Justyna Kunikowska: Często Ksiądz Kapelan powtarza, że owoce pracy duszpasterskiej nie zależą wyłącznie od wysiłku duszpasterza, dlaczego?

Ks. ppłk Tomasz Krawczyk: Tak, ponieważ owoce życia z Bogiem i przewodniczeniu innym na tej drodze nie są dziełem człowieka, lecz wyłącznie dziełem Boga w człowieku. Wiem, że każda parafia wojskowa jest inna. I każda jest darem od Pana Boga dla kapelana wojskowego i dla wiernych. Parafia wojskowa jest ogromną szansą do wykorzystania, szansą, że spotykamy się w niej w ewangelicznym braterstwie, że razem, choć każdy na swój sposób, będziemy służyć Bogu, że Mu się przydamy do dzieła głoszenia Dobrej Nowiny o zbawieniu.

Co jest dziś najważniejsze w duszpasterstwie wojskowym?

Na barkach polskich żołnierzy spoczywa dziś pokój i bezpieczeństwo naszej ojczyzny. Tak wiele dziś zależy od ich wyszkolenia, uzbrojenia, przygotowania fizycznego i psychicznego, ale także od wysokiego morale i świadomości ideałów, w imię których ryzykują zdrowie i życie. Dlatego posługa duszpasterska wśród ludzi w polskich mundurach, praca wychowawcza i posługa duchowna są dzisiaj, we współczesnej polskiej armii, niezmiernie ważne. Chciałbym, aby moją rolą, jako kapelana Garnizonu Łódź, było ukazywanie sensu służby wojskowej naszej ojczyźnie i pomoc w uporaniu się z problemami, które pojawiają się na płaszczyźnie wiary.

Jestem przekonany, że motywacja religijna pomaga łatwiej znieść konieczne ograniczenia i wyrzeczenia, a nawet, jeżeli jest to konieczne, zdobyć się na heroizm. Mamy tego liczne przykłady w polskiej historii. W naszej wojskowej parafii w Łodzi mamy rodziny wojskowe, które przybyły tu z całej Polski. Rodziny młode, wielodzietne i te starsze, które – jak już zauważyłem – otwarte są na kontakt z duszpasterzem wojskowym i z racji przywiązania czy z sympatii do naszej świątyni wojskowej w Łodzi uczestniczą aktywnie w życiu parafii. Ich zaangażowanie i dojrzałość w rozumieniu tego, czym jest i czym powinna być parafia wojskowa, jest dla mnie wielką nadzieją. Zawsze jestem wdzięczny swoim parafianom za gotowość do współpracy. Wszystkie rozmowy i współpraca, wspólna troska o przygotowanie liturgii, obecność na niedzielnej Eucharystii i wspólna modlitwa są dla mnie dowodem i znakiem chrześcijańskiej dojrzałości wspólnoty parafialnej i współpracy z duszpasterzem.

Na pewno każdego kapelana wojskowego martwi odejście człowieka w polskim mundurze od wiary w Pana Boga i uczestnictwa w życiu Kościoła. Co robi Ksiądz w takich sytuacjach?

Staram się zawsze ze szczególną troską odnosić do takich osób spotykanych w różnych codziennych sytuacjach. Wiem, że wielu z nich pragnie najczęściej, aby duszpasterz zechciał ich wysłuchać, spróbował zrozumieć, a nie od razu nawracał na siłę. Wiem, że wielu ma swoją „filozofię niewiary”, za którą zazwyczaj kryje się wiele dramatycznych przeżyć, indywidualnych przemyśleń i decyzji, zwłaszcza jeśli kiedyś było się człowiekiem wierzącym. Nierzadko jest to zadawnione poczucie krzywdy, u podstaw którego niestety znajduje się wina konkretnego duszpasterza. Obiecuję dziś, że dla każdej wojskowej rodziny i dla każdego żołnierza łódzkiego garnizonu będę miał czas na osobistą rozmowę.

Za nami Święto Wojska Polskiego. Czym ono jest dla Księdza Kapelana?

Obchody Święta Wojska Polskiego przypadają w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Nasz polski naród do Maryi niesie w tym dniu swój plon, my niesiemy nasz wojskowy plon, pragnąc, aby był on obfity. Ileż w ciągu wieków przelano żołnierskiej krwi, ileż było świadectw odwagi, braterstwa, miłości do ojczyzny. Dziś tym plonem dla każdego polskiego żołnierza jest jego wojskowy profesjonalizm. Żołnierze Wojska Polskiego przynoszą w tym dniu do świątyni wspólną modlitwę za Wojsko Polskie, które pragnie służyć dobru ojczyzny, a także naszą wierną miłość do Polski, aby trwała wierna Bogu, tradycji, swemu duchowemu pięknu, które wypracowały wieki. Jednocześnie nasza żołnierska obecność w świątyni jest oznaką pamięci. Pamiętamy i dziękujmy Bogu za obrońców ojczyzny z 1920 r. Życzymy sobie, abyśmy nie zmarnowali owoców tamtego zwycięstwa w wymiarze militarnym i duchowym, abyśmy byli zawsze gotowi do obrony ojczyzny, a także fundamentalnych wartości, za które nasi przodkowie przelewali krew i oddawali swoje życie.

* * *

Sierpień to czas, który w sercach każdego Polaka wpisuje się jako miesiąc pielgrzymowania do tronu Matki Bożej. Dla wielu jednak to szczególny moment oddania czci ojczyźnie z okazji Święta Wojska Polskiego, które obchodzone jest razem ze świętem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Co roku archidiecezja łódzka gromadzi tego dnia wszystkich, dla których wiara i losy ojczyzny są najważniejsze.

Ks. ppłk Tomasz Krawczyk urodził się w 1974 r. w Garwolinie. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 2000 r. w Siedlcach. Pełnił posługę kapelana podczas misji pierwszej zmiany PKW w Rumuni i tam zorganizował kaplicę dla polskich żołnierzy. Ostatnio pełnił urząd proboszcza parafii Miłosierdzia Bożego w Grupie i był kapelanem Garniznu Grudziądz.