Reklama

Wiadomości

Nie taka zła ta polityka

Największym osiągnięciem naszych rządów jest zmiana świadomości Polaków, bo wcześniej ludzie nie wierzyli, że po wyborach politycy mogą tak konsekwentnie realizować swój program – mówi Michał Moskal, bliski współpracownik prezesa Jarosława Kaczyńskiego.

Niedziela Ogólnopolska 12/2023, str. 32-33

[ TEMATY ]

polityka

Artur Stelmasiak

Michał Moskal

Michał Moskal

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Artur Stelmasiak: Największa postać w polskiej polityce to...

Michał Moskal: Prezes Jarosław Kaczyński.

Dlaczego?

Nie mamy w tej chwili żadnego polityka porównywalnej klasy. Jeżeli spojrzymy na liderów innych partii politycznych, to widać gigantyczną przepaść między nimi a prezesem PiS, jeśli chodzi zarówno o inteligencję, wiedzę, zmysł polityczny, doświadczenie, jak i patriotyczną motywację w polityce.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dobry młody polityk to...

Taki ktoś musi być zbudowany na wartościach. Nie można być człowiekiem z gumowym kręgosłupem moralnym, bo będzie się ulegać różnym wpływom i lobbingowi. Młodzi politycy muszą mieć zdolność do szybkiej nauki, bo politycy nie są ekspertami w każdej dziedzinie, ale jednocześnie potrafić słuchać ekspertów, by podejmować dobre decyzje. Dobry polityk to też taki, który jest blisko zwykłych ludzi, a nie stanowi część oderwanej od rzeczywistości elity. Prawo i Sprawiedliwość jest tego dobrym przykładem, bo każde wybory wygrywamy właśnie dlatego, że jesteśmy blisko ludzi, a później pokazujemy, iż realizujemy ich postulaty.

Reklama

Co jest największym atutem rządów PiS?

Największym osiągnięciem jest zmiana świadomości wyborców. Do 2015 r. ludzie nie wierzyli, że jakakolwiek partia będzie po wyborach realizować swój program. Dokumenty programowe nie miały żadnego znaczenia, bo zarówno wyborcy, jak i politycy nie traktowali ich poważnie. Choć nie wszystko się udało tak, jak planowaliśmy, to rząd PiS pokazał, że konsekwentnie realizuje swój program, nawet gdy pojawiają się różne przeciwności losu. Przecież ta druga kadencja PiS jest najtrudniejszą w całej historii III RP. Który rząd musiał się zmagać z największą pandemią od dziesięcioleci, a następnie regularną wojną tuż przy naszej granicy? Mimo tych wielu obiektywnych trudności rządy z lat 2015-23 zmieniły podejście do polityki, bo jeżeli kiedyś władzę obejmie partia, która nie będzie realizować swojego programu wyborczego, to Polacy szybko jej podziękują.

A myślałem, że powie Pan o 500+.

Mówię również o 500+, bo przecież jak szliśmy do wyborów, to prawie nikt w ten projekt nie wierzył. Myślę, że nie wierzyło również wielu naszych wyborców, politycznych konkurentów, a może i część naszych polityków była co do tego sceptyczna. Pokazaliśmy, że potrafimy postawić na nogi gospodarkę, inwestować w infrastrukturę, uszczelnić system podatkowy, obniżyć bezrobocie i przeprowadzić wiele systemowych transferów społecznych, jak np. 500+, wyprawki, trzynaste i czternaste emerytury. Największym naszym osiągnięciem jest jednak przekonanie Polaków, że politycy powinni realizować swoje obietnice wyborcze. To poprawi jakość naszej polityki na dziesięciolecia.

Na stronach Niezależnego Zrzeszenia Studentów znalazłem informację, że prowadził Pan programy dla studentów z Ukrainy. Czy ma Pan znajomości z tego okresu?

Ten program był naszą odpowiedzią na wydarzenia z 2014 r. Chcieliśmy na polskie uczelnie zaprosić najaktywniejszych społecznie studentów z Ukrainy. Chodziło o to, by mieć wpływ na kształtowanie elit młodego pokolenia, które będzie wyciągać ten kraj z korupcji i orbity wschodnich wpływów. Należy pamiętać, że wtedy Ukraina mierzyła się z gigantyczną korupcją. Bez koperty często nie można było nawet zaliczyć kolokwium na studiach.

