Uroczysta liturgia w kościele św. Jerzego zainaugurowała Rok Jubileuszowy w dekanacie dzierżoniowskim, gromadząc kapłanów i wiernych na wspólnej modlitwie pełnej nadziei i duchowej odnowy.
Uroczysta procesja do obrazu Matki Bożej Dzierżoniowskiej – Pani Miłosierdzia, podczas której odśpiewano koronkę do Bożego Miłosierdzia, rozpoczęła to wyjątkowe wydarzenie. Jego kulminacyjnym momentem w niedzielę 23 lutego była Msza Święta koncelebrowana przez kapłanów dekanatu, której przewodniczył biskup Ignacy Dec. Wśród celebransów znaleźli się ks. prał. Zygmunt Kokoszka, dziekan dekanatu oraz ks. kan. Józef Błauciak proboszcz parafii św. Jerzego. Wierni licznie zgromadzili się w świątyni, by wspólnie przeżywać ten ważny moment w życiu Kościoła lokalnego.
- W przed chwilą odśpiewanej koronce, wypraszaliśmy miłosierdzie dla nas i dla całego świata. Wiemy, że świat dzisiejszy o Bogu zapomina. Ludziom się wydaje, że są najmądrzejsi, że potrafią sobie życie zorganizować na ziemi, takie udane, bez Boga – i to jest wielka pomyłka – przestrzegał w słowie wprowadzenia do liturgii bp Dec.
Hierarcha zwrócił uwagę na duchowy wymiar rozpoczynającego się Roku Jubileuszowego i znaczenie świątyni jubileuszowej dla pielgrzymów. - Dzisiejsza uroczystość, zorganizowana przez kapłanów tego dekanatu, jest inauguracją Roku Jubileuszowego, czyli Roku Świętego w dekanacie dzierżoniowskim. To ważne wydarzenie, dlatego tę Mszę świętą sprawujemy w intencji wszystkich pielgrzymów, którzy tutaj będą przychodzić - podkreślił, przypominając, że nie tylko wierni, którzy regularnie uczestniczą w tym kościele w Eucharystii mogą otrzymać szczególne dary, ale także ci, którzy podejmą duchową pielgrzymkę, mogą tu doświadczać szczególnej łaski i uzyskiwać odpusty.
- To miejsce łaski, miejsce przebaczenia, miejsce pokuty i otrzymywania daru odpustu, czyli darowania kary doczesnej za grzechy – zaznaczył biskup, zachęcając do licznego udziału w modlitwach i nabożeństwach Roku Świętego.
Pielgrzymi nadziei
Rok 2025 został ogłoszony przez papieża Franciszka Rokiem Jubileuszowym pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. Bp Dec w wygłoszonej homilii podkreślił, że jubileusz to czas szczególnej łaski, skłaniający do refleksji nad naszą drogą wiary i odnowienia relacji z Bogiem. Przypomniał, że zgodnie z tradycją, jubileusz jest rokiem odpuszczenia grzechów, a także kar za grzechy, rokiem pojednania pomiędzy zwaśnionymi, rokiem wielorakich nawróceń, rokiem pokuty sakramentalnej.
Hierarcha zwrócił uwagę na konieczność pogłębienia życia duchowego i przeżywania tego szczególnego czasu w duchu nawrócenia i miłości bliźnich. - Jako pielgrzymi zmierzamy do domu Ojca, gdzie czeka na nas Pełnia życia – przypomniał biskup. Zachęcał również do uczestnictwa w pielgrzymkach do miejsc świętych, a także w licznych wydarzeniach organizowanych w ramach Roku Jubileuszowego, które mają umocnić wiarę i przypomnieć o Bożym miłosierdziu.
Łaska odpustu i duchowe owoce Jubileuszu
Reklama
Szczególnym darem Roku Jubileuszowego jest możliwość uzyskania odpustu zupełnego. Jak przypomniał biskup senior diecezji świdnickiej, odpust ten stanowi konkretny przejaw miłosierdzia Bożego, które przekracza granice sprawiedliwości. Odpust może być ofiarowany za siebie lub za zmarłych, przynosząc wielkie duchowe owoce. Aby go uzyskać, wierni powinni spełnić określone warunki, takie jak spowiedź sakramentalna, Komunia Święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego.
Jubileusz to także okazja do pogłębienia cnoty nadziei. - Opiera się na Bogu jako miłosiernym Ojcu i jest naszą odpowiedzią na Boże obietnice – przypomniał, podkreślając, że w czasach zamętu i konfrontacji dobra ze złem nadzieja jest konieczna do pokonywania trudności i trwania w wierności Ewangelii.
Kościół jubileuszowy w Dzierżoniowie
W ramach Roku Jubileuszowego w każdej diecezji wyznaczono świątynie jubileuszowe, w których wierni mogą przeżywać łaskę odpustu i szczególnego zjednoczenia z Bogiem. W dekanacie dzierżoniowskim takim miejscem został kościół św. Jerzego, który stał się duchowym centrum obchodów jubileuszowych.
Rozpoczęcie Roku Jubileuszowego w Dzierżoniowie było czasem łaski i radości. Wierni, którzy wzięli udział w liturgii, zostali wezwani do tego, by przez cały rok otwierać swoje serca na Bożą obecność, pogłębiać wiarę i być żywymi świadkami nadziei.
Rok Jubileuszowy to czas odnowy i nawrócenia. Niech stanie się okazją do budowania głębszej więzi z Bogiem i bliźnimi oraz do odkrywania na nowo radości wiary.
Uczniowie SP nr 5 bardzo chcieli spotkać się z podopiecznymi dzierżoniowskiego ZOL-u, tym razem przekazali tylko środki czystości
Zakład Opiekuńczo-Leczniczy prowadzonego przez siostry elżbietanki otrzymał dary, w zbiórkę których włączyli się uczniowie Szkoły Podstawowej nr 5.
Ośrodki opiekujące się osobami chorymi często potrzebują wsparcia. Dlatego uczniowie dzierżoniowskiej „piątki” chętnie włączyli się w zbiórkę artykułów higienicznych oraz pielęgnacyjnych dla pacjentów ZOL-u prowadzonego przez siostry zakonne. Zbiórka tych artykułów odbyła się w jeszcze w ubiegłym roku szkolnym. Jednak, gdy nastała epidemia, niestety uczniowie nie mogli osobiście przekazać tego materialnego wsparcia, a przede wszystkim nie mogli spotkać się z pacjentami, aby wspólnie z nimi poprzebywać.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
W sobotę, 31 maja 2025 r. o godz. 11.00 na placu przy bazylice św. Katarzyny w Braniewie odbędą się uroczystości beatyfikacyjne piętnastu sióstr katarzynek - męczennic ofiar komunizmu, w tym sześciu odnalezionych i ekshumowanych przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN. Liturgii przewodniczyć będzie kard. Marcello Semeraro, prefekt watykańskiej Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych. W uroczystościach wezmą udział zastępcy prezesa IPN: dr hab. Karol Polejowski oraz dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, po. dyrektor Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN.
Zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN w wyniku trzech etapów ekshumacji przeprowadzonych w 2020 roku w Gdańsku (lipiec), Olsztynie (19-30 października) i Ornecie (grudzień) odnalazł i ekshumował szczątki siedmiu sióstr katarzynek.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
