Zamykam oczy i wypowiadam słowo jubileusz. Co czuję? Radość, może trochę dumę i zadumę. Słowo to maluje się w odcieniach złota z domieszką wspomnień. Takie właśnie wyjątkowe, świąteczne dni nastały w parafii pw. św. Antoniego w Lublinie. Poprzedzone zostały rekolekcjami prowadzonymi przez ks. Dominika Samulaka, który zachwycał mnie każdego dnia coraz bardziej. (…) Napełnieni dobrym słowem doszliśmy do uroczystej Eucharystii, podczas której zapłonęła świeca powstała z małych ogarków świec całej wspólnoty parafialnej. W tym geście złożyliśmy wszystkie swoje modlitwy, prośby i podziękowania, które wypowiadały nasze usta przez 30 lat – dzieliła się Monika Piechnik, autorka okolicznościowej wystawy archiwalnych fotografii przedstawiających historię parafii.

– Dzień 14 grudnia 1986 r. Bóg w swojej miłości do ludu Bożego, zwłaszcza Kalinowszczyzny i Ponikwody, wybrał na czas początku istnienia społeczności parafii pw. św. Antoniego Padewskiego w Lublinie. Poświęcenie przez bp. Bolesława Pylaka placu i drewnianej kaplicy dokładnie tego dnia zainaugurowało systematyczną pracę duszpasterską – powiedział proboszcz ks. Marek Urban, witając przybyłych 14 grudnia 2016 r. na uroczystą Mszę św. inaugurującą obchody jubileuszu. Dziękował za minione lata i zapowiedział obejmujące cały rok stacje jubileuszowe. Eucharystii przewodniczył ks. Andrzej Kuś, jeden z wikariuszy, który pracował w parafii w pierwszych latach jej istnienia. W koncelebrze byli księża pochodzący z parafii oraz dawniej i obecnie w niej pracujący, wśród nich ks. prof. Stanisław Fel związany z nią od początku. Homilię wygłosił rekolekcjonista ks. Dominik Samulak. Przywołał w niej słowa papieża Franciszka wygłoszone w czasie ŚDM, że naturalnym polem działania duszpasterskiego jest parafia. Nie może być sformalizowana, zamknięta na ludzi, ale otwarta na ich potrzeby, pełna troski o lud Boży, mimo że okupione jest to ciężką pracą i zmęczeniem. – Taka jest wasza parafia. To na pewno owoc życia, modlitwy i cierpienia śp. ks. Stanisława Roga – powiedział kaznodzieja. Dodał, że idea parafii wcale się nie zdezaktualizowała, a wszyscy w parafii powinni być zwiastunami Dobrej Nowiny. Powinni ją zanieść zwłaszcza tym, którzy nie utożsamiają się ze wspólnotą.

Po modlitwie powszechnej nowo powołana Parafialna Rada Młodych, której zadaniem będzie wspieranie duszpasterstwa, koordynowanie działań podejmowanych w parafii przez młodzież oraz formowanie przyszłych liderów i animatorów życia parafialnego, otrzymała specjalne błogosławieństwo. Na ołtarz zostały wniesione świece jubileuszowe. Ich światło będzie towarzyszyć wydarzeniom parafialnym przez cały rok. Po modlitwie jubileuszowej, którą po raz pierwszy wypowiedział Ksiądz Proboszcz, przedstawiciele Rady Duszpasterskiej dziękowali za 30 lat istnienia parafii; przede wszystkim Bogu za Jego miłość oraz wszelkie otrzymane łaski i dary, budowniczych ze śp. ks. Stanisławem Rogiem, wszystkich związanych z nią przez lata, przede wszystkim duszpasterzom i siostrom betankom. Dziękowali też za ofiarę cierpienia chorym, szczególnie ks. inf. Józefowi Szczypie, który złożony ciężką chorobą od 2 lat przebywa w Domu Księży Emerytów. Delegaci wyrazili nadzieję, że parafia nadal będzie się rozwijać i będzie miejscem budowania oraz pogłębiania więzi między Bogiem a człowiekiem poprzez Słowo Boże i sprawowane sakramenty.

– Nasz jubileusz dopiero zaczęliśmy. Przez kolejne stacje będziemy zatrzymywać się, by zauważyć różne osoby, grupy i środowiska naszej parafii, i gorąco modlić się, by pod natchnieniem Ducha Świętego na nowo odkrywały przestrzeń swojego zaangażowania i zadań stojących przed nimi – powiedział ks. Marek Urban. – Każdy z nas zostawił tu kawałek swojego życia. Kiedy się spotykamy, wspominamy parafię św. Antoniego i waszą dobroć i życzliwość. Mimo że minęło tyle lat, to uśmiechy na waszych twarzach świadczą, że wciąż się rozpoznajemy – mówił ks. Andrzej Kuś w imieniu księży pracujących i pochodzących z parafii. Po Mszy św. członkowie zespołu Guadalupe poprowadzili przed Najświętszym Sakramentem niezwykle głębokie i wzruszające nabożeństwo uwielbienia z Maryją. Modlitwa przeplatana była pieśniami ku czci Jezusa i Maryi. Po Apelu Jasnogórskim młodzież guadalupiańska zaśpiewała radosną meksykańską pieśń ku czci Matki Bożej z Guadalupe. Na zakończenie wszyscy dzielili się chlebem, który był darem ołtarza. Duże zainteresowanie wzbudziła wystawa. Parafianie, oglądając archiwalne zdjęcia, snuli wspomnienia i dzielili się świadectwami z minionych lat.