Nabożeństwa pasyjne rozważające poszczególne etapy Męki Pańskiej stanowią nieodłączny element Wielkiego Postu. Odprawiane są: Droga Krzyżowa, „Gorzkie żale”, Dróżki do Matki Bożej Bolesnej
Wedle pięknej legendy już sama Maryja miała nawiedzać w Jerozolimie miejsca związane z Męką i śmiercią swojego Syna. W czasie wypraw krzyżowych łacinnicy z Zachodu starali się poszukiwać i poznawać miejsca związane z cierpieniem i śmiercią Odkupiciela. Za wcześnie było wówczas mówić o jakimś z góry ustalonym porządku odwiedzania takich miejsc. Dopiero w czternastym stuleciu franciszkanie w Jerozolimie nadali pewien organizacyjny porządek procesjom pasyjnym.
Passio Christi
To właśnie franciszkanom król Roger Sycylijski powierzył w 1342 r. straż nad wszystkimi świętymi miejscami w Jerozolimie. W XV wieku niejaki William Wey – pielgrzym do Ziemi Świętej po raz pierwszy użył w opisie miejsc pasyjnych sformułowania „stacje”. W 1584 r. holenderski duchowny Chrystian Cyrus wydał dokładny opis Jerozolimy i Drogi Krzyżowej z dokładnym podaniem odległości między poszczególnymi stacjami (było ich początkowo dwanaście). W siedemnastym stuleciu do tego opisu dodano jeszcze dwie stacje – „Zdjęcie z krzyża” oraz „Złożenie do grobu”. Wzorując się na wspomnianym dziełku także w Polsce rozpoczęto budowę kalwarii, m.in. Kalwarii Pacławskiej.
Kiedy papież Leon X nadał na początku XVI wieku specjalne odpusty grupie osób odprawiających na cmentarzu franciszkańskim w Antwerpii Nabożeństwo do Siedmiu Boleści Matki Bożej rozpowszechniło się ono w całej Europie.
„Gorzkie żale” przybywajcie!
Niezwykle pięknym i specyficznie polskim nabożeństwem są „Gorzkie żale”. Początkowo Bractwo św. Rocha przy warszawskim kościele księży Misjonarzy organizowało takie nabożeństwa. Cieszyło się ono wielkim poważaniem wśród mieszkańców Warszawy. Stąd postanowiono je wydać drukiem – opiekun Bractwa ks. Wawrzyniec Benik mógł 13 marca 1707 r. odprawić „Gorzkie żale” wedle nowego modlitewnika. Nabożeństwa te mają wspaniałą oprawę – przy wystawionym Najświętszym Sakramencie obok pieśni lamentacyjnych głosi się kazania pasyjne. Przez wieki wygłaszane one były przez wybitnych biskupów i duchownych. W chwilach niewoli narodowej dodawały potrzebnej Polakom otuchy. Dzięki swojej pięknej i rzewnej melodii opartej na schemacie chorałowym oraz wzruszającym słowom, sugestywnie opisującym przeżycia umęczonego Chrystusa, „Gorzkie żale” zyskały powszechną aprobatę wśród wiernych i rozpowszechniły się szybko w całej Rzeczypospolitej. Rozpoczynane tzw. „pobudką” wzywającą uczestników do głębokiego przeżywania Męki Pańskiej, „Gorzkie żale” składają się z trzech części, z których każda zawiera trzy pieśni.
Męka rozważana
W łanie zakonu franciszkańskiego, np. u bernardynów popularnością cieszyło się specjalne nabożeństwo Godzinek o Męce Pańskiej. Najstarszy zachowany polski rękopis Godzinek pochodził z 1420 r., ale zaginął w czasie ostatniej wojny. W poszczególnych godzinach rozważa się – pojmanie w Ogrójcu, sąd u Piłata, Biczowanie i cierniem ukoronowanie, Drogę Krzyżową, Ukrzyżowanie i śmierć na Krzyżu, Zdjęcie z krzyża i złożenie do Grobu. Nabożeństwo odprawiało m.in. krakowskie Arcybractwo Męki Pańskiej, którego członkowie nosili czarne kaptury, podpierali się laskami zakończonymi trupimi główkami a biczując się powtarzali słynne „Memento mori”.
Przeżyliśmy Środę Popielcową, co nieuchronnie przypomniało nam, że rozpoczęliśmy kolejny w naszym życiu czterdziestodniowy czas Wielkiego Postu przygotowujący nas do Świąt Paschalnych. Dziś popatrzmy jak najowocniej przeżyć ten czas nawrócenia i pokuty, jak nie zmarnować Bożego czasu. Popatrzmy, jakie propozycje diecezjalne, regionalne, miejskie czy parafialne są do nas skierowane
Ze Środą Popielcową nierozerwalnie kojarzy się obrzęd posypania głów popiołem na znak rozpoczęcia czasu osobistego nawrócenia i pokuty. Kapłani w homiliach zwracali uwagę na powszechność grzechu, który dotyka każdego z nas. Na drodze do prawdziwego nawrócenia pomocne są praktyki pokutne, modlitwa i dobre uczynki. Ważne jest również, aby w tym czasie oczyścić swoje serce z grzechu. Na to wskazywał w ubiegłym roku bp Krzysztof Nitkiewicz: – Przy okazji spowiedzi kapłan wyznacza penitentowi pokutę w formie modlitwy lub określonego zadania. Nie można podchodzić do niej w sposób powierzchowny, niemal mechaniczny. Odnosi się to zarówno do spowiednika, jak i penitenta, gdyż odgrywa ona istotną rolę. Niezależnie od tego sami możemy nałożyć sobie pokutę za popełnioną winę. Jej znakiem jest również obrzęd posypania popiołem. Pokuta podoba się Bogu, gdyż oznacza dostrzeżenie zła, jakie niesie grzech, oraz potrzebę zadośćuczynienia za popełnioną winę. Jest jednocześnie pomocna w leczeniu skutków grzechu. One są niestety długotrwałe, dotkliwe i niebezpieczne: osłabienie woli, rozbudzone pożądania, niewłaściwe nawyki. Jeśli je zlekceważymy, będą niczym pasożyty wyczerpywały siły i wprowadzały do serca smutek, stając się korzeniem nowego zła. Praktykowanie pokuty pozwoli nam jednocześnie zrozumieć konieczność naprawienia zewnętrznych skutków naszego grzechu.
„Męczeństwo Ignacego z Antiochii”, Galeria Borghese w Rzymie
Św. Ignacy, biskup od roku 70 do 107, był drugim Następcą Piotra na stolicy w Antiochii, która dziś znajduje się w Turcji. Za panowania cesarza Trajana wybuchło prześladowanie chrześcijan i wtedy św. Ignacy jako głowa chrześcijan syryjskich został skazany na śmierć przez namiestnika Syrii. W liturgii wspomina się go 17 października
W Antiochii powstała kwitnąca wspólnota chrześcijańska i tam „po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami” (Dz 11,26). Euzebiusz z Cezarei, historyk z IV wieku, poświęcił cały rozdział swej „Historii Kościelnej” życiu i dziełu literackiemu Ignacego. „Z Syrii – pisze – Ignacy wysłany został do Rzymu, gdzie miano rzucić go dzikim zwierzętom na pożarcie, ze względu na świadectwo, jakie dał Chrystusowi. Odbywając swą podróż przez Azję, pod okiem surowych straży, w kolejnych miastach, gdzie się zatrzymywał, przepowiadaniem i ostrzeżeniami umacniał Kościoły; przede wszystkim z największym zapałem nawoływał do wystrzegania się herezji, które zaczynały się wówczas szerzyć i zalecał, by nie odrywać się od tradycji apostolskiej”.
Hodowla zwierząt na futra ma być w Polsce zakazana
Hodowle zwierząt na futra zostaną zakazane. Przedsiębiorcy prowadzący fermy będą zobowiązani do wygaszenia działalności do końca 2033 roku. Ci, którzy zrobią to do 2031 roku, będą mogli uzyskać odszkodowanie - zdecydowali posłowie, uchwalając w piątek nowelizację ustawy o ochronie zwierząt.
Za uchwaleniem nowelizacji zagłosowało 339 posłów, 78 było przeciw, a 19 wstrzymało się od głosu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
