27 lutego br. zostały oficjalnie otwarte warsztaty terapii zajęciowej prowadzone przez Katolickie Stowarzyszenie na rzecz Osób Niepełnosprawnych "Tęcza" w Zielonej Górze. Mszę św. dla uczestników terapii, ich rodzin i pracowników odprawił w kościele pw. Ducha Świętego bp Adam Dyczkowski. W uroczystościach wzięli udział także duszpasterze opiekujący się niepełnosprawnymi i diecezjalny duszpasterz chorych ks. Janusz Malski.

Przypomnijmy, że jesienią 2000 r. "Tęcza" otrzymała dofinansowanie od PFRON-u i tym samym mogła zrealizować plany utworzenia nowego ośrodka dla niepełnosprawnych w Zielonej Górze. Warsztaty "Tęczy" mieszczą się przy ul. II Armii w pasażu Nowity. Jak na nazwę Stowarzyszenia " Tęcza" przystało warsztaty to przytulne, kolorowe miejsce. Wszystkie pomieszczenia poddane były gruntownemu remontowi. 20 uczestników ma możliwość korzystania tu z różnych form terapii zajęciowej, pedagogicznej, psychologicznej, ruchowej oraz arteterapii. W warsztacie funkcjonują cztery pracownie tematyczne: komputerowo-techniczna, hafciarsko-krawiecka, plastyczno-kulinarna. Opiekę medyczną nad uczestnikami terapii sprawują lekarz psychiatra i pielęgniarka, która równocześnie dba o rehabilitację ruchową. Pracująca tu kadra szczególnie zwraca uwagę na formację duchową.

Bp Adam Dyczkowski w czasie Mszy św. poprzedzającej poświęcenie pomieszczeń warsztatu mówił: "Bóg ocenia zupełnie inaczej tych wszystkich, którzy są dotknięci cierpieniem i niepełnosprawnością, aniżeli to robią ludzie. Dla Niego ci ostatni są pierwszymi. (...) Człowiek jest istotą nieznaną, w pełni znany jest tylko Temu, który go stworzył - Bogu. Jeżeli zatem ten Bóg, który najlepiej wie, jaką człowiek ma wartość, który najlepiej zna człowieka, nie zawahał się dla każdego bez wyjątku zapłacić najwyższą cenę - życie, to widocznie każdy człowiek jest tego wart".

W Mszy św. i poświęceniu warsztatów uczestniczyło wiele osób niepełnosprawnych, ich rodziców i dobroczyńców. W czasie ofiarowania niepełnosprawni przynieśli do ołtarza krzyże, które zawisły później na ścianach warsztatów. W czasie poświęcenia pomieszczeń jedna z uczestników terapii powiedziała w imieniu swoich koleżanek i kolegów: " Bardzo nam się tutaj podoba, bo panuje tutaj dobra atmosfera. Spotykamy się z innymi ludźmi, uczymy się wielu różnych rzeczy, piszemy na komputerze, gotujemy, malujemy. To bardzo dobre dla nas, bo lepiej chodzić na warsztaty niż siedzieć w domu. Tutaj się nie nudzimy, a uczymy się życia, razem pracujemy, bawimy się, ćwiczymy, rozmawiamy i modlimy się. Teraz nasze życie nabrało kolorów". To najlepsza recenzja warsztatów, najbardziej autentyczna, bo od osób, które tu na co dzień przebywają. Po tych słowach chyba już nikogo nie trzeba przekonywać, że te warsztaty to dobre i potrzebne miejsce.