Reklama

Wiara

Owoc szacunku i źródło mocy

Od starożytności doceniano święte pamiątki, z których z czasem wyrosła cześć oddawana relikwiom. Choć nie leży ona w centrum chrześcijaństwa, ma swoją zapowiedź w samej Biblii

Niedziela Ogólnopolska 5/2016, str. 30

[ TEMATY ]

relikwie

Bożena Sztajner/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niegdyś święty papież Grzegorz Wielki sprzeciwił się cesarzowej bizantyńskiej, która prosiła o przysłanie cząstki ciała św. Pawła Apostoła do kościoła budowanego w Konstantynopolu ku jego czci. Zmiana mentalności sprawiła, że dziś nie jest to problemem, zaś praktycznie każdy kościół posiada partykuły ciał tych, których uznano za świętych. Niektórzy chrześcijanie spoglądają na to z zażenowaniem – wyobrażają sobie bowiem mało estetyczny podział zwłok świętego – i stronią od relikwii, zasłaniając się Pismem Świętym. W epoce Apostołów tak nie było – słyszy się czasem. Czy naprawdę?

W czasach Starego Testamentu

Reklama

Przez wieki bano się zmarłych, wyobrażano sobie ich obecność wśród żywych jako coś przerażającego. Mimo to niektórzy specjalizowali się w nekromancji, czyli we wróżeniu z kontaktu ze zmarłymi lub istotami, które się za takich podawały. Zakazuje tej praktyki Pismo Święte (por. Pwt 18, 11. 14). Ludzi parających się tym nazywa się obrzydliwymi dla Pana. Niemniej szacunek dla zmarłych był jednym z priorytetów tego okresu. To dlatego król Dawid zebrał szczątki zabitych w bitwie z Filistynami, w tym szczątki Saula, poległego króla Izraela i Dawidowego wroga, i pochował uroczyście (por. 2 Sm 21, 12-13). Istniało bowiem silne pragnienie, by spocząć wśród swoich przodków, w ziemi ojczystej. Z tego właśnie powodu kości Józefa Egipskiego Mojżesz ekshumował i zabrał w długą wędrówkę po pustyni aż do Ziemi Obiecanej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W tej historii wielkiego szacunku dla umarłych szczególne miejsce zajmuje tajemnicze opowiadanie o grobie proroka Elizeusza. Niespokojne czasy schyłku monarchii izraelskiej sprawiły, że nie można było przeprowadzić spokojnie nawet pogrzebu. Biblia wspomina, że ludzie chowający w takiej atmosferze niebezpieczeństwa pewnego człowieka zastosowali najszybszy fortel: podrzucili ciało zmarłego do pierwszego napotkanego grobu, sami zaś zamierzali uciec na widok zbliżających się wrogów. Wówczas zmarły, dotknąwszy kości proroka, ożył. To wydarzenie potwierdziło świętość Elizeusza (por. 2 Krl 13, 21). Temu szacownemu grobowi nie oddawano czci, lecz jest on świadectwem tego, że jakiś stopień świętości proroka pozostał związany z miejscem jego spoczynku.

W czasach Nowego Testamentu

Reklama

Ewangelia Kościoła koncentruje się na Panu Jezusie. Trudno zatem mieć pretensje o to, że motyw relikwii nie jest jednym z głównych motywów biblijnych. Niemniej jednak trzeba zauważyć kilka interesujących wątków. Pierwszy z nich to uzdrowienie kobiety cierpiącej na krwotok. Poruszona wiarą chciała jedynie dotknąć się frędzli płaszcza Pana Jezusa, co jej się udało. Pan wtedy rozpoznał, że moc wyszła od Niego, i zapytał: kto się MNIE dotknął? Wystarczył zatem płaszcz Pański, by wiara pokonała dystans przestrzeni i napierający zewsząd tłum (por. Mk 5, 27-30). Nie było przy tym wątpliwości, że to Jezus, a nie Jego płaszcz, sprawił cud. Podobne zjawisko obserwowano w przypadku płaszczy św. Pawła, które zabierano, by kłaść je na chorych i dręczonych przez demony. Św. Łukasz pisze, że wszyscy doznawali uzdrowienia (por. Dz 19, 12). Tę samą rolę w przypadku św. Piotra odgrywał sam jego cień. Według świadectwa apostolskiego, wynoszono chorych, którzy doznawali uzdrowienia, jeśli znaleźli się choćby w cieniu pierwszego Biskupa Rzymu (por. Dz 5, 15).

W czasach pierwotnego Kościoła

To prawda, że świadectwo Dziejów Apostolskich jest poniekąd wyjątkowe, ponieważ wydaje się jedynie marginalnym elementem działania Kościoła. Niemniej jednak wspólnoty doceniały rolę świętych. Znamy zatem cmentarze, w których promieniście ułożone groby wskazują ten jeden – grób świętego męczennika. Najlepszym przykładem jest sam grób św. Piotra, zaś przy wielkiej liczbie grobów i antycznych artefaktów modlitwa o cud i jego realizacja wskazywały, w którym grobie znajdują się kości świętego, a także który z odnalezionych przez św. Helenę krzyży jest krzyżem Pana Jezusa. Brano również dręczonych przez duchy nieczyste i proszono, by Bóg przez ich uwolnienie wskazał grób świętego. Ta cześć dla grobów świętych znana jest również w judaizmie.

Od starożytności doceniano więc święte pamiątki, z których z czasem wyrosła cześć oddawana relikwiom. Choć nie leży ona w centrum chrześcijaństwa, ma swoją zapowiedź w samej Biblii. Jest bowiem sposobem na spotkanie z mocą działającą w Panu Jezusie czy też w Jego świętych. Relikwie są zatem symbolami przenoszącymi nasz szacunek na osobę, z którą się łączą.

2016-01-27 09:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pomoc z nieba

Niedziela toruńska 44/2020, str. VI

[ TEMATY ]

relikwie

święci

błogosławieni

Renata Czerwińska

Święci prowadzą nas do Boga

Święci prowadzą nas do Boga

Wyznając wiarę w świętych obcowanie, możemy być pewni, że ci, którzy osiągnęli już chwałę nieba, chcą mieć z nami zażyłą relację i prowadzić do Boga. Z kim możemy zaprzyjaźnić się w naszej diecezji?

Chełmno, miasto gotyckich kościołów, zwieńczone pięknym renesansowym ratuszem, cieszyło się obecnością bł. Jana z Łobdowa, jednego z pierwszych polskich franciszkanów.
CZYTAJ DALEJ

Bukiety wiary i tradycji. Święcenie ziół w uroczystość Wniebowzięcia NMP

Święcenie ziół 15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, to zwyczaj obecny w wielu krajach Europy. Choć jego teologiczne znaczenie jest wspólne - wyraża dziękczynienie za plony i prośbę o Boże błogosławieństwo - to formy i nazwy obrzędu różnią się w zależności od regionu.

W Polsce dzień ten znany jest jako święto Matki Bożej Zielnej. Wierni przynoszą do świątyń wiązanki złożone z ziół, kwiatów polnych, kłosów zbóż, a czasem także owoców i warzyw. Poświęcone rośliny przechowuje się w domach, stodołach lub oborach, wierząc w ich ochronne działanie, a także wykorzystuje w medycynie ludowej.
CZYTAJ DALEJ

Watykan: z powodu upałów środowa audiencja 13 sierpnia w Auli Pawła VI

2025-08-11 19:55

[ TEMATY ]

audiencja

upały

Aula Pawła VI

Prefektura Domu Papieskiego

PAP/EPA

Upały w Watykanie

Upały w Watykanie

Z powodu przewidywanych wysokich temperatur najbliższa środowa audiencja ogólna papieża Leona XIV 13 sierpnia odbędzie się nie na placu św. Piotra, lecz w Auli Pawła VI w Watykanie. Poinformowała o tym Prefektura Domu Papieskiego.

Zapowiedziała jednocześnie, że po zakończeniu audiencji papież przyjdzie do bazyliki św. Piotra, aby pozdrowić tych, dla których zabrakło miejsca w Auli Pawła VI i którzy śledzić będą audiencję na telebimach.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 13 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję