W obozie koncentracyjnym w Dachau zginęło 114 księży diecezji łódzkiej. Żadna inna diecezja w Polsce nie poniosła tak dużych procentowo strat duchowieństwa. W ubiegłym roku minęła 70. rocznica wyzwolenia obozu
Urodził się 18 maja 1906 r. w Cichmianie w powiecie kaliskim w rodzinie Józefa i Walerii ze Skoniecznych. Uczył się najpierw w szkole elementarnej w rodzinnej wsi. Szkołę ukończył w 1918 r. Kontynuował naukę w Koedukacyjnym Gimnazjum Humanistycznym w Dąbiu n/Nerem. Po ukończeniu szóstej klasy zmienił szkołę, uczył się w liceum we Włocławku. Po roku powrócił do wcześniejszej szkoły. Ukończył ją w 1926 r., zdając egzamin dojrzałości. W tym też roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Łodzi. Ukończył je w 1930 r. i 17 sierpnia przyjął święcenia kapłańskie w łódzkiej katedrze z rąk biskupa ordynariusza Wincentego Tymienieckiego.
Reklama
Po święceniach nauczał religii i był prefektem publicznych szkół powszechnych w Brzezinach. W mieście tym uczył w Szkole Powszechnej męskiej przy ul. Piłsudskiego i ul. Okrzei, Szkole Powszechnej nr 2 przy ul. św. Anny oraz w Gimnazjum przy ul. Okrzei. Na rok szkolny 1931/32 został przeniesiony na stanowisko wikariusza i prefekta szkół powszechnych do Tomaszowa Mazowieckiego. Uczył tam w następujących szkołach: w Publicznej Szkole Powszechnej nr 2, nr 3 i nr 10, a także wypełniał obowiązki wikariuszowskie w parafii św. Antoniego. W roku 1932 r. został translokowany na stanowisko wikariusza parafii św. Mateusza w Pabianicach, a pod koniec tegoż roku został wikariuszem parafii Przemienienia Pańskiego w Łodzi. W 1933 r. został mianowany wikariuszem parafii w Zgierzu, a po 2 miesiącach wikariuszem parafii w Łęczycy. Nauczał tam religii w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza i w Szkole Powszechnej nr 2. W 1933 r. został mianowany wikariuszem w parafii w Łasku, a w 1934 r. wikariuszem parafii św. Wojciecha w Łodzi-Chojnach. Od roku szkolnego 1934/35 pełnił stanowisko prefekta w publicznych szkołach powszechnych w Ozorkowie. W 1936 r. objął stanowisko wikariusza parafii św. Józefa w Łodzi. W parafii tej pracował do momentu aresztowania. Podobnie jak inni księża, którzy duszpasterzowali na terenach wcielonych do III Rzeszy, został 6 października 1941 r. aresztowany wraz z drugim wikariuszem ks. Mieczysławem Wojciechowskim i osadzony najpierw w obozie przejściowym w Konstantynowie, następnie 30 października 1941 r. w obozie koncentracyjnym w Dachau, numer obozowy 28111.
Ks. Ludwik Bujacz wspominając go, pisał: „Pracował przy węglu. Ciężkie warunki życia były powodem gruźlicy. Życie zakończył w komorze gazowej”. W źródłach są różne informacje dotyczące jego śmierci. Jedne podają, że zginął w transporcie inwalidów, a inne, że został rozstrzelany. Zakończył życie 7 grudnia 1942 r.
* * *
Ks. Mieczysław Gręda (1906-1942) Prefekt szkół w Brzezinach, prefekt szkół i wikariusz w parafii św. Antoniego w Tomaszowie Mazowieckim, wikariusz parafii: w Zgierzu, Łęczycy, Ozorkowie, św. Mateusza w Pabianicach i parafiach łódzkich: Przemienienia Pańskiego, św. Wojciecha, św. Józefa.
Nr obozowy 28111
* * *
Przekazujmy pamiątki po zmarłych kapłanach
Archiwum Archidiecezjalne w Łodzi, które podjęło się zadania udokumentowania życia zamęczonych w czasie II wojny światowej duchownych diecezji łódzkiej, prosi księży i osoby świeckie o przekazywanie wszelkich pamiątek po zmarłych kapłanach (fotografii, zapisków). Zależy nam przede wszystkim na kapłanach, którzy zginęli podczas okupacji oraz tych, którzy zmarli przed 1980 r. Prosimy o fotografie kościołów, uroczystości parafialnych i ludzi, którzy związani byli z historią danej parafii.
Jubileusz jest po to, by świętować. Jubilat jest po to, by otrzymać prezent. Ks. Stanisławowi Orzechowskiemu z Wrocławia, z okazji 50-lecia kapłaństwa, wręczamy zatem portret jego samego, uprzedzając jednak, że jest to obraz niepełny, kreska ledwie, mały szkic. Portretowanie fenomenu, jakim jest ks. Orzechowski, od razu skazane jest na niepowodzenie. W małym kadrze gazetowej strony nie zmieszczą się dokonania i cechy człowieka, który od 50 lat walczy o obecność Boga w sercu setek ludzi. Walczy z ambony – jego przepowiadanie znane jest nie tylko w Polsce, ale też w Dublinie, Wiedniu, Edynburgu, Coventry, Oslo. Walczy jako pielgrzym – niezmiennie od 1981 r. jako Główny Przewodnik Pieszej Pielgrzymki z Wrocławia na Jasną Górę i corocznej Pielgrzymki do Grobu św. Jadwigi w Trzebnicy, pomysłodawca i kierownik pielgrzymki do Ostrej Bramy. Walczy jako duszpasterz studentów – od 47 lat w DA „Wawrzyny” we Wrocławiu. To dla studentów wymyślił „Kurs anty-małżeński”, przygotowujący do zawarcia sakramentu małżeństwa. Obecnie odbywają się trzy cykle w ciągu roku, na których spotyka się ok. 150 par narzeczonych. Walczy jako spowiednik – od wielu lat przychodzi z tą posługą do kleryków wrocławskiego seminarium. Księże Stanisławie, Orzechu – oto Ty, sportretowany z ukrycia.
W 1939 r. w Kobylinie, tuż przy ulicy, stał dom – prostokątna bryła z drzwiami pośrodku i czterema oknami. Niski, z pokojami na poddaszu. To tu 7 listopada, dwa miesiące po wybuchu II wojny światowej, urodził się Stanisław Orzechowski. Niedaleko domu był rynek z ratuszem i kościół św. Stanisława, w którym 5 lipca 1964 r. młody kapłan odprawił prymicyjną Mszę św.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: «Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni». Kiedy doszło do niemałych sporów i roztrząsań między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jeruzalem, do apostołów i starszych. Wtedy apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabą, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści: «Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy oznajmią wam ustnie to samo. Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!»
Odszedł od nas wielki człowiek, przyjaciel. Całym życiem służył Bogu i Polsce!
W wieku 97 lat zmarł 15 maja prof. Zbigniew Chłap - wielki patriota, żołnierz Szarych Szeregów, od września 1980 r. organizator i członek Solidarności inicjator, organizator i przewodniczący Stowarzyszenia Lekarze Nadziei w Krakowie, nasz wielki przyjaciel. Całym życiem był oddany Bogu, potrzebującym i Polsce.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
