Wiesława Kubów, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury, podkreśliła, że celem obchodów jest sięgnięcie po dobro i świętość zawarte w nauczaniu Jana Pawła II. To właśnie nauki tego wielkiego człowieka, jego przesłanie miłości, prawdy i odwagi, stają się dziś jeszcze bardziej potrzebne w obliczu współczesnych wyzwań. W świecie, w którym wartości są coraz częściej relatywizowane, a moralny kompas ulega rozchwianiu, powrót do nauki Papieża jest jak powiew świeżości, przypomnienie, że człowiek ma swoje powołanie i musi dążyć do świętości, nie bojąc się prawdy i odważnego mówienia o niej. – To wszystko służy temu, żeby przyciągać młodych ludzi do Boga, do Kościoła i do wiary, a tak właśnie czynił św. Jan Paweł II, który wielokrotnie zwracał się do młodzieży, używając takich słów jak „młodzi przyjaciele” i „nadzieja świata i Kościoła” – podkreśliła. Warto w tym miejscu również dodać, iż jednym z najbardziej znanych i poruszających cytatów, który dobrze oddaje jego stosunek do młodych, jest „Szukałem was, a teraz wy przyszliście do mnie”. Słowa te zostały wypowiedziane tuż przed śmiercią i podkreślają jego głęboki związek z młodzieżą, którą zawsze traktował z szacunkiem i nadzieją.

Referat okolicznościowy wygłosił ks. Robert Skrzypczak, ceniony rekolekcjonista, autor i tłumacz wielu książek, profesor Akademii Katolickiej w Warszawie, wyróżniony nagrodą Totus za propagowanie nauczania św. Jana Pawła II oraz Medalem św. Edyty Stein. Ks. profesor mówił o wychowawczej i patriotycznej roli nauczania św. Jana Pawła II, która w dzisiejszym świecie jest niezwykle ważna i potrzebna, przypomniał również, że Jan Paweł II był nie tylko głową Kościoła, ale przede wszystkim autentycznym przewodnikiem w poszukiwaniu własnej tożsamości. Jego nauczanie o człowieku, o miłości, o prawdzie i wolności jest ponadczasowe. Szczególnie istotne wydaje się jego spojrzenie na autentyczność i prawdę. W czasach, gdy subiektywizm i relatywizm są na porządku dziennym, Papież przypomina, że prawda jest fundamentem wolności i autentycznego życia.

Obchody w Łukowej, rozpoczęte koncertem „Ojciec” w wykonaniu chóru „Harmonia”, a następnie Msza św. i referat ks. Skrzypczaka, były wyrazem wdzięczności dla Ojca Świętego, jak również apelem o głębsze poznanie i przeżywanie nauczania Jana Pawła II. To nauczanie nie jest tylko wspomnieniem z dawnych lat, ale żywym przewodnikiem tego, jak żyć w zgodzie z własnym powołaniem, jak służyć innym i jak pielęgnować wartości, które budowały nasze społeczeństwo.

Warto zwrócić uwagę na słowa abp. Mieczysława Mokrzyckiego, który w przesłanym liście podkreślił, że nauki Papieża są zobowiązaniem. To wyzwanie dla każdego z nas, by żyć prawdą, miłością i odwagą. W tym kontekście obchodzenie rocznicy nabiera głębi i wymiaru duchowego – to nie tylko wspomnienie, ale i wezwanie do działania, do odnowy własnej osobowości i wspólnoty. – Serdecznie życzę wam wszystkim wytrwałego i konsekwentnego dążenia do doskonałości i świętości, o której tak często mówił św. Jan Paweł II, a która zawsze zawarta jest w słowach: Miejcie odwagę mówić prawdę, Miejcie odwagę kochać, służyć innym – napisał papieski sekretarz.

Kulminacją wydarzenia była Msza św., złożenie kwiatów przy pomniku św. Jana Pawła II oraz prezentacja wystawy pamiątek z życia osobistego św. Jana Pawła II, wystawy fotografii z jego wizyty w Zamościu w 1999 r. oraz rozstrzygnięcie konkursów organizowanych przez Gminny Ośrodek Kultury w Łukowej z okazji 1000-lecia Królestwa Polskiego. To wszystko pokazuje, że pamięć o Papieżu i jego naukach jest żywa, a jego duch nadal inspiruje kolejne pokolenia. Jan Paweł II nie umarł – poszedł do nieba, ale jego słowa i czyny wciąż przemawiają do nas i wskazują drogę.

