Bractwo różańcowe dziateczki zajmuje, staruszków pokrzepia, gnuśnych ożywia, pracujących nie obarcza, możnych i bogaczy pociąga, biednych i chorych nie wyklucza a nie tylko żywych ale i zmarłych do siebie przyciąga – a zatem niewyczerpane skarby w sobie ukrywa…”. Tak o bractwach różańcowych nauczali ojcowie dominikanie z klasztoru w Łańcucie, którzy na terenie dzisiejszej diecezji rzeszowskiej nie tylko zakładali bractwa różańcowe, ale i prowadzili rekolekcje różańcowe.

Artystyczne klejnoty

W licznych kościołach na terenie diecezji znajdujemy obrazy i ołtarze poświęcone Matce Bożej Różańcowej. W jednym z ołtarzy kościoła w Wielopolu Skrzyńskim znajduje się XVIII-wieczny obraz Matki Bożej Różańcowej nieznanego autorstwa. Na obrazie aniołki towarzyszące Maryi i Dzieciątku nawlekają na sznur różańca kwiaty. O licznych łaskach otrzymanych za przyczyną tegoż obrazu świadczą wota i prowadzona księga łask.

Prawdziwy klejnot – ołtarz Matki Bożej Różańcowej z Trzciany k. Rzeszowa zachwyca równie pięknym wykonaniem i bogatą dekoracją snycerską. W polu centralnym przedstawiono Madonnę z Dzieciątkiem w typie apokaliptycznym siedzącą na obłokach, a pod Jej stopami księżyc oraz smok – symbol zła. Maryja otoczona jest różańcem. Po bokach obrazu znajdujemy postaci świętych dominikańskich: św. Jacka Odrowąża, założyciela polskiej prowincji dominikanów oraz patrona zakonu św. Dominika. Ołtarz Matki Bożej Różańcowej stał prawdopodobnie w prezbiterium poprzedniej drewnianej świątyni. Być może został sprowadzony dla powstałego w parafii w początkach XVII stulecia Bractwa Różańca Świętego.

Różańcowy Psałterz

W kościele w Zaczerniu k. Rzeszowa znajdujemy popularną scenę ikonograficzną – Maryja nadaje różaniec św. Dominikowi oraz św. Katarzynie Sieneńskiej. Czy tak było rzeczywiście? Kościół wierzy, że gorliwym propagatorem Różańca był właśnie św. Dominik. Modlił się ponoć przez trzy dni i noce o nawrócenie ogarniętej herezją albigensów południowej Francji. Miała mu się wówczas ukazać Matka Boża, która rzekła: „Jeśli więc chcesz zdobyć te zatwardziałe dusze i pozyskać je dla Boga, głoś mój Psałterz”. Miał również otrzymać od Maryi sznur różańcowych pereł. Stąd często w sztuce i ikonografii chrześcijańskiej przedstawia się Dominika, otrzymującego różaniec od Panny Marii. W scenie tej uczestniczy zwykle XIV-wieczna mistyczka, również dominikanka, Katarzyna ze Sieny. W XV wieku inny Dominik, kartuz, z Prus podzielił tajemnice różańcowe na radosne, bolesne i chwalebne. W 2002 r. Jan Paweł II dodał tajemnice światła.