W bazylice Zwiastowania Pańskiego Ojców Bernardynów w Leżajsku 18 kwietnia br. miało miejsce ostatnie pożegnanie śp. o. Czesława Domańskiego, długoletniego kapelana Sióstr Bernardynek klauzurowych w Chęcinach k. Kielc.

O. Czesław Mieczysław Domański urodził się 11 lutego 1922 r. w miejscowości Płonka k. Zamościa z rodziców Jana i Marii z domu Krawczyk. Dzieciństwo i młodość spędził w Kowlu na Wołyniu (Ukraina).

W czasie II wojny światowej w latach 1939-42, był harcerzem w służbie kontrwywiadu na Wołyniu. W 1943 r. jako jeden z pierwszych żołnierzy wstąpił do partyzanckiego oddziału „Jastrzębia”, który wszedł w skład

27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Przebył ponad 500-kilometrowy szlak bojowy od Wołynia po Lubelszczyznę. Jego oddział 25 maja 1944 r. został zmuszony do złożenia broni przez siły armii sowieckiej i NKWD. O. Czesław ze względu na swoją wojenną historię oraz powojenną sytuację polityczną, do 13 grudnia 1993 r. posługiwał się imieniem i datą urodzenia swojego brata – Stefana, który przez Sąd Rejonowy w Kielcach został z dniem 31 grudnia 1946 r. uznany za zmarłego.

Do nowicjatu Ojców Bernardynów wstąpił 3 października 1945 r. i złożył pierwsze śluby zakonne 4 października 1946 r. Jednak jeszcze przed wojną – jako kilkunastoletni chłopiec – Mieczysław był związany z prowincją Ojców Bernardynów, gdzie przez 2 lata uczęszczał do kolegium serafickiego w Radecznicy prowadzonego przez ten zakon.

Śluby wieczyste złożył 5 marca 1950 r., natomiast święcenia kapłańskie otrzymał w Kalwarii Zebrzydowskiej 20 grudnia 1951 r. Po ukończeniu seminarium i przyjęciu święceń przez 9 lat (1951-60) pełnił posługę kapłańską w Kalwarii Zebrzydowskiej. Następnie został przeznaczony do Leżajska (1960-71), gdzie pełnił funkcję wicemagistra nowicjatu.

W 1971 r. został mianowany kapelanem Sióstr Bernardynek w Chęcinach k. Kielc. Podczas 33 lat swej posługi w tym miejscu prowadził uporczywą walkę o kościół i klasztor Franciszkanów Konwentualnych Prowincji Św. Jakuba Strzemię zajęty przez władze państwowe i przeznaczony na restaurację i hotel. W tym celu – jak zaznaczył w kazaniu pogrzebowym o. Stanisław Komornik śp. o. Czesław, gdy przy ołtarzu w tejże „restauracji” tańczono, leżąc krzyżem na posadzce modlił się o odzyskanie kościoła i klasztoru. Ponadto organizował modlitwy, happeningi i nieskończone protesty u władz aż do 1991 r., gdy Ojcowie Franciszkanie Konwentualni odzyskali ten kościół i klasztor.

O. Czesław był niezwykłym zakonnikiem, ponieważ w sposób radykalny naśladował życie i ideały św. Franciszka z Asyżu. Jako gorliwy kapłan Kościoła był wielkim patriotą, jałmużnikiem ludzi biednych, samotnych, bezdomnych i opuszczonych. Na każdej placówce, gdzie pracował, znajdował czas, środki materialne i siłę, by spieszyć z pomocą potrzebującym, samotnym i chorym. W tym względzie – jak zaznaczył kaznodzieja w czasie pogrzebu – o. Czesław był mistrzem, ponieważ zakładał akcje charytatywne w Kalwarii Zebrzydowskiej i Leżajsku, które po dzień dzisiejszy prowadzą swoją działalność. Był zakonnikiem bardzo ubogim, a zarazem towarzyskim i braterskim. Jako kapłan Kościoła powszechnego był gorliwym i chętnym szafarzem Słowa Bożego oraz charyzmatycznym spowiednikiem (o. Czesław był osobistym spowiednikiem bp. Kazimierza Ryczana – ordynariusza diecezji kieleckiej).

W 2004 r. o. Czesław ze względu na podeszły wiek i zły stan zdrowia został zwolniony z obowiązków kapelana Sióstr Bernardynek w Chęcinach i przeznaczony do klasztoru w Leżajsku w charakterze rezydenta jubilata. Zmarł 16 kwietnia 2015 r. w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym w Leżajsku, gdzie przez ostatnie dwa lata z powodu ciężkiego stanu zdrowia przebywał.

Uroczystościom pogrzebowym śp. o. Czesława przewodniczył bp Damian Muskus z Krakowa w asyście o. prowincjała Jarosława Kani, który prowadził kondukt żałobny na cmentarz klasztorny. Mszę św. pogrzebową koncelebrowało 60 kapłanów. Obecni byli również bracia zakonni, klerycy WSD Ojców Bernardynów z Kalwarii Zebrzydowskiej, bracia nowicjusze z Leżajska. W pogrzebie brały udział także przedstawicielki Sióstr Bernardynek z Chęcin wraz ze swoim kapelanem o. Aleksym Płatkiem, Siostry Kanoniczki Ducha Świętego, Siostry Niepokalanego Serca Maryi, Siostry Służebniczki Starowiejskie oraz przedstawiciel Ojców Franciszkanów Konwentualnych z Chęcin – o. Edward (z kościoła i klasztoru odzyskanego staraniem i modlitwą śp. o. Czesława).

Ufamy mocno i wierzymy, że Chrystus miłosierny przyjmie do swej chwały i królestwa światłości i pokoju, swego wiernego świadka miłosierdzia.

Na podstawie biografii i kazania pogrzebowego