Kardynał Kurt Koch, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, stwierdził, że dokument ma być przewodnikiem, „busolą” w ekumenicznej drodze biskupa wraz z jego diecezją.
Vademecum bazuje na istniejących dokumentach Kościoła katolickiego na temat ekumenizmu, ale wybiera z nich treści najbardziej praktyczne, uwzględniając przy tym najnowsze osiągnięcia ruchu ekumenicznego.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Dokument opisuje, jaka powinna być ekumeniczna postawa katolików (zwłaszcza biskupów), charakteryzuje ekumeniczne struktury Kościoła i sposoby jego działalności: „ekumenizm duchowy”, „dialog miłości”, „dialog prawdy” i „dialog życia”, który zawiera w sobie „ekumenizm duszpasterski”, „ekumenizm praktyczny” i „ekumenizm kulturowy”.
Reklama
Niezwykle cenne w Vademecum są zalecenia praktyczne, które w sposób prosty i konkretny przekładają wyłożoną wcześniej treść na język czynów. Wśród nich znalazły się m.in.: wyznaczenie diecezjalnego delegata (referenta) ds. ekumenizmu; powołanie diecezjalnej komisji ekumenicznej; zachęta do mianowania parafialnych asystentów ds. ekumenizmu; dzielenie się dokumentacją i zasobami ekumenicznymi przez diecezjalną stronę internetową; określenie wspólnych potrzeb duszpasterskich z osobami odpowiedzialnymi za inne wspólnoty chrześcijańskie; uczenie się na duszpasterskich inicjatywach innych wspólnot; spotykanie się z rodzinami mieszanymi wyznaniowo i wsłuchiwanie się w ich doświadczenia; zaznaczanie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan ekumenicznie zorganizowaną modlitwą (nabożeństwem); wydawanie z osobami odpowiedzialnymi za inne wspólnoty chrześcijańskie wspólnych przesłań na uroczystości kościelne (np. Narodzenie Pańskie, Wielkanoc); zapraszanie, kiedy jest to stosowne, innych przywódców chrześcijańskich na ważne liturgiczne celebracje i wydarzenia.
Do Vademecum dołączono niezwykle użyteczny aneks, który zawiera syntetyczny opis partnerów Kościoła katolickiego w ekumenicznym dialogu międzynarodowym. Odnajdziemy tam także krótką charakterystykę najważniejszych Kościołów i organizacji chrześcijańskich, obejmującą ich historię, strukturę, a niekiedy liczebność, ich akcenty doktrynalne i duchowe oraz zaangażowanie ekumeniczne w dialogu z Kościołem katolickim (np. fazy dialogu, nazwy komisji i tytuły dokumentów).
Fragmenty Vademecum:
„Obecność katolików w mediach powinna pokazywać, że katolicy cenią swoich chrześcijańskich braci i siostry oraz są ludźmi otwartymi na słuchanie ich i uczenie się od nich” (nr 13).
„Ustanowione dawno wspólnoty monastyczne i zakonne, a także nowe wspólnoty i ruchy kościelne mogą być uprzywilejowanymi miejscami gościnności ekumenicznej, modlitwy o jedność i «wymiany darów» między chrześcijanami” (nr 23).
„Tego, co stało się w przeszłości, nie można zmienić, jednak wybór treści i sposobu wspominania przeszłości może się rzeczywiście zmieniać z upływem czasu. Przeszłość uobecnia się w upamiętnieniu” (nr 24, za luterańsko-rzymskokatolickim dokumentem Od konfliktu do komunii z okazji 500-lecia Reformacji).
Reklama
„Katolicy nie powinni czekać, aż inni chrześcijanie się do nich zbliżą, ale powinni być zawsze przygotowani do zrobienia pierwszego kroku w ich kierunku. Ta «kultura spotkania» jest wstępnym warunkiem każdego prawdziwego ekumenizmu” (nr 26).
„Jeśli rzeczywiście wierzymy w wolne i hojne działanie Ducha, ileż możemy się nauczyć od innych! Nie chodzi tylko o otrzymanie informacji o drugich, by ich lepiej poznać, ale o zebranie tego, co Duch w nich zasiał jako dar również dla nas” (nr 27, cytując papieża Franciszka).
„Doświadczenie wielu diecezji katolickich pokazuje, że ekumeniczne koncerty, festiwale sztuki sakralnej, wystawy, sympozja są ważnymi okazjami do zbliżenia między chrześcijanami. Kultura, w sensie szerokim, jawi się jako uprzywilejowane miejsce «wymiany darów»” (nr 41).
„(...) przeszkody w drodze do jedności przekraczają ludzkie siły; nie da się ich pokonać jedynie naszymi wysiłkami. Ale śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa jest decydującym zwycięstwem Boga nad grzechem i podziałem (...). Z tego powodu chrześcijanie nie mogą rozpaczać w obliczu swoich podziałów (...). Chrystus już pokonał to zło” (nr 42).
Ks. Sławomir Pawłowski, pallotyn
Kierownik Sekcji Ekumenizmu KUL, Sekretarz Rady ds. Ekumenizmu KEP
