Reklama

Aspekty

Relacje, patriotyzm i św. Weronika

Jubileusz 40-lecia parafii NMP Królowej Polski w Gorzowie Wielkopolskim to okazja, aby nie tylko przypomnieć historię tej wspólnoty, ale też spojrzeć w przyszłość. O zaangażowaniu wiernych, planach na przyszłość i wizji duszpasterstwa opowiada ks. kan. dr Tomasz Sałatka, który od dwóch lat jest proboszczem parafii, a jednocześnie kustoszem sanktuarium św. Weroniki Giuliani.

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 37/2024, str. IV

[ TEMATY ]

Gorzów Wielkopolski

Angelika Zamrzycka

Ks. kan. dr Tomasz Sałatka, proboszcz i kustosz sanktuarium św. Weroniki Giuliani

Ks. kan. dr Tomasz Sałatka, proboszcz i kustosz sanktuarium św. Weroniki Giuliani

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Rafał Witkowski: W niedzielę 8 września podczas Mszy św. o godz. 11 obchodziliście 40. rocznicę erygowania wszej parafii. To dość młoda wspólnota na mapie diecezji, ale z ciekawą historią. Jakie fakty z przeszłości warto przypomnieć?

Ks. Tomasz Sałatka: Prace zmierzające do powołania do życia naszej parafii na Osiedlu Staszica zainicjował jeszcze Sługa Boży Biskup Wilhelm Pluta. Decyzję o budowie nowego kościoła podjęto w 1978 r. Celem było uczczenie wyboru na papieża kard. Karola Wojtyły. W pierwszych planach nowy ośrodek duszpasterski miał być katedrą diecezji, obok której mieściłby się dom biskupi, a także nowa kuria diecezjalna, dom parafialny, klasztor dla sióstr zakonnych, zespół katechetyczny, kaplica z podziemną salą audytoryjno-widowiskową i biura parafialne. Władze komunistyczne w 1979 r.,co prawda wyraziły zgodę na budowę nowego ośrodka, ale wyznaczyły teren w niecce, która była nieustannie zalewana wodą spływającą z okolicznych wzniesień. To uniemożliwiło realizację wszystkich założeń.

Reklama

Obecne zabudowania parafialne i tak są imponujące. To właśnie tutaj mieści się Sąd Kościelny diecezji, a w latach 1990 – 2003 funkcjonował Instytut Formacji Katolickiej dla Świeckich, który początkowo był filią Papieskiego Fakultetu Teologicznego we Wrocławiu. Jaka będzie przyszłość?

Stajemy przed nowymi wyzwaniami związanymi z zagospodarowaniem budynku, który wymaga remontu. Wewnętrzna intuicja prowadzi mnie, aby część zabudowań przystosować do utworzenia niedużego domu rekolekcyjnego, który byłby przeznaczony dla ok. 20 osób. Byłby on przestrzenią, gdzie ludzie będą mogli doświadczyć dwóch rzeczywistości: poznać duchowość św. Weroniki Giuliani oraz kształcić się w duchu posoborowego ruchu liturgicznego. Dysponujemy odpowiednią przestrzenią parkową i modlitewną. Jest duża szansa, aby taki dom rekolekcyjny powstał. Byłoby to bogactwo ze strony duchowej, ponieważ ludzie mogliby przyjechać i przeżyć rekolekcje, ale też pomoc w utrzymaniu części domu parafialnego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dziś wasz kościół parafialny przy ul. Żeromskiego jest jedynym w Polsce sanktuarium św. Weroniki Giuliani. Niektórzy mylą tę świętą ze św. Weroniką, którą Pan Jezus spotkał w czasie Drogi Krzyżowej. Kim była patronka waszego sanktuarium?

Od momentu, kiedy zapoznałem się z duchowością św. Weroniki, widzę jej bogactwo, które może oddziaływać na Gorzów, dekanaty gorzowskie, a nawet na całą diecezję. To święta, która w historii Kościoła jest kimś wyjątkowym. Kościół przez usta papieży, którzy się o niej wypowiadali, jak i świeckich, podkreśla jej potężne wstawiennictwo i zaangażowanie. Św. Weronika, która żyła w latach 1660 – 1727, była włoską mistyczką, klaryską kapucynką, obdarzoną znamionami Męki Pańskiej. Interesujące jest, że była bardzo konkretnie zaangażowana w życie społeczne i klasztorne. Św. Weronika mówiła, że sama nie wierzy w objawienia, które otrzymywała. Mówiła, że nie ma rozeznania, skąd one pochodzą: czy od niej, czy od złego ducha, czy od Pana Jezusa. Swoje nowicjuszki uczyła, że najlepszą drogą dla chrześcijanina jest zwyczajne wypełnianie powołania w życiu codziennym, bez „fajerwerków”, czyli szczególnych przeżyć, które stają się niebezpieczne dla życia duchowego. Św. Weronika to kobieta, która, doświadczywszy wizji piekła, postanowiła, że całe swoje życie poświęci modlitwie w intencji zagrożonych duchowo.

Reklama

Czy ten charyzmat związany z patronką waszego sanktuarium wyraża się też w życiu parafii NMP Królowej Polski?

Obecnie jest dużo ludzi zagubionych duchowo. Tym, co często przeżywają, jest brak sensu. Dlatego uważam, że powinno się czerpać z ekspiacji i duchowości św. Weroniki. W zeszłym roku zainicjowaliśmy Mszę św. o godz. 15 w pierwsze piątki miesiąca, podczas której modlimy się za wszystkich zagubionych duchowo. Co ciekawe, św. Weronika gromadzi tutaj kilkadziesiąt osób z całego Gorzowa. Ta wizja i ten charyzmat zaczynają w jakiś sposób oddziaływać na miasto. Po Eucharystii ma miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu oraz Droga Krzyżowa, na którą wierni przychodzą z własnymi krzyżami, co również wprowadziliśmy w ubiegłym roku. Św. Weronika bowiem odprawiała Drogę Krzyżową, dźwigając belkę krzyża albo krzyż i uczyła tego nowicjuszki. Uświadamiamy ludzi i budujemy wizję sanktuarium, według której wierni będą chcieli żyć w duchu ekspiacyjnym.

15 września przypada rocznica ustanowienia sanktuarium św. Weroniki Giuliani w Gorzowie i z tej racji, zgodnie ze statutem, w waszej parafii wspomnienie Matki Bożej Bolesnej ma rangę uroczystości. Jak obchodzicie ten dzień?

W tym roku ks. kan. Tomasz Gierasimczyk, pochodzący z tej parafii, będzie prowadził triduum przed uroczystością Matki Bożej Bolesnej, czyli swoiste warsztaty. Chcemy zaprosić ludzi, aby podjęli przyrzeczenia przystąpienia do codziennej modlitwy ekspiacyjnej za wstawiennictwem św. Weroniki Giuliani. Modlitwa ta została zatwierdzona przez bp. Tadeusza Lityńskiego w zeszłym roku. Z biegiem czasu, z grona tych osób, które będą przez modlitwę nabierały świadomość duchowości św. Weroniki, powstanie nowe zarzewie Bractwa Męki Pańskiej Świętej Weroniki Giuliani. Uważam, że potrzeba nowego impulsu w wymiarze duchowym i rozszerzania charyzmatu św. Weroniki. Dotychczas istniejące bractwo jest rozpoznawane przez noszenie charakterystycznych strojów. Jego członkowie są zaangażowani w życie parafii i w grupy modlitewne.

Reklama

Jak wyglądało świętowanie jubileuszu 40-lecia utworzenia parafii NMP Królowej Polski?

8 września głównej Mszy św. przewodniczył ks. kan. dr Mariusz Dudka, wywodzący się z tutejszej parafii. Dziękowaliśmy Panu Bogu za jubileusz 40-lecia i za wszystkie relacje oraz przedsięwzięcia, które udało się dokonać na przestrzeni lat. We współpracy z parafianami przygotowaliśmy wystawę zdjęć z historii naszej wspólnoty. Był też tort. Dzieci ze scholi parafialnej prowadzonej przez p. Elżbietę Zjawin dały koncert po Eucharystii. Zostało to poprzedzone warsztatami prowadzonymi przez znanego muzyka Huberta Kowalskiego. Od kilku lat przyjeżdża do naszej parafii i poprowadził niejedne warsztaty liturgiczno-muzyczne. Pan Hubert zaobserwował ciekawą rzeczywistość, jak dzieci ze scholi się rozwijają: od fazy spontanicznie śpiewających do fazy, kiedy to pieśni są rozkładane na głosy, a w aranżacji stają się bardziej kościelne. Nie chodzi mi o treść czy dobór pieśni, ale o sposób wykonania, który jest delikatniejszy, a przez to pieśni mają coraz bardziej służebny charakter wobec liturgii.

W ubiegłym roku powstał klub seniora. Jak funkcjonuje?