Jak wskazuje Wiesława Kubów, mimo powszechnego szacunku i pamięci, często brakuje nam głębokiej znajomości nauczania Papieża, a nawet – co gorsza – jego przesłanie ulega rozmyciu w codziennym zgiełku i powierzchowności. Wspomnienia o entuzjazmie podczas pielgrzymek, o okrzykach radości i uniesieniach, są ważne, ale nie mogą przesłonić faktu, że istota nauki Jana Pawła II wymaga od nas refleksji i głębokiego zrozumienia. Papież wielokrotnie podkreślał wartość człowieka, jego godność, potrzebę wiary i nadziei, a także odpowiedzialność za siebie i innych, za Ojczyznę i młode pokolenia. Jego nauczanie jest ponadczasowe i uniwersalne, ale wymaga od nas aktywnego zaangażowania, poznania i przyswojenia.

Ks. prof. Robert Skrzypczak, wyrażając swoją wdzięczność organizatorom uroczystości ku czci św. Papieża Polaka, przypomina nam o sile pamięci i jej nieocenionej roli w kształtowaniu naszej tożsamości. Jego słowa o miejscowości Łukowa, gdzie ludzie chcą obchodzić rocznicę narodzin do nieba naszego wielkiego rodaka, są jak echo głębokiego przekonania, że tradycja i pamięć są fundamentami wspólnoty. Ks. Skrzypczak zauważył, że przechowywanie pamięci o św. Papieżu Polaku to realna odpowiedzialność: – Nie popadajmy w „duchowy i ideowy Alzheimer”, jeśli tylko potrafimy pielęgnować wspomnienia i wartości, które od niego otrzymaliśmy. To właśnie od nas zależy, czy nasza pamięć stanie się żywym dziedzictwem, które będzie inspirować kolejne pokolenia do działania na rzecz dobra, pokoju i wspólnoty – powiedział.

Obchody 20. rocznicy śmierci Papieża to także początek nowego cyklu spotkań, które mają przypominać o jego naukach i roli, jaką odgrywał w kształtowaniu duchowości i patriotyzmu. Poprowadzi je, w każdą drugą niedzielę miesiąca, ks. prof. Marian Pokrywka, obecnie proboszcz parafii w Chmielku i będzie to zarówno hołd złożony wielkiemu Polakowi, ale także przypomnienie, że jego przesłanie jest nadal aktualne i potrzebne, byśmy nie zagubili się w chaosie współczesnego świata.

Św. Jan Paweł II pokazał nam, że prawdziwa odwaga to otwarcie się do bycia prawdziwym sobą, do życia zgodnie z prawdą i miłością. To lekcja, którą powinniśmy przekazywać kolejnym pokoleniom, bo od niej zależy przyszłość naszego narodu i naszej wiary. W tej kontekstowej układance pojawia się pytanie: czy żyjemy zgodnie z tym, czego nas nauczał? Czy fakt, iż wiele szkół, instytucji nosi jego imię, przekłada się na codzienne życie uczniów, nauczycieli i społeczności? Warto spojrzeć krytycznie – czy te symboliczne gesty nie są tylko pustymi deklaracjami, a rzeczywistym wyzwaniem jest zintegrowanie nauki Jana Pawła II z codziennym postępowaniem? Bo samo posiadanie pomników, tablic czy nazw szkół nie czyni z nas ludzi, którzy rozumieją i realizują jego przesłanie. Niech zatem ten moment refleksji będzie dla nas impulsem do głębokiego sięgnięcia po nauczanie Największego z Rodu Polaków, do zrewidowania własnych postaw i do budowania społeczeństwa, które nie zapomni o korzeniach. Bo w czasach zagrożenia i niepewności, powrót do nauki Jana Pawła II może być naszym najcenniejszym ratunkiem – źródłem nadziei, mądrości i moralnego odrodzenia.