W czasie, gdy Episkopat Włoch obraduje w Asyżu, Kościół włoski obchodził 18 listopada Krajowy Dzień Modlitwy za ofiary wykorzystywania seksualnego. Francuski arcybiskup przypomniał o ostatniej publikacji Raportu rocznego, który - jak sam zauważył - „wywołał nieporozumienia w niektórych środowiskach kościelnych”, zaczynając właśnie od Konferencji Episkopatu Włoch.

Tą samą drogą w walce z wykorzystywaniem

Abp Verny przypomniał inicjatywę „Memorare”, porozumienie podpisane prawie trzy lata temu, które wyznaczyło początek owocnej współpracy - swoistego laboratorium dialogu i działania, przynoszącego pozytywne rezultaty w Kościołach na czterech kontynentach.

„Dzięki temu porozumieniu, razem z wami - stwierdził - pomagamy wspólnotom kościelnym zapobiegać wykorzystywaniu, chronić osoby zagrożone oraz interweniować z kompetencją i współczuciem, gdy dochodzi do sytuacji wykorzystywania, gdziekolwiek by się pojawiały. Jak w każdej żywej współpracy, nie brakuje nieporozumień i różnic zdań. Jednak właśnie w takich momentach jesteśmy wezwani, by towarzyszyć sobie nawzajem z roztropnością i przejrzystością, w dialogu szczerego słuchania i wzajemnego uczenia się” - mówił przewodniczący Komisji ds. Ochrony Małoletnich.

Przejrzystość wzmacnia wiarygodność Kościoła

Kluczowym punktem wskazanym przez arcybiskupa Verny’ego była konieczność „przejrzystego wskazywania luk w systemach ochrony oraz udzielania profesjonalnych odpowiedzi”, ponieważ takie podejście wzmacnia wiarygodność Kościoła i czyni go miejscem bezpiecznym dla wszystkich - dla rodzin, młodych i dzieci.

„W obliczu skandalu wykorzystywania seksualnego nikt nie może twierdzić, że działa w sposób doskonały. Wierzę, że wszyscy staramy się robić wszystko, co możliwe, aby zminimalizować szkody” - podkreśla hierarcha, przekonany, że nie może istnieć jeden uniwersalny model postępowania. Dobrym punktem wyjścia jest jednak odważne spojrzenie w przeszłość, uznanie prawdy o sytuacji oraz budowanie przyszłości opartej na prewencji - zarówno w instytucjach kościelnych, jak i w szkołach oraz rodzinach.

Patrzeć na teraźniejszość

Arcybiskup podzielił się osobistym świadectwem związanym z „bardzo bolesnym” spotkaniem z grupą ofiar i ocalałych. Wszyscy byli dorosłymi, lecz doświadczyli wykorzystania jako dzieci ze strony członków Kościoła w Belgii.

„Między dwiema osobami z grupy stało puste krzesło; kobieta obok wyjaśniła, że było ono dla jej brata, również ofiary wykorzystywania, który odebrał sobie życie. To krzesło reprezentowało jego oraz niezliczoną liczbę innych, którzy dokonali tego samego gestu z powodu wykorzystania. Puste krzesło było obecne także podczas ich spotkania z papieżem Leonem XIV. We wszystkim, co robimy, musimy patrzeć na to puste krzesło: patrzeć na teraźniejszość poprzez słuchanie, rozpoznawać i towarzyszyć ofiarom oraz ocalałym, przyjmować ich słowa - choćby były trudne.”