Przez kilka wieków na Lubelszczyźnie żyli zgodnie przedstawiciele wielu narodów, tradycji i religii. Region, który leży na trasie szlaków handlowych i wojskowych, przyciągał przybyszów ze wschodu, zachodu i południa, rzadziej z północy dawnych ziem Rzeczypospolitej. Po II wojnie światowej stał się, podobnie jak reszta kraju, jednolity narodowościowo, ale wydarzenia ostatnich lat wskazują na rosnące zróżnicowanie.
Dawni wygnańcy
Pierwszą większą grupą narodowościową osiadłą na Lubelszczyźnie byli Żydzi, którzy schronili się tutaj po wygnaniu najpierw z zachodniej Europy, a potem z carskiej Rosji. Tuż przed II wojną światową zamieszkiwali ponad 100 miast i osad, w 60 z nich stanowili połowę i więcej mieszkańców. Z setek synagog i bożnic ocalało kilkanaście. Najlepiej zachowane znajdują się w Kazimierzu Dolnym, Łęcznej, Wojsławicach i Chełmie. Niemiecki holocaust w zasadzie zakończył historię wyznawców religii mojżeszowej w regionie.
Mniejszością narodową byli u nas Niemcy, głównie kupcy, przemysłowcy i bogaci ziemianie, którzy lokowali swoje inwestycje między Wisłą i Bugiem. Dzięki ich aktywności powstawały pierwsze fabryki, np. samolotów braci Plage czy maszyn rolniczych Roberta Moritza. Niemiecki ród Vetterów ufundował w Lublinie pierwszą polską szkołę w zaborze rosyjskim (istnieje do dziś) oraz szpital dziecięcy przy ul. Staszica. Poza Lublinem Niemcy zamieszkiwali Chełm, Lubartów, Urzędów i Piaski; te ostatnie ze względu na dużą społeczność protestancką zwane były Luterskimi.
Współcześni uchodźcy
Wieloetniczna mozaika znikła wskutek polityki Stalina i władz komunistycznych. Tak było do lat 90. XX wieku. Konflikty, które wybuchały na terenach dawnego Związku Radzieckiego, spowodowały napływ nowych grup narodowościowych. Pierwsi w większej grupie przybyli Ormianie, którzy szybko asymilowali się w nowych warunkach. Śladem ich obecności jest obelisk wdzięczności dla św. Jana Pawła II, który znajduje się przy kościele Świętej Rodziny w Lublinie. Ufundowali go w 2005 r. w podziękowaniu za wizytę papieża w ich ojczyźnie.
Po dwóch wojnach w Czeczeni przez nasz region przewinęło się ponad 100 tys. uchodźców z tego kraju. Większość z nich początkowo zamieszkiwała w ośrodkach dla cudzoziemców (Lublin, Niemce, Łuków), potem emigrowała na zachód Europy. Kilka tysięcy pozostało jednak na Lubelszczyźnie i zintegrowało się z lokalnymi społecznościami. Religijnie odnajdywali się w Centrum Islamu w Lublinie, gdzie mieści się sala muzułmańskich modlitw.
Ostatnie lata to już dobrze znane migracje, najpierw uchodźcy z Białorusi, a ostatnio z Ukrainy. Trudno na razie powiedzieć, w jakiej liczbie pozostaną mieszkańcami Lubelszczyzny.
Tydzień ekumeniczny
W takiej perspektywie przeżywamy kolejny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan (18-25 stycznia), który odbywa się pod hasłem „Czyńcie dobro; szukajcie sprawiedliwości”, oraz poprzedzający go Dzień Judaizmu i następujący po nim Dzień Islamu. Centralne, ogólnopolskie nabożeństwo ekumeniczne odbędzie się w tym roku w naszej archidiecezji. W niedzielę 22 stycznia modlitwie w archikatedrze będzie przewodniczyć metropolita lubelski abp Stanisław Budzik, a kazanie wygłosi prezes Polskiej Rady Ekumenicznej bp Andrzej Malicki z Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego.
W epoce wielkich migracji dialog międzyreligijny z judaizmem i islamem oraz wspólnota modlitwy wyznań chrześcijańskich to właściwe drogi do wzajemnego poznania się i zbliżenia. Szczególnie ważne jest to na lubelskiej ziemi, która z jednej strony ma długą tradycję wielokulturowości, a z drugiej staje się obecnie miejscem współistnienia wielu narodów.
Od prawej: Michał Zaleski, Piotr Całbecki, inż. Andrzej Ryczek, prof. Andrzej Tretyn przecinają wstęgę i otwierają Centrum Dialogu
„Droga do jedności to droga dialogu, a nie przemocy” - powiedział ks. dr hab. Dariusz Zagórski, prof. UMK podczas otwarcia Centrum Dialogu im. Jana Pawła II w Toruniu, przypominiając słowa bł. Jana Pawła II. Niech te słowa przyświecają wszystkim, którzy w tym miejscu będą poszukiwać dróg pojednania
Centrum powstało z inicjatywy bp. Andrzeja Suskiego. Uroczystość poświęcenia odbyła się 6 października i zgromadziła liczne grono kapłanów, sióstr zakonnych i wiernych świeckich, którzy bezpośrednio byli zaangażowani w dzieło budowy oraz tych, których łączy troska o dialog ekumeniczny, dialog między religiami i kulturami. Wśród zaproszonych gości byli m.in.: abp Edward Ozorowski - metropolita białostocki, abp Jeremiasz - prawosławny biskup Wrocławia i Szczecina, marszałek województwa kujawsko-pomorskiego Piotr Całbecki, prezydent Torunia Michał Zaleski, wojewoda kujawsko-pomorski Ewa Mes, wicemarszałek Senatu RP Jan Wyrowiński oraz prof. Alicja Grześkowiak.
Galę otworzył rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu ks. dr hab. Dariusz Zagórski, prof. UMK. W słowie wstępnym zaznaczył, że dialog jest potrzebny człowiekowi, by wzrastać i stawać się bardziej odpowiedzialnym za siebie i innych. „Celem dzisiejszego spotkania inaugurującego działalność Centrum Dialogu jest zapoczątkowanie poszukiwań nowego oblicza dialogu zmierzającego ku pogłębieniu własnej tożsamości, który wzywa do autentyzmu w wierze i pielęgnowania tych działań, które uczynią dialog bardziej przejrzysty” - powiedział Ksiądz Profesor. W swoim wystąpieniu rektor seminarium nawiązał do Colloquium Charitativum w Toruniu oraz podjętych przez władze miasta i diecezję toruńską Colloquia Torunensia. Toruń od zawsze był miastem pokoju, podkreślał to bł. Jan Paweł II podczas swojej pielgrzymki w Toruniu w 1999 r.
Michał Zaleski, dziękując wszystkim za zaangażowanie w dzieło budowy i organizację, powiedział, że Centrum Dialogu było wielkim pragnieniem mieszkańców Torunia. Ma nie tylko zdobić miasto, lecz przede wszystkim pomagać w rozwoju intelektualnych i duchowych poszukiwań. Zaznaczył, że dzięki wysiłkom Biskupa Toruńskiego biblioteka mieszcząca się w gmachu Centrum jest wyposażona w bogaty księgozbiór zawierający niejednokrotnie unikatowe dzieła. „Niech to będzie miejsce, w którym ludzie rzeczywiście rozmawiają, uczą się i słuchają” - powiedział prezydent i na ręce bp. Andrzeja Suskiego złożył reprint modlitewnika z 1536 r.
Wykłady inauguracyjne wygłosili abp Jeremiasz i abp Edward Ozorowski. W swoich wystąpieniach poruszyli ważny problem dialogu między Kościołami katolickim i prawosławnym. Odnieśli się także do niedawnej wizyty patriarchy Cyryla I w Polsce i z nadzieją podkreślili ważność epokowego dokumentu o pojednaniu podpisanego przez Cyryla I i przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp. Józefa Michalika.
Na zakończenie gali bp Andrzej Suski podziękował wszystkim, dzięki którym możliwe było zrealizowanie tego dzieła. Słowa wdzięczności w szczególny sposób skierował w stronę inż. Andrzeja Ryczka, który w bezinteresowny sposób włączył się w dzieło powstania Centrum przez przygotowanie projektu budynku. Wyrazem wdzięczności jest nadanie jednej z sal wykładowych imienia inż. Ryczka. Po wystąpieniach zaproszonych gości oraz prelegentów odbyło się przecięcie wstęgi, którego dokonali marszałek województwa kujawsko-pomorskiego Piotr Całbecki, prezydent Torunia Michał Zaleski, architekt inż. Andrzej Ryczek oraz rektor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika prof. Andrzej Tretyn. Poświęcenia gmachu dokonał bp Andrzej Suski wraz z abp. Jeremiaszem, abp. Edwardem Ozorowskim i bp. Józefem Szamockim.
"Triumf serca" to poruszający dramat oparty na prawdziwej historii św. Maksymiliana Marii Kolbego – franciszkanina, który w obozie koncentracyjnym Auschwitz oddał życie za współwięźnia.
Film amerykańskiego reżysera Anthony’ego D’Ambrosio rozpoczyna się tam, gdzie większość opowieści o ojcu Kolbe się kończy – w celi śmierci. I choć w retrospekcjach powracamy do ważnych momentów z życia św. Maksymiliana Marii Kolbego, to właśnie w tej zamkniętej przestrzeni rozgrywa się najbardziej przejmująca opowieść o ostatnich dniach życia świętego, ukazana z niezwykłą wrażliwością i duchową głębią.
Kilkudziesięciu księży z archidiecezji poznańskiej uczestniczyło w modlitwie o świętość kapłańskiego życia w kościele pw. św. Jana Marii Vianneya, patrona proboszczów. "Zachęcam do tego, żeby właśnie dzisiaj, poprzez przykład św. Jana Marii Vianneya, ucieszyć się byciem proboszczem, tym, że jest się „ojcem” parafii" - mówił do księży abp Zbigniew Zieliński.
Zwracając się do kapłanów, metropolita poznański przypomniał, że sam był proboszczem w trzech parafiach. Składając księżom życzenia, zachęcał, by przy okazji święta patronalnego ucieszyli się posługą proboszcza.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