Na wtorkowe spotkania zaczęło przychodzić w granicach 50-60 emerytów, którymi zajmuje się p. Ewa. Organizuje różne wycieczki i przedsięwzięcia. Ludzie nie mogą się doczekać kolejnego spotkania. Myślę, że klub seniora to dobry kierunek organizacji duszpasterstwa. Trzeba zaczynać od płaszczyzny relacyjnej. W swojej pracy doktorskiej do rzeczywistości liturgicznej zastosowałem algorytm Maslowa, czyli piramidę potrzeb. Zauważyłem, że często próbujemy doprowadzić ludzi do potrzeb wysokich, zapominając o tym, że trzeba zaspokoić potrzeby podstawowe. Myślę, że w dzisiejszym duszpasterstwie musimy uwzględnić tę wizję piramidy potrzeb i najpierw dać ludziom poczucie wspólnotowości oraz bezpieczeństwa, a w dalszej perspektywie doprowadzić do rzeczywistości wyższej.

Co jest Księdza szczególną radością?

Cieszy mnie posługa i współpraca z ludźmi, którzy są w parafii i ją tworzą. Ostatnie 2 lata pokazują mi, że można z nimi wiele dokonać. Ostatnio wyremontowaliśmy Kaplicę Sybiraków, w której w pierwsze środy miesiąca odprawiamy Mszę św. za Ojczyznę. Wiąże się to z patriotycznym rysem parafii, który został wprowadzony jeszcze przez śp. ks. inf. Romana Harmacińskiego. Przy naszym kościele znajduje się oryginalny biały krzyż z lat 80., który jest jednym z pierwszych symboli „Solidarności” w regionie gorzowskim.

2024-09-10 13:40

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Akatyst ku czci Bogurodzicy

W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w gorzowskiej katedrze miała miejsce wspólna polsko-ukraińska modlitwa Akatystem ku czci Bogurodzicy.

Hymn wywodzący się z pierwszych wieków chrześcijaństwa wykonany został wspólnie przez katolików obrządku wschodniego i zachodniego, w językach polskim i ukraińskim. Modlitwę poprowadził wikariusz katedry pw. Wniebowzięcia NMP ks. Paweł Terzyk. Do wspólnej modlitwy przez śpiew o pokój na świecie, a zwłaszcza na Ukrainie, o jedność chrześcijan i w intencji poszkodowanych w wyniku powodzi w Słowenii, zaprosiła Schola Miejska.
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do św. Antoniego z Padwy

[ TEMATY ]

nowenna

św. Antoni

Karol Porwich/Niedziela

św. Antoni z Padwy

św. Antoni z Padwy

Nowenna do odmawiania przed wspomnieniem św. Antoniego z Padwy lub w dowolnym terminie.

O przeczysta lilio niewinności, drogi klejnocie ubóstwa, jasna gwiazdo świętości, chwalebny św. Antoni, który miałeś szczęście piastować na rękach Boskie Dieciątko; oto ja pełen nędzy wszelakiej, uciekam się do Ciebie, błagając, byś mię wziął w Swoją opiekę. Jeśli potrzebujemy cudu czy łaski Kościół św. wzywa nas, byśmy się do Ciebie uciekali. Ufny więc w Twoją opiekę błagam Cię św. Antoni, racz mi wyprośić u Boga łaskę szczerego żalu za grzechy i łaskę miłowania Boga nade wszystko. Ufam, że za Twoją przyczyną zwyciężę wszystkich nieprzyjaciół swej duszy i będę służył Bogu. Ojcu najlepszemu przez całe swe życie w świętości i sprawiedliwości, by potem z Tobą kochać i uwielbiać Go na wieki w niebie. Amen.
CZYTAJ DALEJ

Ta diecezja ma już 950 lat. Bp Milewski: jesteśmy zbudowani na orędziu Miłosierdzia

2025-06-05 10:40

[ TEMATY ]

diecezja płocka

rędzie miłosierdzia

950 lat

Diecezja płocka

Katedra płocka

Katedra płocka

Zbliżające się uroczystości jubileuszu 950-lecia diecezji płockiej to wydarzenie o wyjątkowym wymiarze duchowym i historycznym. W rozmowie poprzedzającej główne celebracje, które odbędą się 7 czerwca w Orlen Arenie w Płocku, biskup pomocniczy diecezji płockiej Mirosław Milewski, podkreślił, że filarami życia duchowego diecezji „tu i teraz” są dwie rzeczywistości: orędzie o Bożym Miłosierdziu oraz świadectwo pasterzy-męczenników II wojny światowej.

Diecezja płocka powstała około 1075 roku. Najstarsza wzmianka o niej pojawia się w "Kronice" Anonima Galla, gdzie wspomina się biskupa Szymona. Już w XI wieku Płock, jako gród książęcy, stawał się centrum kościelnego życia Mazowsza. Z czasem diecezja objęła tereny od Kujaw po ziemię chełmińską i przez wieki kształtowała religijny i kulturowy pejzaż Polski. Fundacje biskupie, rozwój katedry, obecność szkół i klasztorów uczyniły z niej silny ośrodek duchowy i intelektualny.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję