Reklama

Polska

Dać światu smak Bożego Miłosierdzia

Z matką Petrą Kowalczyk – przełożoną generalną Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i wiceprzewodniczącą Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych – rozmawia Tomasz Strużanowski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

TOMASZ STRUŻANOWSKI: – W jaki sposób zgromadzenie służy obecnie Kościołowi i światu?

MATKA PETRA KOWALCZYK: – Nasze zgromadzenie stara się głosić miłosierną miłość Boga czynem, słowem, modlitwą i świadectwem życia konsekrowanego według otrzymanego charyzmatu. Oprócz tego, że mamy dwadzieścia domów w Polsce, zgromadzenie jest obecne na Białorusi, Ukrainie, w Kazachstanie, na Słowacji, w Czechach, w USA, Jerozolimie, Rzymie i na Kubie. Wspólnoty w Polsce podejmują posługę w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych i domach samotnej matki; siostry pomagają dziewczętom i kobietom przyjąć i zaakceptować swoje poranione życie i spojrzeć na siebie tak, jak widzi je miłosierny Bóg. W prowadzonym przez zgromadzenie domu pomocy społecznej dla kobiet siostry towarzyszą starszym kobietom w końcowym etapie ich życia i pomagają im zaufać miłosiernemu Ojcu w cierpieniu i przejściu „z życia do Życia”. Miłosierne oblicze Boga próbujemy ukazać również dzieciom, prowadząc przedszkola, świetlice i podejmując katechizację.

– 150 lat temu zgromadzenie rozeznało swoją misję jako powołanie do pracy nad poprawą sytuacji dziewcząt i kobiet potrzebujących głębokiej odnowy moralnej. Co w tym względzie zmieniło się pod wpływem posłannictwa św. Siostry Faustyny?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– Dar, jaki otrzymało zgromadzenie w św. Siostrze Faustynie, jest zarazem powinnością. Myślę, że najtrafniejszą odpowiedzią na to pytanie są słowa św. Jana Pawła II. Skierował on do sióstr przesłanie, w którym powiedział, że wybierając spośród nas Faustynę, Chrystus wezwał nas do szczególnego apostolstwa Jego miłosierdzia, gdyż dzisiejszy człowiek potrzebuje głoszenia miłosierdzia, dzieł miłosierdzia i modlitwy o miłosierdzie. Papież podkreślił wówczas, by nie zaniedbywać żadnego z tych wymiarów apostolstwa.

– W jakim sensie zgromadzenie uznaje św. Siostrę Faustynę za swoją współzałożycielkę?

– Nasze zgromadzenie zostało założone przez m. Teresę Potocką w 1862 r. i początkowo prowadziło domy miłosierdzia dla prostytutek, które zapragnęły odmienić swoje życie i wrócić na drogę zbawienia. Bóg powołał zatem s. Faustynę do zgromadzenia, które oddawało się ratowaniu dusz przez posługę upadłym kobietom. Charyzmat głoszenia światu – a zwłaszcza grzesznikom – orędzia miłosierdzia Bożego, który otrzymała s. Faustyna, zawiera w sobie – a jednocześnie przekracza – ten dar, który u początku realizowało zgromadzenie. Dostrzegając i przyjmując tę Bożą hojność w darze i posłannictwie s. Faustyny, zgromadzenie uznało ją za swoją duchową współzałożycielkę.

– Co robić, aby nie zmarnować Roku Świętego Miłosierdzia, lecz przeżyć go świadomie i owocnie?

– Należy uznawać swoją grzeszność, z ufnością zwracać się do miłosiernego Ojca, z wdzięcznym sercem przyjmować Jego przebaczającą miłość i starać się być miłosiernymi wobec siebie nawzajem, jak miłosierny wobec nas jest nasz Bóg. S. Faustyna zapisała w swoim „Dzienniczku”: „Wtenczas jesteśmy najwięcej podobni do Boga, kiedy przebaczamy bliźnim” (1148).

Reklama

– Ktoś powiedział, że wiara w Boże Miłosierdzie to uchronienie się od dwóch postaw: z jednej strony od zuchwałego liczenia na to, że „na koniec Pan Bóg i tak mi wszystko wybaczy”, a z drugiej – od rozpaczy, podpowiadającej, że nie ma ratunku dla mojej grzeszności. Czy zgodzi się Matka z tymi słowami?

– Tak, można się zgodzić z tymi słowami. Co robić, by uniknąć tych skrajnych postaw? Poznawać Boga w Jego miłosierdziu i ufać Mu. Tajemnica miłosierdzia Bożego najpełniej odsłania się w Jezusie – w Jego wcieleniu, w całym życiu, zwłaszcza w śmierci i zmartwychwstaniu. On już „zapłacił” za nasze grzechy, wziął je na siebie, nie są one zatem powodem do rozpaczy; z drugiej strony świadomość ceny, za jaką nas odkupił, chroni nas od zuchwalstwa. Kluczowa w tej kwestii jest osobowa więź z Bogiem.

– Co to znaczy być miłosiernym w życiu codziennym? Wielu powiedziałoby, że bezwarunkowe okazywanie miłosierdzia ma w sobie coś z naiwności, że bardziej rozzuchwala, niż prowadzi do opamiętania...

– Warto wziąć na serio zachętę papieża Franciszka do praktykowania uczynków miłosierdzia zarówno względem ciała, jak i względem duszy. S. Faustyna modliła się o to, by jej oczy, słuch, mowa, ręce i nogi, a nade wszystko serce były miłosierne. Trzeba wpatrywać się w Jezusa Miłosiernego; w Jego słowach, czynach, gestach, w Jego relacjach z ludźmi znajdziemy odpowiedź – jak być miłosiernymi. Wydaje się, że łatwiej przychodzi nam być wobec bliźnich surowymi niż naiwnymi.

– Czy Wasze zgromadzenie włącza się w przygotowania do Światowych Dni Młodzieży? Jeśli tak, to w jaki sposób?

Reklama

– Tak, od dłuższego czasu w całym zgromadzeniu podejmujemy modlitwę w tej intencji, a jednocześnie kilka sióstr jest bezpośrednio zaangażowanych w to dzieło. Siostry w Krakowie intensywnie angażują się w przestrzeni medialnej, prowadzą też comiesięczne spotkania młodzieży – „Łagiewnickie 22”, w ramach duchowego przygotowania do ŚDM.

– Od 5 lat zgromadzenie jest obecne w Toruniu. Czym Siostry się zajmują w diecezji toruńskiej?

– Starają się być świadkami Jezusa Miłosiernego przez to, kim są i jak żyją; przez modlitwę i głoszenie miłosierdzia także w dziełach, które podejmują. Mam nadzieję, że zarówno służba osobom chorym w parafialnym domu „Samarytanin”, jak i katechizacja młodzieży czy posługa w diecezjalnym sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Toruniu mają smak miłosierdzia.

2016-03-29 14:04

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież w bazylice św. Pawła za Murami: Bez bycia miłosiernym nie można być księdzem

[ TEMATY ]

miłosierdzie

Franciszek

Bycie miłosiernym to nie tylko jeden ze sposobów bycia, ale jedyny sposób bycia. Nie ma innej możliwości bycia księdzem - powiedział Franciszek 2 czerwca w rzymskiej bazylice św. Pawła za Murami. Było to jego trzecim rozważanie w czasie rekolekcji dla księży w ramach Jubileuszu Kapłanów w czasie Roku Świętego Miłosierdzia. Papież zachęcił swych słuchaczy, by w konfesjonale nie byli "ciekawi" i nie patrzyli na penitentów jak sędziowie-funkcjonariusze. Zaznaczył również, że ludzie wybaczają księżom wiele wad, z wyjątkiem przywiązania do pieniędzy.

W swoim trzecim rozważaniu, podobnie jak w dwóch poprzednich, uzupełnianym na żywo, licznymi dodatkami do przygotowanego wcześniej tekstu, Ojciec Święty zachęcił kapłanów, aby "oczami miłosierdzia" spojrzeli na "wszystkich ukrzyżowanych, aby w ten sposób poczuć silny zapach nędzy w szpitalach polowych, w pociągach i łodziach pełnych ludzi; ten zapach, którego nie pokrywa olej miłosierdzia, ale namaszczając nim sprawiamy, że budzi się nadzieja". Przypomniał, że Katechizmu Kościoła Katolickiego mówi sugestywnie, że „ci, których przygniata nędza, są przedmiotem szczególnej miłości ze strony Kościoła, który od początku swego istnienia, mimo grzechów wielu swoich członków, nie przestał pracować, by przynieść im ulgę, bronić ich i wyzwalać”.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę: Jak się modlić w konkretnej sprawie?

2025-07-25 09:40

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Mat.prasowy

Opowiadam o wydarzeniach, które nie mieszczą się w logice, a jednak naprawdę się wydarzyły. Osoba, po ciężkim wypadku - została uzdrowiona. Kobieta, która całe życie żyła w ciemności, aż… przeczytała jedno zdanie. Kapłan, który szedł przez piekło wojny, by odprawić Mszę. Kolejny raz przekonajmy się, że modlitwa to nie ostatnia deska ratunku — to pierwsza linia frontu.

– o głodnych muzykach z oblężonego Leningradu,
CZYTAJ DALEJ

Świętowali jubileusz

2025-07-27 20:19

Biuro Prasowe AK

- Historia Marii Magdaleny wpisuje się w treść tego, co przeżywamy podczas każdej Eucharystii, ale to jest także treść życia, wiary, miłości tej ziemi, nadziei upadków i powstań, tych wszystkich ludzi, którzy tutaj żyli i których życie duchowe od 200 lat związane jest z tą parafią i z tą świątynią poświęconą św. Marii Magdaleny – mówił abp Marek Jędraszewski w czasie odpustu w Odrowążu Podhalańskim, gdzie świętowano 200-lecie powstania parafii.

Na początku uroczystości przedstawiciele czterech wsi tworzących parafię — Odrawąża, Zaucznego, Pieniążkowic i Działu — powitali abp. Marka Jędraszewskiego. Jeden z sołtysów przypomniał, że historia parafii rozpoczęła się 200 lat temu w Pieniążkowicach, skąd wyszła procesja, by położyć kamień węgielny pod budowę kościoła w Odrowążu. – Polska nie istniała. Trudne czasy. Nasi pradziadkowie wybudowali tę świątynię, która do dzisiejszego dnia trwa – mówił. – Jeżeli będziemy kierować się słowami, które są na sztandarach — Bóg, honor, ojczyzna — i tak postępować, to na pewno będziemy i przetrwamy — dodawał mężczyzna.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję