W parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Parznie po raz 3. odbyła się modlitwa brewiarzowa duchownych diecezjalnych i zakonnych z archidiecezji łódzkiej, której przewodniczył kard. Grzegorz Ryś. Następnie w krypcie ze szczątkami sługi Bożej Wandy Malczewskiej odmówili modlitwę o beatyfikację. Pierwsze Nieszpory kapłańskie w Parznie odbyły się w 2022 r., a ich pomysłodawcą jest ks. Marcin Majda, proboszcz parafii.

Jesteście potrzebni

Metropolita łódzki w słowie skierowanym do księży i zakonników odniósł się do listu papieża Franciszka zaadresowanego do proboszczów. – Nikt was nie zastąpi, nie ma takiej możliwości. Jesteście niezastępowalni! Każdy z was i wy razem, jako wspólnota prezbiterium, jesteście niezastępowalni i jesteście potrzebni! Zobaczcie, że papież nie cofa swojego rozeznania, to rozeznanie brzmi tak, że Kościół w trzecim tysiącleciu musi być Kościołem synodalnym i podkreśla, że tego się nie da zrobić bez księży. Papież mówi: „Nie da się stworzyć Kościoła synodalnego bez księży i bez proboszczów” – zauważył duchowny.

Kobieta wielkiej modlitwy

Następnego dnia odbyły się główne uroczystości z udziałem parafian, którzy modlili się o beatyfikację służebnicy Bożej. – Patrzymy w niebo i wokół siebie, patrzymy uważnie na ziemię. Takiego patrzenia uczy nas także Wanda Malczewska. Była kobietą wielkiej modlitwy, mistyczką, osobą, już tu na ziemi, wielkiej komunii z Bogiem, zażyłości z Nim. Objawiane jej były wielkie prawdy – mówił w homilii łódzki pasterz. – Zobaczcie, jakich mamy kandydatów na ołtarze. Wandę Malczewską, świecką kobietę katechistkę, wielką patriotkę, kobietę wielkiej modlitwy, zakrystiankę. (…) Trzeba czytać te znaki. Pan Bóg bez przerwy pokazuje nam świeckich bohaterów wiary, a my myślimy, że zrobimy Kościół tylko przy pomocy księży. Bóg nam pokazuje, ile zależy od świeckich ludzi, bo każdy jest potrzebny i wszyscy razem jesteśmy potrzebni – podkreślał.

Wanda Malczewska urodziła się 15 maja 1822 r. w Radomiu. W latach 70. XIX wieku rozpoczęły się objawienia, w których, jak opisywała, widziała elementy uzupełniające znane ewangeliczne historie. Jednak wyróżniające są opisy Męki Pańskiej, które zapisała w 1872 r. W tym roku również otrzymała dar ukrytych stygmatów. Mistyczka zmarła 25 września 1896 r. Okoliczni mieszkańcy darzyli ją dużym szacunkiem, nawiedzając grób na pobliskim cmentarzu, który potem przeniesiono do krypty kościoła. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w dwudziestoleciu międzywojennym, lecz nie obyło się bez kłopotów i przerw w wyniku sytuacji politycznej. Papież Benedykt XVI w 2006 r. zatwierdził dekret o heroiczności jej cnót, w związku z czym przysługuje jej tytuł Czcigodnej Sługi Bożej.