Reklama

Pytam o ten polsko-ukraiński program, bo pewnie ma Pan znajomych, którzy teraz na froncie bronią swojej ojczyzny.

Oczywiście, że wielu z nich walczy, bo to byli ludzie, którym nie było wszystko jedno. Niestety, przynajmniej jedna z tych młodych osób już poległa na wojnie z Rosją.

Rozmawiamy tuż przy gabinecie Jarosława Kaczyńskiego. Przebywa Pan z nim na co dzień i obserwuje jego reakcje. Jaka była jego reakcja na atak Rosji na Ukrainę?

Można powiedzieć, że był do tego przygotowany. Przecież jego śp. brat, prezydent Lech Kaczyński, mówił o tym dokładnie w 2008 r. na placu w Tbilisi. Później prezes Jarosław Kaczyński wielokrotnie wskazywał, że nie można się wpisywać w imperialny plan Moskwy. Przypominał o tym w trakcie debaty politycznej, a także w wielu wystąpieniach do ówcześnie rządzącej Platformy Obywatelskiej. Niestety, wtedy PiS był nazywany partią rusofobów, a rządzący prowadzili politykę dialogu z Putinem i podpisywali kolejne kontrakty na dostawy surowców energetycznych. Należy też pamiętać różnicę w postawie polskich władz względem wojny na Ukrainie w 2014 r. i teraz, w 2022. Dziś jesteśmy liderem ofensywy dyplomatycznej i pomocy dla walczącej Ukrainy, a wtedy Radosław Sikorski mówił, by Ukraińcy się poddali i przystali na żądania Moskwy.

Reklama

24 lutego 2022 r. Jarosław Kaczyński był wicepremierem odpowiedzialnym za bezpieczeństwo, a Pan pracował w Kancelarii Premiera RP. Co wówczas działo się w KPRM?

Po pierwszych bombardowaniach ok. godz. 4 w nocy byliśmy już w pracy w Kancelarii Premiera. Nie daliśmy się zaskoczyć, wiedzieliśmy, że wybuch regularnej wojny nastąpi. Podobnie nie daliśmy się zaskoczyć próbie destabilizacji granicy ze strony Białorusi. My przygotowaliśmy się do obrony naszej granicy, bo wiedzieliśmy o zaplanowanym ataku, a politycy opozycji biegali po granicy z papierosami dla nielegalnych imigrantów w reklamówkach. Przez kilka miesięcy roku 2021 byliśmy świadkami absurdu i kompletnej niedojrzałości opozycyjnej klasy politycznej.

Czy teraz opozycja trochę dojrzała?

Obawiam się, że nie. Ciągle mamy próby szybkiego zdobycia poklasku i zysku politycznego kosztem długofalowych interesów naszego państwa. Efektem takiej polityki są bardzo częste zmiany zdania. Wszyscy pamiętamy Donalda Tuska, który jednego dnia mówił, że trzeba wprowadzić embargo na węgiel, a drugiego dnia krzyczał, że brakuje węgla. A jak węgiel sprowadziliśmy z innych kierunków, to opozycja zaczęła przekonywać, że ten węgiel się nie pali.

Patrzy pan na politykę z samego szczytu, z siedziby najważniejszej polskiej partii. Czy jako młody człowiek nie ma Pan tego wszystkiego dosyć?

Przez wiele lat prowadzony był gigantyczny projekt, by młodym ludziom udowodnić, że polityka jest brudna, zła i niewarta ich uwagi. Tłumaczono, że polityka to takie błoto, że nie da się zrobić czegoś dobrego, bo człowiek się tylko pobrudzi. Chodziło o to, że w takiej mętnej wodzie łatwiej załatwia się swoje interesy, bo nikt się tym nie interesuje.

Reklama

Jaka jest polityka PiS od kuchni? Czy nie zniechęca?

Myślę, że z tego miejsca, gdzie jestem, polityka nie wygląda tak źle. A nawet mogę powiedzieć, że kuchnia polityczna przy Nowogrodzkiej wygląda znacznie lepiej niż to, co się o niej mówi na zewnątrz, a szczególnie w mediach. Oczywiście, każda branża ma swoje blaski i cienie, ale jednocześnie nie ma innej takiej branży, w której można zrobić tyle dobrego, co w polityce. Gdy przyjmie się założenie, że idzie się do polityki, by robić coś dobrego, a nie tylko dla swoich własnych korzyści, to tutaj można realizować wizje, ambitne projekty, które dają satysfakcję nieporównywalną z żadną inną dziedziną życia zawodowego.

Mówi Pan często, że należy bronić tradycyjnych wartości. Ale jak do tej obrony przekonać młodych?

Sądzę, że ich nawet nie trzeba przekonywać, a należy jedynie tłumaczyć i odpowiadać na kłamstwa, które się pojawiają w przestrzeni publicznej. Pamiętam, jak wielu młodych sympatyków PiS spontanicznie stanęło w obronie kościołów w czasie tzw. czarnych protestów, bo nie zgadzali się na te akty barbarzyństwa. Wielu młodych ludzi wie, że Polska by nie przetrwała, gdyby nie Kościół oraz silna wiara naszych ojców i dziadków.

Kiedyś marksiści mówili, że religia jest jak opium dla ludu. A jakie jest „opium” w czasach neomarksistowskiej postprawdy, które wypiera chrześcijańskie wartości?

Dziś nawet poważni i wykształceni ludzie chodzą do wróżek i wierzą w horoskopy, a młodzi często są pochłaniani przez ideologie gender, LGBT czy skrajne, często sponsorowane przez Rosję, nurty „ekologiczne”. Ludzi odziera się dziś z wartości takich jak wiara i patriotyzm, niszcząc autorytety; niszczy się podstawowe organizacje, które budują więzy społeczne, takie jak rodzina i Kościół. To ma na celu sprawić, że człowiek odejdzie od nauczania Kościoła i od Boga, będzie wynarodowiony i osamotniony, a przez to podatny na różne manipulacje. Dlatego musimy się temu stanowczo przeciwstawiać.

2023-03-15 08:26

Oceń: +1 -2

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Premier w lewicowym ZOO

Zdymisjonowanie Jarosława Gowina ze stanowiska ministra sprawiedliwości to ruch obrazujący prawdziwe oblicze premiera Donalda Tuska. Śmiem sądzić, że premier chce gromadzić wokół siebie lewaków i genderowców, krótko mówiąc, całe to lewicowe zoo, zmierzające do uchwalenia ustawy o związkach partnerskich, o in vitro, o liberalizacji ustawy o ochronie życia czy wreszcie o edukacji szkolnej już 6-latków - co próbuje nam narzucić Unia Europejska rękami WHO (Światowej Organizacji Zdrowia), a co w formie projektu ustawy skierował już do Sejmu Ruch Palikota.
CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy
Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena. Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę. W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych. Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej. W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena. Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.
CZYTAJ DALEJ

Watykan: kard. Parolin ujawnia motywy wyboru Leona XIV

„Wysłuchaliśmy głosu Ducha Świętego, aby wybrać człowieka przeznaczonego do przewodzenia Kościołowi powszechnemu, następcę Piotra, biskupa Rzymu” Tymi słowami rozpoczyna się przedmowa kardynała Pietro Parolina, do książki „Leone XIV. La via disarmata e disarmante” („Leon XIV. Droga nieuzbrojona i rozbrajająca”), opublikowanej dzisiaj przez wydawnictwo San Paolo i napisanej przez włoskiego dziennikarza Antonio Preziosi.

Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej przywołuje atmosferę konklawe i pierwsze chwile nowego pontyfikatu: „Długie i gorące oklaski towarzyszyły słowom, którymi kardynał Robert Francis Prevost przyjął kanoniczny wybór na Stolicę Piotrową. Była to chwila intensywna, wręcz dramatyczna, jeśli pomyśleć o ciężarze, jaki spoczął na barkach jednego człowieka” - wspomina. Kard. Parolin opisuje Leona XIV jako człowieka o spokojnej twarzy, o jasnym i silnym stylu, uważnego na wszystkich i zdolnego do zaoferowania rozwiązań wyważonych, pełnych szacunku”. Kardynał kończy, wyrażając nadzieję, że „Kościół będzie każdego dnia coraz bardziej jaśniał jako świadek miłości Boga”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję