W dniach 8-10 września 18-osobowa grupa wiernych z parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Kamiennej Górze uczestniczyła w pielgrzymce śladami św. Jana Pawła II. Centrum każdego dnia stanowiła Eucharystia, którą sprawował opiekun duchowy pielgrzymów ks. Andrzej Płaza
Najpierw pielgrzymi udali się do Wadowic, gdzie zwiedzili dom rodzinny Karola Wojtyły; obecnie znajduje się tam muzeum biograficzne papieża Jana Pawła II. Nawiedzili też XVIII-wieczną bazylikę Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Skosztowali też słynnych papieskich kremówek.
Kolejnym etapem było Zakopane i sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach. Zostało ono wybudowane jako wotum wdzięczności Bogu za ocalenie Jana Pawła II z zamachu na jego życie. Ciekawostką w nim jest to, że dwie stacje drogi krzyżowej przedstawiają Papieża Polaka jako Szymona Cyrenejczyka i jako apostoła Jana stojącego z Maryją pod krzyżem. Natomiast witraże prezentują cud wirującego słońca oraz zamach, ocalenie i wdzięczność Ojca Świętego Matce Bożej Fatimskiej. Przed sanktuarium stoi jego pomnik, a w tzw. parku Fatimskim został umieszczony ołtarz, przy którym w 1997 r. Ojciec Święty odprawił Mszę św. pod Krokwią w Zakopanem.
W drodze z Zakopanego kamiennogórscy pielgrzymi zatrzymali się w Ludźmierzu, aby nawiedzić najstarszy na Podhalu kościół pw. Wniebowzięcia Matki Bożej z XIII wieku ze słynącą łaskami Jej figurą. W powszechnym przekonaniu wstawiennicza moc Gaździny Podhala sprawiła, że kard. Karol Wojtyła obrany został papieżem. To Ona w 1963 r. „powierzyła mu” swoje berło, gdy na zakończenie uroczystości koronacji figury wypadło ono z ręki Matki Bożej i które w locie zdołał pochwycić bp Karol Wojtyła. Papież Jan Paweł II odwiedził to miejsce w 1997 r.
Kolejnym celem na pielgrzymim szlaku była Kalwaria Zebrzydowska. Najcenniejszym miejscem jest tam kaplica ze słynącym cudami obrazem Matki Bożej Kalwaryjskiej. Wielokrotnie, począwszy od dzieciństwa, modlił się tutaj Karol Wojtyła. W 1991 r. nawiedził to miejsce jako papież. Mówił wtedy: „Dziś, tylko na krótko tu się zatrzymuję. Ale tutaj serce moje zostało na zawsze”. Widzialnym znakiem tego aktu jest znajdująca się w kaplicy złota róża, którą złożył Maryi w darze. Kamiennogórzanie przeszli też kalwaryjskie ścieżki, którymi niejednokrotnie – z różańcem w ręku i w modlitewnym skupieniu – również chodził Karol Wojtyła.
W ostatnim dniu pielgrzymki grupa nawiedziła sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Tam, pątnicy nawiedzili kaplicę św. Faustyny i ucałowali jej relikwie. Punktem kulminacyjnym był udział w Mszy św. sprawowanej w bazylice. Pobyt w miejscu naznaczonym śladami Karola Wojtyły od czasu jego młodości uzupełniony był zwiedzaniem Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się”, które zachowuje i przybliża dziedzictwo Papieża, bogactwo jego nauczania, które jest drogowskazem również dla przyszłych pokoleń.
Uzupełnieniem wyjazdu było zwiedzanie Starego Miasta w Krakowie z Wawelem i nawiedzeniem grobu prezydenta RP śp. Lecha Kaczyńskiego oraz jego małżonki Marii. Przemierzając urocze uliczki Starego Miasta, grupa przeszła krakowskim rynkiem oraz zwiedziła kościół Mariacki i Sukiennice.
Pielgrzymka śladami św. Jana Pawła II była duchowym przygotowaniem parafii na zaplanowaną 22 października br. uroczystość wprowadzenia relikwii św. Jana Pawła II do naszego kościoła, które dzięki staraniom proboszcza ks. Piotra Smolińskiego posiadamy.
Przebywający w Kinszasie papież Franciszek spotkał się z ofiarami przemocy we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. Trwają tam walki rebeliantów z armią tego kraju, powodując niewysłowione cierpienia tamtejszej ludności. Ojciec Święty wezwał ofiary do przebaczenia tym, którzy przybijają je do krzyża, co – jak zaznaczył – nie wyklucza ich ukarania, lecz oznacza rozbrojenie własnego serca, odrzucenie nienawiści i otwarcie drogi do pojednania.
Wstrząsające świadectwa doznanych okrucieństw złożyły ofiary wojny z Butembe Beni, z Gomy, z Bunii oraz z Bukavu i Uviry. Mówiły o zabijaniu najbliższych na ich oczach, o obcinaniu rąk, o gwałceniu kobiet, zamienianiu ich w niewolnice seksualne, zmuszane także do kanibalizmu. Dziękowały też za pomoc, jakiej doświadczyły ze strony Kościoła w powrocie do normalnego życia. Pod krzyżem Chrystusa składały narzędzia zbrodni: maczety, lance, noże, młotki, matę, na której dokonywano gwałtów, mundur rebelianckiego żołnierza, którego widok wciąż budzi ich lęk. Modliły się o przebaczenie oprawcom i prosiły Boga o wybaczenie początkowej nienawiści wobec nich. Papież błogosławił te osoby, brał za ręce lub kikuty rąk, ocierał łzy.
Dzień przed wizytą papieża Leona XIV w Izniku w Turcji pojawił się tam były niedoszły zabójca Jana Pawła II, Mehmet Ali Agca. “Chcę powitać papieża w Turcji i liczę na rozmowę z nim”, powiedział Agca tureckiej agencji prasowej DHA w czwartek po wizycie w historycznej Hagia Sophia w starożytnej Nicei, historycznej budowli, która obecnie jest meczetem.
13 maja 1981 roku Agca oddał kilka strzałów do papieża Jana Pawła II (1978-2005) na Placu św. Piotra, raniąc go ciężko. Papież przeżył i później wybaczył zamachowcowi. Agca spędził 19 lat w więzieniu we Włoszech; następnie został ekstradowany do Turcji, gdzie odbywał karę za zabójstwo tureckiego dziennikarza. Został zwolniony z więzienia w 2010 roku.
Pierwsze ślady czci związanej z Bożym Narodzeniem dotyczą nie przedmiotów, lecz miejsc. Już w II wieku chrześcijanie pielgrzymowali do Betlejem, by zobaczyć grotę, w której przyszedł na świat Jezus. Ale co tak naprawdę wiemy o tym miejscu i samych relikwiach?
Gdy w 326 r. cesarzowa św. Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego, odbyła swoją słynną pielgrzymkę do Ziemi Świętej, była na tyle wzruszona widokiem miejsc, po których stąpał Jezus, że zmieniła oblicze Palestyny. W pewnym sensie zmieniła też dzieje pewnego niepozornego miasta, które dzięki potrzebie dotknięcia tajemnicy Wcielenia stało się sercem chrześcijańskiego świata. Z inicjatywy cesarzowej w miejscu, w którym Dziecię Jezus po raz pierwszy nabrało w płuca powietrza, wzniesiono monumentalną bazylikę. Bazylika Narodzenia Pańskiego zbudowana nad grotą, w której schronienie znalazła Święta Rodzina, w której narodził się Zbawiciel, natychmiast stała się jednym z najważniejszych punktów na mapie chrześcijaństwa i centrum pielgrzymek. Betlejem przez kolejne stulecia żyło własnym rytmem mimo burzliwych dziejów. Arabskie najazdy zmieniły strukturę etniczną miasteczka i odcisnęły swoje piętno na architekturze, kulturze i obyczajowości, jednak jedno w Betlejem pozostało niezmienne – nigdy nie utraciło ono pielgrzymkowego charakteru i statusu miejsca, w którym można wsłuchać się w rytm serca chrześcijaństwa, rytm, który przypomina o tajemnicy Wcielenia. O burzliwych dziejach Betlejem, o tym, czy po dwóch tysiącach lat obecności tam chrześcijan – może przyjść dzień, w którym w mieście narodzenia Jezusa nie będzie mieszkała żadna chrześcijańska rodzina, opowiada w najnowszym numerze kwartalnika „Niedziela. Magazyn” (numer 11) prof. Barbara Strzałkowska, uznana biblistka i ekspert do spraw turystyki religijnej, osoba, dla której Betlejem jest drugim domem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
