Reklama

Niedziela w Warszawie

Kulisy władzy na Bemowie

Były wiceprezydent Warszawy i wieloletni burmistrz Bemowa Jarosław Dąbrowski uważany był za „złote dziecko” stołecznej Platformy Obywatelskiej. Teraz może być ojcem jej porażki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

O Dąbrowskim zrobiło się głośno, gdy na kilka miesięcy przed referendum ws. odwołania prezydent Hanny Gronkiewicz-Waltz, został wezwany z Bemowa do stołecznego ratusza. Słynął w PO z mistrzowskiego PR i marketingu politycznego. Jako wiceprezydent Warszawy zadanie wykonał, bo PO utrzymało władzę w stolicy. Jednak kilka miesięcy później został oskarżony o nadużycia władzy przez swojego partyjnego kolegę Pawła Bujskiego. I to był początek tzw. afery bemowskiej. Dąbrowski i jego ludzie czekają teraz na wynik śledztwa, które prowadzi wydział przestępczości gospodarczej prokuratury okręgowej w Warszawie. Czy sprawa trafi do sądu?

– Po to prowadzimy śledztwo, aby postawić zarzuty. Gdybyśmy zakładali, że nikt nie jest winien, to nasza praca nie miałaby sensu. Zebraliśmy już dużo dowodów, a teraz trwają przesłuchania świadków – mówi prokurator Przemysław Nowak, rzecznik prasowy prokuratury okręgowej w Warszawie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

4 telefony i 9 komputerów na osobę

Oprócz śledztwa prokuratorskiego również stołeczny ratusz zlecił kontrolę. Pomimo zapewnień nowego burmistrza Bemowa Krzysztofa Strzałkowskiego, kompromitujący raport nie doczekał się publikacji ani w biuletynie wydawanym przez ratusz, ani nawet na stronie internetowej urzędu.

Reklama

– Nie będziemy o tym wspominać na łamach naszej gazety, bo o kontroli na Bemowie wiele już napisano. Mamy ważne bieżące wydarzenia, o których chcemy poinformować naszych mieszkańców – mówi „Niedzieli” Mariusz Gruza, rzecznik Bemowa.

Oznacza to, że w dzielnicy nic się nie zmieniło od czasów panowania Dąbrowskiego. Mieszkańcy nadal są bombardowani informacjami tylko o sukcesach lokalnej władzy. Teraz mają się ucieszyć np. z wyprawek szkolnych dla sześciolatków i nowych torów tramwajowych. Jednak najważniejsze wydarzenie z ostatnich lat w ratuszu zostało całkowicie pominięte. Czego się obawiają, co ukrywają?

Okazuje się, że kontrola potwierdziła niemal wszystkie zarzuty Bujskiego, a nawet dodała nowe. W latach 2012-13 wydano prawie milion złotych na sprzęt elektroniczny. Zakupiono 220 telefonów komórkowych, w tym kilka po 3 tys. za sztukę. Urząd nabył również 129 komputerów stacjonarnych za prawie 300 tys. złotych i 51 laptopów za 132 tys. Jeden z nich kosztował prawie 10 tys. złotych. Kontrolerzy wykryli, że urzędnicy korzystali jednocześnie nawet z 4 telefonów, a rekordzista wiceburmistrz Krzysztof Zygrzak miał 2 telefony, 2 komputery stacjonarne i 7 notebooków. Mimo tak „wydajnej” pracy urzędników, połowa nowego sprzętu nadal zalega w magazynach.

Dwie wypłaty za jedną pracę

Reklama

Innym skandalicznym procederem było wystawianie umów zlecenie dla pracowników ratusza i ich znajomych. Niektórzy urzędnicy dostawali dodatkowe umowy za wykonanie pracy, która należał do ich służbowych obowiązków w ramach etatu. Podatnicy płacili więc im dwa razy za tę samą pracę. – Trzeba pamiętać, że swoi kontrolowali swoich. Warszawą rządzi PO, które kontrolowało kolegów w dzielnicy. Gdyby zrobiła to instytucja niezależna, to wyniki byłyby jeszcze bardziej druzgocące. Dlatego też czekamy na efekty śledztwa w prokuratorze – mówi Michał Grodzki, radny m. st. Warszawy i szef PiS na Bemowie.

Odpowiedzią centrali Platformy na aferę była wymiana burmistrza i wszystkich wiceburmistrzów, ale wśród pracowników ratusza nikomu nie spadł włos z głowy. – Były nagany, przeniesienia na inne stanowiska, ale nikt nie stracił pracy – tłumaczy Gruza.

Słynna przyjaciółka Dąbrowskiego nadal pracuje w Centrum Promocji Zdrowia i Edukacji Ekologicznej. W zasadzie nie wiadomo, czym się tam zajmuje, ale wiemy, że nie musi przychodzić do pracy, bo w tym czasie ma etat w innym miejscu. Co ciekawe, kontrola ujawniła, że zarabia więcej, niż jej przełożeni.

W międzyczasie doszło do prawdziwej tragedii na Bemowie. Samobójstwo popełnił 26-letni urzędnik z wydziału kultury. Choć nie da się tego wydarzenia bezpośrednio połączyć z sytuacją w urzędzie, to jednak atmosfera w ratuszu na pewno mu nie pomogła. Co więcej, nie jest to pierwszy sygnał o mobbingu w wydziale kultury. Wcześniej pisał o tym m. in. wiceburmistrz odpowiedzialny za kulturę. Są także dokumenty potwierdzające skargi innych urzędników. Dlatego też tajemnicą poliszynela jest fakt, że prześladowanie pracowników okazało się jedynym zarzutem Bujskiego, którego nie potwierdziła kontrola.

– Pani naczelnik Urszula Białas zawsze chwaliła się, że ma wysoko postawionego „przyjaciela” w otoczeniu Hanny Gronkiewicz-Waltz. Pewnie dlatego nic złego jej nie spotkało – tłumaczy Marcin Wierzchowski, szef klubu PiS w radzie Bemowa.

Dąbrowski kandyduje

Afera bemowska kładzie się cieniem na stołecznej Platformie. Jej główny sprawca przez wiele lat był szefem partii i współtwórcą wyborczych sukcesów w tej dzielnicy. Teraz skompromitowany polityk zrzekł się członkowstwa w PO, bo wiedział że nie dostanie rekomendacji na start w wyborach samorządowych. Jednak wcześniej wysłał list do wszystkich mieszkańców Bemowa, w którym chwali się sukcesami i bagatelizuje zarzuty. Szykuje się więc do wyborów poza platformą.

– Paradoksalnie start Dąbrowskiego w wyborach jest nam na rękę, bo przypomina i kompromituje dotychczasową władzę na Bemowie. To on odbierze głosy ludzi, którzy tradycyjnie głosowali na PO. Dlatego też PiS ma duże szanse na wygraną w dzielnicy – mówi Wierzchowski.

2014-09-10 15:58

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wiara w wielkim mieście

Niedziela warszawska 51/2023, str. IV-V

[ TEMATY ]

Warszawa

Łukasz Krzysztofka/Niedziela

W warszawskich diecezjach regularnie do Kościoła chodzi co piąta osoba. Po prawej stronie Wisły wskaźnik dominicantes wynosi 22%, a w archidiecezji warszawskiej 19%.

W warszawskich diecezjach regularnie do Kościoła chodzi co piąta osoba. Po prawej stronie Wisły wskaźnik dominicantes wynosi 22%, a w archidiecezji warszawskiej 19%.

Religijność mieszkańców stolicy jest coraz bardziej subiektywna, indywidualna, ale widać też przeminę z ilości w jakość.

Według badań socjologicznych praktyki religijne w największych miastach oraz w najmłodszym pokoleniu są najsilniejszymi motorami polskiej sekularyzacji. – Niestety, nie widać hamulców, które te procesy mogłyby powstrzymać – podkreśla socjolog prof. Mirosława Grabowska, była dyrektor CBOS.
CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

[ TEMATY ]

św. Katarzyna Sieneńska

Giovanni Battista Tiepolo

Św. Katarzyna ze Sieny

Św. Katarzyna ze Sieny
W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne. Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej. Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia. Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie. Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy. Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską. Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej". Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała! Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła. Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża. Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.
CZYTAJ DALEJ

Ogień Miłosierdzia na wrocławskim Rynku

2025-04-29 20:23

Magdalena Lewandowska

Podczas ewangelizacji na Rynku ludzie wspólnie się modlili i uwielbiali Boga.

Podczas ewangelizacji na Rynku ludzie wspólnie się modlili i uwielbiali Boga.

W Niedzielę Miłosierdzia na Wrocławskim Rynku odbył się koncert ewangelizacyjno-uwielbieniowy "Ogień Miłosierdzia".

Koronkę do Miłosierdzia Bożego, modlitwę i uwielbienie poprowadził m.in. karmelita o. Krzysztof Piskorz z Ruchem Światło-Życie i ks. Wojciech Bujak ze Wspólnotą Miłość Pańska z Oleśnicy. Już po raz trzeci koło wrocławskiego ratusza głoszono orędzie Bożego Miłosierdzia. – Miłosierdzie Boże chce się rozlewać na wszystkich ludzi, także tych daleko od Kościoła, stąd taka forma ewangelizacji połączona z modlitwą i uwielbieniem – tłumaczy o. Krzysztof Piskorz, przeor wrocławskiego klasztoru karmelitów i kustosz sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia. – Chcemy na Rynku, w sercu Wrocławia, uczcić tajemnice najważniejszą, tajemnicę zmartwychwstania. Chcemy głosić Boże Miłosierdzie, bo do tego posyła nas Chrystus. Nie możemy zamykać się tylko w kościele, bo tak nie staniemy się apostołami. Warto tworzyć Kościół posłany, Kościół misyjny – dodaje karmelita.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję