Reklama

Niedziela Wrocławska

Duszpasterstwo w czasie pandemii

Od ponad roku świat skupia się na walce z COVID-19. To czas, który wymaga wielu zmian i przystosowania się do panujących warunków.

Niedziela wrocławska 16/2021, str. IV-V

[ TEMATY ]

duszpasterstwo

Marcin Folmer

Pandemia przyczyniła się do szybkiego rozwoju mediów parafialnych

Pandemia przyczyniła się do szybkiego rozwoju mediów parafialnych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przed nowymi zadaniami stanęli duszpasterze, którzy musieli dostosować swoje działania do panujących obostrzeń.

DDM

– Marzec ubiegłego roku to był dla nas trudny moment. Grupa naszych wiernych przebywała na pielgrzymce w Fatimie (próbowano nas za to atakować). W tym czasie musieliśmy przeorganizować naszą pracę, by spełniać wymagania sanitarne. Potrzebne było przygotowanie świątyni i wiernych od strony higienicznej – tzw. DDM (dezynfekcja – dystans – maseczka). W momentach gdy było najtrudniej, szukaliśmy wsparcia u sponsorów, ludzi dobrej woli, którzy mogli nam pomóc w zorganizowaniu np. pojemników do dezynfekcji rąk. Umocowaliśmy je później przy wejściu do kościoła. Spotkaliśmy się w tym czasie z wielką życzliwością ludzi – zaznacza ks. Zbigniew Słobodecki, proboszcz parafii św. Andrzeja Boboli w Miliczu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Przygotowanie świątyni do wszelkich zaleceń jest ważne. Ważne jest też, aby sami wierni przychodzący do kościoła chcieli się do nich stosować. Dotyczy to nie tylko posiadania maseczki, dezynfekcji rąk, ale także godnego i we właściwy sposób przyjmowania Komunii św. – Dzisiaj większych problemów nie ma. Ludzie nauczyli się już, w którym miejscu i w jaki sposób mogą przyjąć Komunię św., a przy tym zachować bezpieczeństwo, oraz jak funkcjonować w przestrzeni kościoła – podkreśla proboszcz z Milicza.

Chorzy w covidzie

Reklama

Utrudniony kontakt ze swoimi duszpasterzami mają także osoby chore, przebywające w szpitalach czy domach opieki społecznej. – Pojawiły się ograniczenia w posłudze duszpasterskiej odnośnie do dwóch naszych kaplic. Jednej w DPS, a drugiej w szpitalu. Byliśmy cały czas z posługą sakramentalną w niebezpieczeństwie śmierci, ale nie mieliśmy możliwości odprawienia coniedzielnej Mszy św. Dopiero gdy wszyscy mieszkańcy DPS zostali zaszczepieni, na nowo pojawiła się możliwość odprawiania tam Eucharystii. W szpitalu nasza posługa wygląda różnie, w zależności od sytuacji. Gdy nasz milicki szpital był jednoimienny, byliśmy do dyspozycji tylko na wezwanie. Po czasie odwilży, teraz szpital znów jest covidowy, więc zawiesiliśmy naszą posługę – opowiada ks. Zbigniew Słobodecki.

W Miliczu wielu wiernych korzystało z posługi sakramentalnej w pierwsze piątki i soboty miesiąca. Dlatego też i w tym zakresie zmieniły się zasady obecności kapłana z Najświętszym Sakramentem w domach osób chorych. – W czasie pandemii powstała atmosfera lękowa. To spowodowało, że odwiedziny kapłana w domu ograniczały się do 2-3 osób. Taka była chwila i taki czas. Dzisiaj część chorych korzysta z posługi sakramentalnej, ale u wielu lęk pozostał, nawet u osób już zaszczepionych. Widzimy przez to, że COVID-19 zadziałał także na psychikę ludzi, co pokazuje jasno, że nic już nie wróci do stanu sprzed pandemii. Być może jest to czas oczyszczenia ludzi wierzących, lecz nie zapominajmy – strach także niesie spustoszenie w kwestii wiary – zaznacza ks. Słobodecki.

Młodzi bez wspólnoty

Reklama

Parafia św. Andrzeja Boboli w Miliczu przed lockdownem mogła pochwalić się dużą frekwencją wiernych na Eucharystii. Wprowadzane ograniczenia sprawiały, że nie każdy mógł w sposób bezpośredni korzystać z sakramentów. – Dostajemy sygnały, że wielu osobom brakuje regularności uczestnictwa w życiu sakramentalnym Kościoła. Zwłaszcza osobom, dla których Eucharystia była wyznacznikiem życia. Wśród nich jest wielu młodych. Oni podkreślają, że szkoła i praca zdalna ich męczy. Są wyczerpani psychicznie. Brakuje im kontaktu z rówieśnikami, przyjaciółmi, wspólnego przeżywania, także bycia razem w działalności przy kościele. Pamiętam, jak rok temu podczas Triduum Paschalnego mogło być w świątyni tylko 5 osób i z jaką siłą posługujący chcieli być przy ołtarzu. Byli tacy, którzy uczestnicząc w domu we Mszy św. on-line, ubierali komże, bo przypadał ich dyżur. Dla chłopaków służących przy ołtarzu ten czas to było wyzwanie. Tak samo szokiem dla nich był brak możliwości uczestniczenia w Triduum. Wiele łez wtedy popłynęło. To, co się wydarzyło w ich sercach, to tylko Pan Bóg wie – podkreśla ks. Zbigniew.

Kościół on-line

Pomocą w łączności ze wspólnotą parafialną stały się media społecznościowe. Są one pomocą, ale nigdy nie zastąpią rzeczywistej obecności. – Pandemia wymusiła na nas nowe działania duszpasterskie. Musieliśmy nauczyć się przejść w strefę internetu. Dzięki życzliwości parafian, zaznajomionych w obsłudze mediów lokalnych i parafialnych, bardzo szybko trafiliśmy z transmisjami na naszą stronę facebookową. Rozpoczęliśmy od drugiej niedzieli od ogłoszenia ograniczeń. To zmusiło nas do zainstalowania stałej kamery. Dzięki temu na kanale Telewizji Powiatu Milickiego jest całodobowa transmisja z naszej świątyni. Drugie źródło, to nasz kanał facebookowy. Bardzo dobrze prowadzone są nasze media parafialne, co pomaga w komunikacji pomiędzy nami, duszpasterzami a wiernymi – podkreśla ksiądz proboszcz.

Wiarą w lęk

Reklama

W tym trudnym czasie pomocą w przezwyciężeniu lęku jest wiara. Mimo że większość miejsc w przestrzeni publicznej jest zamknięta, kościoły dla wiernych stoją otworem, aby móc umocnić się na tej drodze. – Wprowadziliśmy adorację od godziny 15.00 i pełniliśmy dyżury w konfesjonale. Staraliśmy się wspierać naszych wiernych. Niektórzy z obawami przychodzili i prosili o Komunię św. indywidualną. Strach, lęk, troska o życie i zdrowie brały górę. Transmitowaliśmy Drogi Krzyżowe dla dzieci, młodzieży, dorosłych. Należało przeorganizować nasze działania. Przygotowaliśmy dodatkowe Eucharystie, aby więcej osób mogło przyjść do kościoła. To zmobilizowało nas do podejmowania nowych zadań, by usprawnić nasze duszpasterstwo. Wszystkie ręce poszły na pokład. Każdy jak mógł, pomagał, abyśmy mogli funkcjonować. W ubiegłorocznym Wielkim Poście nie mogły się odbyć rekolekcje. Postanowiliśmy, że się jednak odbędą, ale poprowadzi je nasz wikariusz, ks. Marcin. Pamiętam, jak leciały mu łzy, bo nie jest łatwo mówić, patrząc w ekran, a jednocześnie widząc puste ławki w kościele. Przeżycie tych rekolekcji przez osoby w nich uczestniczące zrobiło na nas duże wrażenie. Stworzyliśmy dodatkowo okazję do spowiedzi, nie zrezygnowaliśmy z „Nocy Konfesjonałów” i innych możliwości udzielania sakramentów – mówi ks. Słobodecki.

Miliczanie razem

W milickiej parafii jest wiele wspólnot, które przez pewien czas zawiesiły swoją działalności. – Jedyną wspólnotą, która spotykała się na Eucharystii, był neokatechumenat, oczywiście z zachowaniem wszystkim obostrzeń. Dziś powoli wspólnoty wracają do swojej formacji. Jest to trudne, ponieważ należy stworzyć bezpieczne warunki, ale takie, by można było swobodnie się komunikować. Spotkania odbywają się w kościele albo w dużych salach w okolicy. Ministranci potrzebowali spotkań najbardziej. Tęsknili za służeniem, a w tegoroczne Triduum bardzo się cieszyli, że mogą wspólnie zrobić asystę przy ołtarzu – mówi proboszcz z Milicza.

Ks. Zbigniew Słobodecki patrzy pozytywnie w przyszłość. Zaznacza, że ten czas jest trudny, ale przynosi wiele dobra. Piękną rzeczą są także gesty życzliwości, których duszpasterze doświadczają w swojej posłudze pośród wiernych.

2021-04-14 07:27

Oceń: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Mają swoje miejsce

Arcybiskup Andrzej Dzięga dokonał uroczystego poświęcenia Tymczasowej Kaplicy Duszpasterstwa Tradycji Liturgicznej Usus Antiquior w Szczecinie.

Ta wspólnota uzyskuje razem z wejściem w to miejsce status bardziej autonomicznie zakreślony jako Duszpasterstwo Tradycji w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. To już nie tylko uczestnicy liturgii czy spotkań formacyjnych. W ten sposób to duszpasterstwo zostaje wpisane jeszcze silniej w strukturę i w program duszpasterstwa w diecezji – powiedział abp Dzięga podczas poświęcenia kaplicy.
CZYTAJ DALEJ

Św. Elżbieta Węgierska - patronka dzieł miłosierdzia

[ TEMATY ]

św. Elżbieta Węgierska

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Elżbieta z Turyngii (XIII wiek) posługuje wśród chorych (obraz tablicowy z XV wieku)

Św. Elżbieta z Turyngii (XIII wiek) posługuje wśród chorych
(obraz tablicowy z XV wieku)

17 listopada Kościół wspomina św. Elżbietę Węgierską, patronkę dzieł miłosierdzia oraz bractw, stowarzyszeń i wielu zgromadzeń zakonnych. Jest świętą dwóch narodów: węgierskiego i niemieckiego.

Elżbieta urodziła się 7 lipca 1207 r. na zamku Sárospatak na Węgrzech. Jej ojcem był król węgierski Andrzej II, a matką Gertruda von Andechts-Meranien, siostra św. Jadwigi Śląskiej. Ze strony ojca Elżbieta była potomkinią węgierskiej rodziny panującej Arpadów, a ze strony matki - Meranów. Dziewczynka otrzymała staranne wychowanie na zamku Wartburg (koło Eisenach), gdzie przebywała od czwartego roku życia, gdyż była narzeczoną starszego od niej o siedem lat przyszłego landgrafa Ludwika IV. Ich ślub odbył się w 1221 r. Mała księżniczka została przywieziona na Wartburg z honorami należnymi jej królewskiej godności. Mieszkańców Turyngii dziwił kosztowny posag i dokładnie notowali skarby: złote i srebrne puchary, dzbany, naszyjniki, diademy, pierścienie i łańcuchy, brokaty i baldachimy. Elżbieta wiozła w posagu nawet wannę ze szczerego srebra. Małżeństwo młodej córki królewskiej stało się swego rodzaju politycznym środkiem, mającym pogłębić i wzmocnić związki między oboma krajami. Elżbieta prowadziła zawsze ascetyczny tryb życia pod kierunkiem franciszkanina Rüdigera, a następnie Konrada z Marburga. Rozwijając działalność charytatywną założyła szpital w pobliżu zamku Wartburg, a w późniejszym okresie również w Marburgu (szpital św. Franciszka z Asyżu). Konrad z Marburga pisał do papieża Grzegorza IX o swojej penitentce, że dwa razy dziennie, rano i wieczorem, osobiście odwiedzała swoich chorych, troszcząc się szczególnie o najbardziej odrażających, poprawiała im posłanie i karmiła. Życie wewnętrzne Elżbiety było pełną realizacją ewangelicznej miłości Boga i człowieka. Wytrwałość czerpała we Mszy św., na modlitwie była niezmiernie skupiona. Wiele pracowała nad cnotą pokory, zwalczając odruchy dumy, stosowała ostrą ascezę pokuty.
CZYTAJ DALEJ

ks. Molewski: Czy chcielibyście życie oddać za czystość?

2025-11-17 12:39

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

IV. Ogólnopolskie Spotkanie Ruchu Czystych Serc w Łodzi

IV. Ogólnopolskie Spotkanie Ruchu Czystych Serc w Łodzi

- Wdzięczność stwarza nowy sposób na życie. Jak się nauczysz patrzeć na ludzi wokół nas z wdzięcznością, zaczniesz inaczej żyć! – mówił ks. Jerzy Molewski podczas konferencji dla Ruchu Czystych Serc.

W kaplicy św. Krzysztofa przy Sanktuarium Imienia Jezus w Łodzi odbyło się IV. Ogólnopolskie Spotkanie Ruchu Czystych Serc. Okazją do spotkania było święto bł. Karoliny Kózkówny, patronki ruchu i młodej męczennicy z podtarnowskiej Zabawy. Spotkanie rozpoczęli organizatorzy, którzy powitali przybyłych do Łodzi członków Ruchu Czystych Serc, następnie krótką modlitwę uwielbiania poprowadził ks. Adam Pawlak, diecezjalny duszpasterz młodzieży. Zebrani odmówili także litanię do bł. Karoliny Kozkówny, która przez cały dzień spotkania młodym towarzyszyła podczas spotkania w swoich relikwiach i obrazie, który pochodzi z Sanktuarium w Zabawie. Konferencję wygłosił ks. Jerzy Molewski, zaczynając od przewrotnego pytania: - Czy chcielibyście życie oddać za czystość? (…) Dziś największy problem jest z wdzięcznością. Nie umiemy dziękować. Dziecko, które nie umie dziękować za obiad odchodząc od stołu, jest niewychowane. Brak wdzięczności rodzi smutek, niezadowolenie, depresję. To ojciec ma uczyć dziecko wdzięczności wobec mamy, a mama wdzięczności za wiele codziennych rzeczy. To jest takie przygotowanie dla nas, by w przyszłości być dobrą żoną czy dobrym mężem. Brak wdzięczności rodzi różne problemy życiowe. Człowiek, który widzi że jest obdarowywany w nim rodzi się szczęście i świadomość obdarowania. Wdzięczność stwarza nowy sposób na życie. Jak się nauczysz patrzeć na ludzi wokół nas z wdzięcznością, zaczniesz inaczej żyć! Jeśli w przyszłości masz być świętą matką czy świętym ojcem, musisz o to bardzo dbać, wdzięczność rodzi przyjaźń, poprawia relacje. Żyjemy w świecie niezadowolenia, który wielu rani. Niespełnione oczekiwania bardzo nas ranią. Żyjemy wczasach zapomnienia o cnocie wdzięczności… Dziś zatem chcemy uczyć się wdzięczności, chcemy się nią obdarowywać. Wdzięczność rodzi miłość! Jeśli ktoś zobaczy, że jest obdarowany, to w nim rodzi się miłość i idzie z nią dalej. Pan Bóg chce dobra człowieka, na każdym kroku. Wdzięczność rodzi niesamowitą radość. Jeśli zrobisz coś dobrego, ten gest dobroci potrafi budować relacje i ona do Ciebie wróci! – tłumaczył kaznodzieja.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję