Muzeum Etnograficzne w Ochli 3 grudnia zorganizowało warsztaty „Idą święta”, które wprowadziły uczestników w nastrój zbliżających się świąt Bożego Narodzenia. – Chcielibyśmy nawiązać do dawnej tradycji, kiedy ludzie spotykali się i wspólnie pracowali, robili ozdoby, śpiewali, rozmawiali i bawili się – powiedział pracownik muzeum Damian Danak
Wramach wydarzenia odbyły się warsztaty kulinarne, w czasie których uczestnicy mogli nie tylko zobaczyć, jak wygląda lepienie pierogów czy pieczenie i lukrowanie pierników, ale też sami tego spróbować. Dużym zainteresowaniem zarówno dzieci i młodzieży, jak i dorosłych cieszyły się warsztaty plastyczne, w których brały udział całe rodziny. – Przygotowujemy zawieszki z masy solnej na choinkę. Mamy różne kolory masy solnej barwione naturalnymi barwnikami, takimi jak kurkuma lub słodka papryka, ale też zwykłą, standardową masę, którą dzieci mogą malować farbami. Do tego dochodzą różne foremki, kształty pobudzające wyobraźnię uczestników do stworzenia wyjątkowych kompozycji, które następnie mogą zabrać do domu jako swoje dzieła – powiedziała Aleksandra Dudziak. Jak wykonać tradycyjny stroik, pokazywała z kolei Sylwia Gromadzka-Staśko. – Taki tradycyjny stroik wykonujemy wykorzystując igliwia sosny, choinek, białych świerków i szyszki, które na końcu zdobimy takimi symbolami, jak gwiazda betlejemska, orzechy czy cytryna – powiedziała p. Sylwia. W warsztatach w Ochli wzięła udział m.in. p. Wanda. – Jest to już taki przedsmak świąt Bożego Narodzenia. Można się tutaj wspólnie dobrze bawić, wykonując świąteczne ozdoby, spotkać ludzi, porozmawiać, zobaczyć, co proponuje muzeum, a wszystko to, po prostu – z radością. Chodzi o to, aby być razem z ludźmi i cieszyć się tym, co człowiek robi. Mieszkamy w Zielonej Górze już od lat, także tutaj często bywamy – powiedziała p. Wanda. W programie były również warsztaty z dekupażu.
– Nie tylko dzieci, ale także dorośli mogą wziąć udział w tych warsztatach i zrobić niepowtarzalną pamiątkę, która będzie wisieć co roku na choince i to będzie taka własnoręcznie zdobiona rzecz – mówiła Agnieszka Tomczak z pracowni IgAna.
W pracowni aktywności twórczej uczestnicy zajęć wykonują, pod okiem terapeuty zajęciowego, przedmioty rękodzieła artystycznego
Takiej atmosfery radosnego spokoju i pogodnego krzątania się pozazdrościć może niejedno miejsce pracy. Większość osób, które teraz aktywnie spędzają czas na warsztatach, przez wiele lat siedziała w domach – z dala od znajomych, czasem w samotności, w pustym domu, zanim domownicy powracali z pracy, często z poczuciem, że nie mają nic do zrobienia, ani pomysłu na swoje życie. Tego rodzaju problemy rozwiązują caritasowskie Warsztaty Terapii Zajęciowej
Warsztaty realizują niezbędne zadania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej, zmierzające do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności, niezbędnych do prowadzenia przez osoby niepełnosprawne niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia, na miarę ich indywidualnych możliwości. Celem Warsztatów jest też przygotowywanie osób niepełnosprawnych do podjęcia zatrudnienia. Uczestnicy nabywają niezbędną wiedzę, umiejętności oraz poznają zakres czynności zawodowych, jakie mogą w przyszłości wykonywać w pracy zawodowej.
Można się zgodzić, że w dzisiejszej Ewangelii na plan pierwszy wysuwają się następujące zawołania-prośby: „Panie, naucz nas!”, „Przyjacielu, użycz mi!”, „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam”.
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów». A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie». Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».
Słowo abp. Adriana Galbasa w związku z ustaleniami Prokuratury Okręgowej w Radomiu.
Siostry i Bracia, nie mam dziś dla Was słów pocieszenia, a tym bardziej wyjaśnienia czy wytłumaczenia. Jestem przybity i zdruzgotany wiadomością, że jeden z moich księży brutalnie zamordował człowieka – ubogiego i bezdomnego. Nie mam odpowiedzi na żadne pytanie zaczynające się od słowa: „dlaczego?”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
