczyć swoje nawrócenie. „Noszenie odzieży o charakterze religijnym to również sposób na wyrażenie pewnego radykalizmu” – dodaje szwajcarska socjolog.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję