Reklama

Uczą się towarzyszyć młodym

Zagubiona młodzież, przeżywająca kryzys wiary i niewidząca sensu życia, potrzebuje dziś dobrych duszpasterzy – świadków wiary, którzy przyciągną młodych ludzi do Jezusa.

Niedziela Ogólnopolska 43/2020, str. 20-21

[ TEMATY ]

młodzi

pomoc

Magdalena Wojtak

W Szkole Duszpasterzy Młodzieży uczestniczą księża i osoby zakonne z różnych stron Polski

W Szkole Duszpasterzy Młodzieży uczestniczą księża i osoby zakonne z różnych stron Polski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Utrata wiary, duchowe lenistwo, brak dobrych wzorców w rodzinie, wirtualny świat czy uzależnienia – to tylko niektóre problemy młodych osób. Część z nich tęskni za Bogiem, a część „hejtuje” Kościół i księży. Dużo mówi się o towarzyszeniu młodzieży, ale jak to czynić w praktyce? Jak być duszpasterzem, który będzie efektywnie służył młodemu pokoleniu?

Z duchem czasu

Odpowiedź nie jest prosta, ponieważ świat młodych jest dynamiczny. Co kilka lat mamy do czynienia z inną mentalnością. Czasy się zmieniają, stajemy wobec nowych problemów. – Młody ksiądz czy osoba zakonna w seminarium nie wie, z jakimi problemami młodzieży przyjdzie się zmierzyć za 10-20 lat – zauważa ks. Janusz Stańczuk, koordynator projektów pastoralnych na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Uczelnia utworzyła ośrodek akademicki kształcący duchownych i przygotowujący do profesjonalnej pracy z młodymi osobami. Swoją działalność Szkoła Duszpasterzy Młodzieży zainaugurowała we wrześniu ub.r. Absolwentami są kapłani i siostry zakonne z różnych stron Polski. Łączy ich pasja pracy z młodzieżą i chęć doskonalenia swoich kompetencji. Większość rozpoczęła właśnie drugi rok zajęć. Limit tegorocznych uczestników, ze względu na ich warsztatową formę, wynosi 20 osób.

Reklama

Podczas 8 weekendowych zjazdów poznają oni mechanizmy wpływające na młode pokolenie, uczą się efektywnej komunikacji, empatycznego słuchania, nawiązywania relacji z młodzieżą, budowania autorytetu, głoszenia atrakcyjnych homilii czy znajomości mediów społecznościowych.

Spotkać człowieka

Wykładowcami są głównie osoby świeckie: psychologowie, specjaliści zajmujący się komunikacją, terapią uzależnień czy problemami rodziny.

Dziennikarze przybliżają duszpasterzom świat mediów. Uczą, w jaki sposób być obecnym na Facebooku czy Twitterze, jak skutecznie ewangelizować w internecie, a jednocześnie nie przekraczać pewnych granic. Wielu słuchaczy formowało się w seminariach w czasie, w którym nikt nie myślał o tym, jak bardzo wirtualna rzeczywistość będzie miała wpływ na dzisiejszą młodzież, dla której media społecznościowe są ważnymi narzędziami komunikacji. – W internecie można mieć kontakt z osobami, do których dociera się w inny sposób niż z kościelnej ambony czy podczas spotkania w małej grupie – podkreśla Otylia Sałek, psycholog i redaktor serwisu internetowego Stacja7.pl . W Szkole Duszpasterzy Młodzieży naucza się m.in. tego, w jaki sposób tworzyć dobre posty w mediach społecznościowych.

Reklama

Nie wszyscy duchowni w komunikacji z młodymi osobami korzystają z Facebooka, Twittera czy Instagrama. Rzecznik archidiecezji warszawskiej ks. Przemysław Śliwiński, który również jest wykładowcą w Szkole Duszpasterzy Młodzieży, zwraca uwagę, że obecność osób duchownych w wirtualnym świecie wymaga rozeznania. – Przez social media łatwiej jest dotrzeć do młodych, ale jeśli ktoś „nie czuje” tego narzędzia, powinien skoncentrować się na innych formach duszpasterskich – mówi. Współczesna młodzież nie wyobraża sobie życia bez mediów społecznościowych, należy jednak pamiętać, że nigdy nie zastąpią one realnego spotkania z drugim człowiekiem.

Przepracować siebie

Siostra Vianneya, elżbietanka, referentka ds. powołań, która organizuje dni skupienia i warsztaty dla młodzieży, angażuje się w duszpasterstwo akademickie, a także współpracuje z młodzieżą z Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, podkreśla, że w kontakcie z młodzieżą wiele zależy od pracy nad samym sobą. – Ważne jest to, jacy jesteśmy – tłumaczy zakonnica. Kluczem do słuchania młodego człowieka jest przepracowanie siebie, swoich emocji i przeżyć. Tego uczą się duszpasterze młodzieży. – Żeby dotrzeć do drugiego człowieka, najpierw trzeba wejść w siebie. Jeśli nie będę dobrym przewodnikiem młodych ludzi, finał może być taki jak w Ewangelii mówiącej o ślepym, który prowadzi drugiego ślepego, przez co oboje wpadają w dół – wskazuje inny absolwent Szkoły Duszpasterzy Młodzieży, ks. Maciej Radzikowski z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starej Miłośnie.

Reklama

W Szkole Duszpasterzy Młodzieży duchowni poznają również potrzeby i wartości młodych ludzi, ich emocje oraz konflikty w grupie; uczą się, jaki wpływ ma na młodzież rodzina, a także tego, jak być liderami grupy. Młodzi ludzie, przeżywający różne rozczarowania, depresje i kryzysy, potrzebują dziś autorytetów. Jeśli nie mają kontaktu z wartościowymi osobami, często trafiają do środowisk, w których nie brakuje złych przykładów życia i nałogów, dlatego tak ważne jest znalezienie wspólnego języka duszpasterza z młodzieżą.

Promieniować Bożą miłością

Duszpasterz nie może być tylko liderem grupy – przede wszystkim musi być świadkiem Boga. Pomocne mają być w tym organizowane podczas nauki w Szkole Duszpasterzy Młodzieży wieczory modlitwy.

Zakonnik ze Zgromadzenia Misjonarzy Kombonianów o. Paweł Opioła, który przez 10 lat posługiwał w Zambii, zwraca uwagę na to, że choć młodzież z Afryki ma inne problemy niż młodzi z Polski, to umiejętność słuchania zarówno jednych, jak i drugich jest tak samo ważna. – Czasami wydaje się, że mamy kontakt z młodzieżą, ale komunikujemy się na różnych poziomach. Oni nie rozumieją nas, a my ich – stwierdza. – Komunikacja z młodymi powinna się odbywać na poziomie serca, a kształtuje ją osobista formacja i modlitwa. Najważniejsze jest promieniowanie miłością Boga i dawanie świadectwa młodym ludziom. Ponadto trzeba stwarzać przestrzeń, aby młodzież mogła spotkać się z Chrystusem. Warto zaproponować np. wyjazd na narty, koncert, spotkanie modlitewne i adorację – podkreśla zakonnik.

Nieustanna formacja

Reklama

W duszpasterstwie młodzieży nie chodzi tylko o organizowanie jakiegoś wydarzenia. Ważne jest, aby zawsze w jego centrum był Chrystus, który dla młodego człowieka będzie przewodnikiem i sensem życia. Osoba duchowna ma wyprowadzać młodych na głębię. Do tego potrzeba nie tylko znalezienia wspólnego języka, ale poświęcania swojego czasu i ciągłej formacji. – Ci, którzy pracują nad własnym rozwojem i nieustannie się szkolą, będą mieć wpływ na wspólnotę Kościoła – podsumowuje ks. Przemysław Śliwiński.

Duszpasterz młodzieży ma wydobywać ze skarbca Ewangelii jej piękno językiem dostosowanym do zmieniających się czasów. Musi nieść młodemu pokoleniu miłość Boga. Docierać do młodych katolików, także niezaangażowanych, i tych, którzy twierdzą, że Bóg nie jest im potrzebny do wyjaśniania świata. – Ważne jest, aby nie nastawiać się negatywnie do takich osób, nie oceniać ich, nie mieć uprzedzeń – zaznacza s. Vianneya.

Podczas warsztatów duszpasterze uczą się poszukiwania dobra w relacji z każdym człowiekiem, towarzyszenia młodym ludziom i odnajdywania drogi do Chrystusa.

2020-10-20 21:53

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Siostra mnie jeszcze zaskoczy

Niedziela Ogólnopolska 13/2018, str. 52-53

[ TEMATY ]

młodzi

Niedziela Młodych

Zdjęcia: archiwum Sióstr Jezusa Miłosiernego

Siostry Jezusa Miłosiernego z Bledzewa z diecezji ziolonogórsko-gorzowskiej opowiadają o pasjach w powołaniu

Siostry Jezusa Miłosiernego z Bledzewa z diecezji ziolonogórsko-gorzowskiej opowiadają o pasjach w powołaniu

Życie w zakonie – czy może być ciekawe? Zastanawiają się niektórzy. Takie życie – jak wskazywał o. dr Bernard Jarosław Marciniak OFM, prowincjał franciszkanów z Poznania – w opinii tego świata nieraz uważane jest za stracone, jakoby miało ono przekreślać plany i marzenia człowieka, który obrał tę drogę. Nic bardziej mylnego. To właśnie życie w pełni miłości z Jezusem daje niezwykłe możliwości rozwoju, pozwala na nowo odkrywać pasje i talenty, a przywdzianie habitu wcale nie stoi temu na przeszkodzie. Pasje pomagają w odkrywaniu powołania i obecności Pana Boga w życiu człowieka. Przykładem są Siostry Jezusa Miłosiernego z Bledzewa, które na łamach "Niedzieli Młodych" opowiedziały nam swoje historie.

S. Eliza, mistrzyni nowicjatu, przełożona Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego w Bledzewie, pochodzi ze Szprotawy. W bardzo młodym wieku zaczęła trenować koszykówkę. Urodziła się w sportowej rodzinie, bo – jak mówi – jej rodzice są wuefistami. Początkowo trenowała ją mama, a później tato, który jest trenerem koszykówki, obecnie już na emeryturze. S. Eliza jako zawodniczka występowała w trzecioligowym Klubie Sportowym „Szprotavia” Szprotawa w rozgrywkach makroregionu dolnośląskiego. Koszykówka to była jej pasja. – Moje życie kręciło się wokół sportu. Był on dużą częścią mojego życia. Wiem, że sport bardzo mocno kształtuje charakter. Na pewno cenne jest zmaganie się z sobą, ze swoimi słabościami i dawanie z siebie po prostu wszystkiego, żeby zwyciężyć, chociaż sport uczy także przegrywać; uczy szacunku i gry fair play na boisku, żeby podać rękę tej osobie, z którą się gra; uczy pracy nad sobą i pracy w grupie, co – jak zauważyłam – przenosi się również na życie duchowe i życie we wspólnocie, które dzisiaj jest moim udziałem – opowiada s. Eliza. – Był taki moment w czasie liceum, że zastanawiałam się, co dalej robić. Pamiętam, że w czasie jednego meczu, kiedy biegłam od jednego kosza do drugiego, pomyślałam sobie: za czym ja tak biegam? To było takie pytanie, które bardzo mocno we mnie wybrzmiało. Dzisiaj, po kilkunastu latach, dalej mam tego ducha sportowego we wszystkim, co robię. Lubię wysiłek, lubię zmaganie i dobre zmęczenie; lubię współdziałać z siostrami w jakiejś dobrej sprawie. Myślę, że teraz są to takie Boże zawody, o których mówił św. Paweł, tylko dzisiaj jak dla mnie Pan Bóg nadał temu bardzo głęboki, duchowy sens. Wtedy nie wiedziałam, za czym biegam od kosza do kosza, ale teraz już wiem, za czym biegnę. Pan Jezus mówił, jak czytamy w „Dzienniczku” św. Siostry Faustyny – że każdy nawet „najdrobniejszy czyn oblubienicy Mojej ma wartość nieskończoną, dusza czysta ma moc niepojętą przed Bogiem” (Dz. 534). Dlatego robiąc proste rzeczy, mamy poczucie sensu, że czynimy to z Jezusem dla zbawienia ludzi i własnego uświęcenia. Teraz to jest dla mnie taka najgłębsza motywacja w tym, co robię, a wykorzystuję tu to wszystko, czego się nauczyłam od moich rodziców, i to, czego nauczył mnie sport – dzieli się s. Eliza, która dzisiaj docenia wartość sportu, chociażby w pracy z dziećmi. – Pracując w szkole, czasami miałam zastępstwa na wuefie. Pamiętam, jak kiedyś stałam na korytarzu i kręciłam piłkę na palcu, podszedł do mnie taki malutki chłopczyk i mówi: „Siostra mnie jeszcze wiele razy zaskoczy”. Pomagało mi to w pracy z dziećmi, a sport jest zawsze dla mnie frajdą. Z radością wracam do niego, chociaż teraz w habicie trudniej. Ale jest to możliwe – śmieje się s. Eliza, której obecną pasją jest szukanie Boga w drugim człowieku, a z bardziej przyziemnych rzeczy – muzyka i gra na instrumentach.
CZYTAJ DALEJ

Zbudował największy na świecie drewniany posąg Matki Bożej

2025-08-13 14:56

[ TEMATY ]

Japonia

Nagasaki

największy na świecie

drewniany posąg Matki Bożej

YouTube/原城の聖マリア観音チャンネル

Matka Boża z zamku Hara. 10 metrowy największa statua Maryi z drewna

Matka Boża z zamku Hara. 10 metrowy największa statua Maryi z drewna

Japońska telewizja Nippon New Network (NNN) nadała 11 sierpnia materiał o największej na świecie drewnianej figurze Matki Bożej, powstałej w Minamishimabarze w prefekturze Nagasaki. W miejscowości tej znajduje się wiele historycznych obiektów związanych z tamtejszymi „ukrytymi chrześcijanami”, czyli katolikami, którzy mimo okrutnych prześladowań potrafili zachować wiarę przez 7 pokoleń, aż do połowy XIX wieku.

Według komentarza NNN „najokazalsze zabytki wiary chrześcijańskiej zazwyczaj można znaleźć w krajach Zachodu. Teraz jednak nowy pomnik powstał w prefekturze Nagasaki w Japonii. Drewniana figura, nazwana „Matką Bożą z zamku Hara”, ma około 10 metrów wysokości i została wykonana w technice azekurazukuri (japoński styl architektoniczny o prostej drewnianej konstrukcji, używany do magazynów (kura), spichlerzy i innych konstrukcji użytkowych) z ogromnych, zazębiających się bali z drewna kamforowego, pochodzących z drzew liczących od 200 do 300 lat.
CZYTAJ DALEJ

KUL wykształci więcej lekarzy

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II otrzymał decyzję Ministerstwa Zdrowia o zwiększeniu limitu przyjęć na kierunek lekarski z 60 do 80 miejsc. To potwierdzenie wysokiej jakości kadry, zaplecza dydaktycznego i programu kształcenia. Podniesienie limitu umożliwi większej liczbie osób realizację planów związanych z zawodem lekarza.

Tegoroczna rekrutacja na kierunek lekarski cieszy się wyjątkowym zainteresowaniem -o jedno miejsce ubiega się prawie 18 kandydatów. Wysokie jest także kryterium punktowe - punktacja ostatniej osoby zakwalifikowanej przez komisję rekrutacyjną w dniu 12 sierpnia br. wynosi 75 punktów na 100, przy czym z biologii wymagane jest minimum 83 procent na świadectwie maturalnym. Świadczy to o bardzo dobrym przygotowaniu kandydatów wybierających studia medyczne na KUL.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję