Dorocznie w okolicy rocznicy śmierci kard. Adama Kozłowieckiego SJ, w miesjcu urodzin Kardynała świętowane są dni jemu poświęcone. W tym roku, rocznicę śmierci, 28 września, odbył się Festiwal Piosenki Misyjnej. Natomiast główne uroczystości przeżywano 29 września. Mszy św. w zabytkowym parku przy muzeum Kardynała, sprawowanej przez licznych kapłanów, przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Uczestniczyli w niej zaproszeni goście, przyjaciele Fundacji „Serce bez granic” i ci, którym bliska sercu jest sprawa misji. Przybyło również wielu parlamentarzystów i przedstawicieli władz na każdym szczeblu. Homilię wygłosił ks. Roman Sieroń. Wychodząc z tekstów Ewangelii o Łazarzu i mówiąc o kard. Kozłowieckim nawiązywał do jego posługi względem ubogich i cierpiących nie tylko fizycznie, ale również duchowo, czyli poszukujących prawdy, nadziei i miłości. Po zakończonej liturgii bp Krzysztof Nitkiewicz wraz z zaproszonymi gośćmi dokonał otwarcia odbudowanych alejek parkowych.
Reklama
Kontynuacja świętowania przeniosła się do Publicznego Gimnazjum w Majdanie Królewskim. Biskup Ordynariusz podkreślił na wstępie, że w dobie upadających i kontestowanych autorytetów, wielkość kard. Kozłowieckiego jest jeszcze bardziej widoczna. - Ta wielkość wynika z podobieństwa do Chrystusa. Ksiądz Kardynał miał doprawdy serce bez granic - dla wszystkich, w każdym miejscu i o każdej porze. Dlatego jest naszą dumą, a jednocześnie wyzwaniem by żyć podobnie.
Po części artystycznej w wykonaniu zaproszonych artystów i uczniów, nastąpiło wręczenie statuetki „Serce bez granic”. Z rąk bp. Krzysztofa Nitkiewicz otrzymał ją ks. Wacław Kuflewski, wieloletni misjonarz w Zambii, przyjaciel kard. Kozłowieckiego i odpowiedzialny z ramienia Episkopatu Polski za sprawy misyjne oraz formację misjonarzy. Był również inicjatorem i wieloletnim dyrektorem Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie. W tym roku Kapituła nagrodą wyróżniła również: abp. Telesfora Mpundu z Lusaki i siostrę dominikankę z sierocińca w Kasisi w Zambii.
W panelu naukowym z konferencjami wystąpili: ks. Henryk Witczyk z KUL, który mówił o owocach głoszenia Ewangelii narodom na podstawie fragmentu z Ewangelii św. Mateusza oraz ks. Stanisław Cieślak SJ z Akademii Ignatianum w Krakowie w wystąpieniu zatytułowanym: „Kardynał Adam Kozłowiecki SJ - Misjonarz Afryki”.
Religijno-patriotyczne uroczystości upamiętniające 79. rocznicę pacyfikacji wsi Różaniec odbyły się w parafii św. Antoniego Padewskiego.
Uroczystości rozpoczęły się od złożenia wieńców pod pomnikiem upamiętniającym ofiary niemieckich zbrodni. Następnie tragiczną historię mieszkańców Różańca przypomniał sołtys Różańca II, Czesław Larwa. – Niemcy, w nocy z 17 na 18 marca 1943 r. otoczyli obszar od „szos” Tarnogród – Sieniawa do granicy Ruda Różaniecka o długości ok. 35 km. By nikt nie wydostał się z pierścienia, zamontowali karabiny maszynowe. 18 marca z samego rana podpalili pierwsze budynki. Podczas pacyfikacji wsi zginęło ok. 70 osób, a blisko 1000 mieszkańców wywieziono najpierw do obozu przejściowego dla wysiedleńców w Zwierzyńcu, a następnie na przymusowe roboty do III Rzeszy. Wieś została otoczona wczesnym rankiem szczelnym kordonem na długości kilkudziesięciu kilometrów, główne siły niemieckie i ukraińska żandarmeria zgromadziły się od szosy Tarnogród – Sieniawa, aż do Zamchu. Wieś została podpalona. Na początku Niemcy kazali ją gasić, ale szybko wycofano polecenie. Pożar objął ok. 5 km wsi, co pozwoliło części osób się ukryć w dymie, ale część ludzi i żywy inwentarz zmarło w płomieniach. Łącznie podczas pacyfikacji zginęły 62 osoby, spłonęło 187 gospodarstw, tj. 540 budynków. Ludność wywieziono do obozów koncentracyjnych i na roboty przymusowe. Akcja pacyfikacyjna była odwetem za pomoc partyzantom i zbiegłym z obozów jeńcom sowieckim, której mieszkańcy udzielali – powiedział sołtys.
Strój dla nowego papieża jest już gotowy i będzie czekać na niego w "komnacie łez",czyli w zakrystii Kaplicy Sykstyńskiej- poinformowano w Watykanie przed rozpoczynającym się w środę po południu konklawe. Zgodnie z tradycją strój został uszyty w trzech rozmiarach: małym, średnim i dużym.
"Komnatą łez" nazywa się pokój, do którego przejdzie nowo wybrany papież tuż po zakończeniu głosowania. To tam następuje moment wzruszenia po konklawe. Tam również nowy biskup Rzymu po raz pierwszy założy białą sutannę.
O godz. 16:30 w Pałacu Apostolskim rozpoczęła się liturgia wejścia na konklawe. Wzięło w niej udział 133 kardynałów elektorów, a poprowadził ją – zgodnie z przepisami – najstarszy precedencją kardynał biskup – Pietro Parolin. Kardynałowie wybiorą 267. Papieża.
Liturgia rozpoczęła się znakiem krzyża i krótkimi obrzędami wstępnymi, po których kardynałowie, modląc się Litanią do Wszystkich Świętych, przeszli procesyjnie do Kaplicy Sykstyńskiej. Tam, po odśpiewaniu hymnu „Przybądź Duchu Święty” i odmówieniu modlitwy w intencji elektorów, złożyli oni uroczystą przysięgę. Najpierw wspólnie odczytali jej rotę, która dotyczy zarówno sytuacji, w której na któregoś z nich padnie wybór, jak też dochowania tajemnicy konklawe. Następnie każdy z kardynałów osobiście dopełnił przysięgi, kładąc dłoń na Ewangelii.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
