Już nazwiska autora i bohatera przesądzały, że książka Tomasza P. Terlikowskiego „Maksymilian M. Kolbe” będzie interesująca i nietuzinkowa. I rzeczywiście: książka napisana jest z zacięciem reporterskim, ale i z dbałością o źródła – co nie zawsze idzie w parze – a kończy się czymś w rodzaju historii alternatywnej a rebours. Lubimy takie historie, ale Terlikowski nie pozostawia nam złudzeń. „Alternatywne” wydają się sugerować, że to przypadek, a nie Pan Bóg jest autorem ludzkich biografii, że to ślepy los zrządził, iż o. Maksymilian właśnie w Auschwitz stanął przed szansą męczeństwa, a nie, że Bóg dał mu taką szansę. To jednak nieprawda – ocenia Terlikowski – to Bóg przygotowywał o. Maksymiliana do tamtego dnia. Nie trzeba wielkiej przenikliwości, żeby dostrzec, że nie mogło być inaczej. Śmierć mogła późniejszego świętego dopaść w wielu innych momentach: mógł go zabić wściekły kapo, mógł też umrzeć na zapalenie płuc, połączone z gruźlicą. Miał też szansę przeżyć Auschwitz. Tylko że wtedy pewnie nie zostałby już męczennikiem, co wybrał jeszcze jako dziecko... Autor zastrzega, że nie kreśli historii alternatywnej, a jednak robi to; ale także to powoduje, że nietuzinkową biografię nietuzinkowego św. Maksymiliana autorstwa Tomasza Terlikowskiego czyta się jednym tchem. No, niemal jednym, bo dzieło liczy sobie prawie 700 stron.
Każdy z nas w swoim życiu przeżył chwile, gdy czuł się jak Maryja stojąca pod krzyżem czuwał przy łóżku kogoś najbliższego — rodzica, współmałżonka czy dziecka — i trzymał go za rękę, patrząc na jego cierpienie i wiedząc, że nie potrafi zabrać mu bólu. To jedno z najtrudniejszych doświadczeń człowieka: bezradność wobec cierpienia bliskich i oddanie się Bogu w takich chwilach.
Maryja w godzinie męki Jezusa również nie mogła nic zrobić. Nie mogła zdjąć Syna z krzyża ani uśmierzyć bólu Jego ran. Mogła tylko być. I właśnie to zrobiła. Pozostała wierna, obecna, kochająca. Jej milcząca obecność stała się znakiem nadziei silniejszej niż rozpacz. Matka Boża Bolesna jest główną Patronką Zgromadzenia Sióstr Pasjonistek św. Pawła od Krzyża.
W niedzielę, 14 września odbyła się Jubileuszowa Pielgrzymka Rodzin z dekanatów Sanok II i Rzepedź do Sanktuarium Matki Nowego Życia w Zagórzu. Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Chudzio, następnie wierni przeszli droga krzyżowa do ruin klasztoru karmelitów.
Bieszczadzka droga krzyżowa – to dzieło artystów bieszczadzkich, którzy wykonali poszczególne stacje. Wzdłuż drogi prowadzącej od sanktuarium do ruin klasztoru karmelitów umieszczono stacje drogi krzyżowej nawiązującej do ludowej bieszczadzkiej sztuki, a także nawiązuję do samego Zagórza.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.