W liście apostolskim Candor lucis aeternae, z okazji 700. rocznicy śmierci Dantego Alighieri, Franciszek podkreślił, że nie może zabraknąć głosu Kościoła w upamiętnieniu poety, który potrafił znacznie lepiej niż wielu innych wyrazić głębię tajemnicy Boga i miłości. Boska komedia – zaznaczył – jest w istocie „owocem nowego i głębokiego natchnienia, z czego poeta zdaje sobie sprawę, mówiąc o nim jako o «poemacie świętym, nad którym niebo z ziemią pracowało»”. Urodzony w maju lub czerwcu 1265 r., a zmarły 13 lub 14 września 1321 r. włoski poeta, filozof i polityk już za życia był znaną postacią, jednak wiemy o nim niewiele. Sprzeczne niekiedy informacje to najczęściej wzmianki pochodzące ze strzępków dokumentów, których oryginały dawno zaginęły. Barbero, włoski historyk i pisarz, przedstawia Dantego – jako syna, zakochanego młodzieńca, rycerza, męża i ojca, ale także polityka, intelektualistę i poetę, wreszcie wygnańca – na tle epoki.
Pomóż w rozwoju naszego portalu