Jedna zapisała cały dorobek swojego życia dzieciom, a te odwróciły się od matki i wygoniły ją do przybudówki. Druga musiała wyjechać za chlebem, zostawiając męża alkoholika samego – w tym czasie ten sprzedał za grosze ich gospodarstwo – teraz została bez domu. Kolejna zaufała bratu i włożyła swoje oszczędności w remont wspólnego mieszkania. Naiwne?
Może łatwowierne albo po prostu odpowiednio zmanipulowane. Zresztą nie tylko kobiety padają ofiarą przestępstw. Są też mężczyźni, osoby oszukane przez znajomych, nabrane na kredyty, walczące o przysługujące im prawa rodzicielskie, naciągnięte przez sprzedawców czy nieuczciwych kamieniczników albo pracodawców, co to „kantują” ze składkami bądź ich po prostu nie płacą.
Ludzkie dramaty
Nie chcą podawać imion ani pokazywać twarzy. Często zagubione, bezradne. – Takich osób jest coraz więcej – mówi nam mecenas świadcząca porady prawne w jednym z biur na terenie naszej archidiecezji. – Czasem – słuchając tych wszystkich historii, niekiedy traumatycznych, zastanawiam się, dlaczego nie udały się do radcy prawnego, zanim zdecydowały się wejść w jakąś relację, interes, związek – dodaje. Ale przecież wie, że nie każdy musi być podejrzliwy, poza tym często siła argumentów drugiej strony nas pokonuje.
Pani mecenas – podobnie jak jeszcze kilku innych specjalistów – prawników i psychologów – pomaga takim ludziom. W jednym z punktów nieodpłatnych porad prawnych. Jest taki nie tylko w Łodzi, ale i w Koluszkach, Pabianicach, Zgierzu, Kutnie czy Łęczycy. Można zadzwonić, umówić się, przyjść.
Reklama
– Kiedyś myślałam, że żeby wygrać swoją sprawę muszę mieć dobrego adwokata – opowiada jedna z kobiet, której – mimo iż płaci czynsz regularnie – sąd, na wniosek kamienicznika, kazał wynieść się z mieszkania. – Zbieraliśmy więc pieniądze (pożyczaliśmy nawet od znajomych), które potem „znany” mecenas wziął i… sprawę i tak przegrałam – dodaje z goryczą. Teraz wyprostować sytuację pomaga jej mecenas z bezpłatnej pomocy prawnej. Uda się? Obie kobiety przyznają, że choć będzie ciężko, to mają nadzieję. I duże szanse.
Jeden krok
Właśnie taką nadzieję ma też mężczyzna, który z dobrego serca podżyrował kredyt kuzynce, a ta potem zniknęła. Ma ją także pani, której rodzina zabrała majątek, i wiele innych osób.
– Niekiedy okazuje się, że sprawa jest bardzo skomplikowana, wymaga więcej czasu, starań, chodzenia, a niekiedy po prostu trzeba napisać tylko odpowiedni wniosek czy pismo do sądu bądź organów ścigania – tłumaczy mecenas. – To powiedzenie ks. Twardowskiego, że „gdy Bóg zamyka drzwi, to otwiera okno” także tu się sprawdza. Bo niemal z każdej sytuacji jest wyjście – dodaje. I zachęca, by osoby, których dotknęło coś złego, nie zamykały się w sobie, ale znalazły na tyle siły, by poprosić o pomoc.
Informacje o bezpłatnych punktach pomocy prawnej w naszej okolicy można znaleźć na stronach starostw powiatowych oraz Ministerstwa Sprawiedliwości. Koluszki – tel. 533 328 193; Pabianice – 533 328 194, Zgierz – 533 328 197
Na wzór Matki Bożej kobiety pragną być piękne, dobre i miłujące
Jak być piękną? Jak mówić? Jak patrzeć? Jak się ubierać? O czym świadczy porządek w torebce – dowiedziały się nie tylko panie w dniu ich święta u najpiękniejszej z Niewiast.
Chciałabym najbardziej wybrać się na zakupy z kard. Wyszyńskim, bo myślę, że on byłby takim mężczyzną, który najlepiej mi doradzi we wszystkich kwestiach, nawet tak przyziemnych jak strój – powiedziała Aneta Liberacka, redaktor naczelna portalu Stacja7.pl, 8 marca na Jasnej Górze podczas XIII Święta Kobiet u Najpiękniejszej z Niewiast. Wśród 7 drogowskazów zwróciła uwagę na ten, który nazywa się sposób życia. Tak to wyjaśniła: – Zdarza nam się gubić kobiecą tożsamość, a mamy wyrażać swój styl. Jest to piękny styl, wrażliwy, emocjonalny. Chodzi o to, abyśmy miłość niosły w świat, a nie naśladowały mężczyzn, nie szukały równości z mężczyznami.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Po raz kolejny członkowie i konsultorzy Komisji jednogłośnie wyrazili stanowisko podtrzymujące sprzeciw wobec działań i wypowiedzi płynących z Ministerstwa Edukacji Narodowej odnośnie do ograniczeń i utrudnień w nauczaniu religii w szkołach - czytamy w komunikacie po spotkaniu Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, które odbyło się 28 maja br.
Członkowie i konsultorzy Komisji z aprobatą przyjęli wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja br., który orzekł, że przepisy wyłączające ocenę z religii ze średniej ocen są niezgodne z Konstytucją. „Jednocześnie oczekuje się na rozpatrzenie przez Trybunał Konstytucyjny wniosku złożonego przez Konferencję Episkopatu Polski w związku z wprowadzonymi zmianami redukcji wymiaru godzin lekcji religii i ich umieszczania w planie bezpośrednio przed i po obowiązkowych zajęciach” - czytamy w komunikacie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
