Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Harcerska Droga Krzyżowa w Soli

Niedziela zamojsko-lubaczowska 16/2019, str. VI

[ TEMATY ]

ekstremalna Droga Krzyżowa

Joanna Ferens

Uczestnicy Harcerskiej Drogi Krzyżowej w Soli

Uczestnicy Harcerskiej Drogi Krzyżowej w Soli

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Już po raz trzeci w Soli odbyła się 5 kwietnia Harcerska Droga Krzyżowa, w której w tym roku wzięło udział ponad 70 osób. – Zorganizowaliśmy ją na wzór Ekstremalnej Drogi Krzyżowej, ale w nieco mniejszym wydaniu. Zaprosiliśmy do wzięcia udziału wszystkich mieszkańców Soli, Biłgoraja i okolic, szczególnie kierujemy to zaproszenie do tych, którzy nie mogą wybrać się na EDK ze względu na podeszły wiek czy stan zdrowia. Właśnie na tych naszych krótszych trasach mogą się odnaleźć i przeżyć podobne doświadczenie. Cel, który nam przyświeca to chęć przybliżenia ludziom idei EDK, a także dania im możliwości modlitwy w ciszy, samotności i skupieniu. Każdy z uczestników ma do wyboru jedną z dwóch tras, na starcie otrzymuje od nas mapę i przygotowane przez nas rozważania, elementy odblaskowe i świetlne dla bezpieczeństwa. Na trasie są także odpowiednio oznaczone stacje – wskazał przewodnik ZHR Igor Sokół z 1. Solskiej Drużyny Harcerzy „Ziemia”.

Reklama

Harcerskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe zabezpieczające Drogę Krzyżową od strony medycznej reprezentowała m.in. przewodniczka Natalia Zając, która tłumaczyła, z jakimi intencjami na tę drogę wyrusza. – Moją intencją dzisiaj jest działalność harcerska, aby ona cały czas się rozwijała, aby nasze harcerki, zarówno małe, jak i te trochę większe cały czas pogłębiały swoją duchowość. Dodatkowo też dziś pełnię służbę medyczną, więc jakby ktoś zaniemógł to będę go wspierać, gdyż jestem po kursie pierwszej pomocy – podkreśliła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Harcerska Droga Krzyżowa to okazja do modlitwy, skupienia – tłumaczyła jedna z harcerek, Amelia Kudła. – My, jako harcerki, wyruszamy na tę Drogę Krzyżową zarówno jako pomoc dla organizatorów, jak i uczestnicy. Piękne jest to, że tu się idzie w milczeniu, ma się czas na rozważania, na ciszę, na samodzielną modlitwę. Ja osobiście wraz z moimi koleżankami idziemy prosić w intencji zbliżających się egzaminów gimnazjalnych i ósmoklasistów, a także o dobry wybór szkoły średniej. Ponadto jako harcerki chcemy też pomóc organizatorom i zabezpieczać trasę – wskazała w rozmowie.

Udział w Harcerskiej Drodze Krzyżowej wzięli głównie młodzi ludzie. Wędrówce w okolicach Soli i Biłgoraja towarzyszyło rozważanie Męki Pańskiej, a w tegorocznej drodze wzięli udział harcerze z 1. Solskiej Drużyny Harcerzy „Ziemi” im. ppor. podharcmistrza Józefa Steglińskiego „Corda”, a także harcerki z 5. Tarnogrodzkiej Drużyny Harcerek „Agape” im. Ireny Sendlerowej i 13. Tarnogrodzkiej Drużyny Wędrowniczek „Phillia”, należące do 3. Tarnogrodzkiego Szczepu ZHR „Infinitum” im. Róży Zamoyskiej, do którego należą dziewczęta m.in. z Tarnogrodu, Soli, Biłgoraja, Księżpola i Majdanu Starego. W tym roku harcerze przygotowali dla uczestników dwie trasy. Pierwsza z nich biegła wokół miejscowości Sól – o dystansie 10 km, druga wokół Kolonii Sól o dystansie 7,5 km.

2019-04-16 18:56

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

O Górskiej Drodze Krzyżowej (GDK) na Podhalu: modlitwa towarzysząca wysiłkowi staje się owocniejsza

[ TEMATY ]

Wielki Post

ekstremalna Droga Krzyżowa

EDK

Podhale

GDK

Ks. Marek Kordaszewski MIC_Zakopane - Głos z Cyrhli / Facebook

Jeśli podejmiemy trud pójścia razem z Chrystusem przez to życie, nie będzie łatwo, ale widoki, jakie będą nam towarzyszyć i przeżycia na tej drodze są niepowtarzalne - powiedział w rozmowie z Polskifr.fr ks. Marek Kordaszewski MIC, organizator Górskiej Drogi Krzyżowej (GDK) na Wielki Kopieniec (1328 m n.p.m.) w Tatrach.

Marianin ks. Marek Kordaszewski z parafii Miłosierdzia Bożego w Zakopanem-Cyrhli, wspominając początki GDK na jej terenie, wskazał, że „na początku było sceptycznie”, bo z pewnością „łatwiej jest uczestniczyć w drodze krzyżowej, będąc w kościele w ławce”. Przekonywał jednak, że „warto zaryzykować”. Tak trzy lata temu odbyła się pierwsza GDK na Wielki Kopieniec z udziałem ok. 20 osób. Z każdym rokiem przybywa pątników. W roku 2024 uczestniczyło 29, a w tym roku 2025 uczestniczyło 49 osób. „Każdy szedł indywidualnie, w tempie jakim chciał, miał tekst do rozważania lub wsłuchiwał się w audio, które były przekazane z Ekstremalnej Drogi Krzyżowej (EDK) ogólnopolskiej” - opowiedział ks. Marek.
CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio, dziecko z Pietrelciny

Niedziela Ogólnopolska 38/2014, str. 28-29

[ TEMATY ]

O. Pio

Commons.wikimedia.org

– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!

Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV do egzorcystów o posłudze „uwolnienia i pocieszenia”

2025-09-23 15:56

[ TEMATY ]

Leon XIV

Vatican Media

We włoskim Sacrofano odbył się XV Światowy Kongres Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów, z udziałem około 300 kapłanów ze wszystkich kontynentów. W przesłanym z tej okazji pozdrowieniu i błogosławieństwie, Ojciec Święty wyraził uznanie wobec tych, którzy podejmują tę posługę i zachęcił, by sprawowali ją jako posługę „zarówno uwolnienia, jak i pocieszenia”.

Podsumowując obrady, które odbywały się na przedmieściach Rzymu od 15 do 20 września, Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów, przywołuje słowa Ojca Świętego, które zostały odczytane na początku spotkania i towarzyszyły jego uczestnikom. Leon XIV w przesłanym pozdrowieniu docenił kapłanów, podejmujących tę „delikatną i bardziej niż kiedykolwiek potrzebną posługę egzorcysty”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję