KS. MARIUSZ BOGUSZEWSKI: - Hasło tegorocznej pielgrzymki brzmi: „Nie lękaj się, wierz tylko”. Skąd inspiracja do zastanowienia się nad relacją człowieka i wiary?
KS. JANUSZ BOLEWSKI: - W czasie pielgrzymowania chcemy podjąć wezwanie Ojca Świętego Benedykta XVI, który ustanawiając Rok Wiary, wezwał do refleksji nad tajemnicą naszej wiary, po to, byśmy ją na nowo przeżyli i by nabrała w naszym życiu nowego blasku i świeżości. Szczególnie chcemy zwrócić uwagę na to, że wiara to nie tylko przyjęcie pewnych prawd i nie ogranicza się do spełniania pewnych zewnętrznych praktyk, ale to przede wszystkim osobowa relacja z Bogiem. Dlatego za hasło wzięliśmy słowa Jezusa, które wypowiedział do przełożonego synagogi Jaira, kiedy doniesiono mu, że jego córka nie żyje. Chcemy w czasie pielgrzymki przeżywać naszą wiarę jako zaufanie, a ufać można tylko temu, kogo się zna i kocha.
- Pielgrzymka to szczególne rekolekcje przeżywane w drodze. Dlatego w czasie naszego pielgrzymowania nie może zabraknąć wsłuchiwania się w Słowo Boże. Każdego dnia w grupach będą głoszone konferencje, które swoją treścią mają nam pomóc w poznaniu Pana Boga, pokochania Go i przeżywania swojej wiary jako ufności Bogu. Przez pierwsze dwa dni powrócimy do kerygmatu, który był treścią zeszłorocznej pielgrzymki, a następnie będziemy słuchali konferencji: 1. Wiara jako dar i zadanie; 2. Wiarę umacnia Słowo Boże; 3. Wiarę umacnia modlitwa; 4. Wiarę umacnia życie liturgiczne; 5. O wierze trzeba świadczyć; 6. Próby wiary w życiu chrześcijanina; 7.Wiara bez uczynków jest martwa.
- Czy czas pielgrzymowania może pomóc współczesnemu młodemu człowiekowi odnaleźć swoją tożsamość?
Reklama
- Przede wszystkim na pielgrzymce chcemy także przeżywać tajemnicę wiary we wspólnocie Kościoła, która może pomóc odkryć swoją tożsamość. Dlatego w naszych modlitwach chcemy odwoływać się do nauczania Ojca Świętego Franciszka i zawierzać jego posługę Matce Bożej, a także będziemy powierzali naszego Księdza Biskupa, który w tym roku świętuje 50-lecie posługi kapłańskiej.
W czasie pielgrzymowanie chcemy także pomagać człowiekowi w odkrywaniu powołania i swojego miejsca w Kościele. Dlatego w Cegłowie (3 sierpnia o godz. 17) będziemy uczestniczyli w sakramencie małżeństwa, który zawrą długoletni pielgrzymi, a w Dzielnej (9 sierpnia o godz. 7) będziemy uczestniczyli w Mszy św. prymicyjnej sprawowanej przez tegorocznych neoprezbiterów z naszej diecezji. W sanktuarium Matki Bożej w Gidlach, jak co roku, podejmiemy dzieło adopcji duchowej. A w Promnej, jeszcze przed Apelem Jasnogórskim, będziemy przeżywali pielgrzymkowy wieczór wiary, trwając na modlitwie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Pielgrzymi wezmą udział w Drodze Krzyżowej na wałach jasnogórskich 14 sierpnia o godz. 15. Pielgrzymka to także czas, kiedy uczymy się miłości bliźniego. Okazji w czasie pielgrzymowania jest ku temu bardzo dużo, przez angażowanie się do różnych posług, wzajemną życzliwość i pomoc bliźniemu. Tradycyjnie od wielu lat pielgrzymi wspierają też tych, którzy okazują nam swoje serce przez udzielenie pomocy i otwarcie swoich domów. Jak co roku, podczas ostatniego noclegu przed Częstochową będziemy zbierali ofiary na wsparcie Domu Dziecka w Chorzenicach, który od wielu lat gościnnie przyjmuje nas na nocleg.
- Jak wygląda pielgrzymka od strony formalnej?
- Będziemy pielgrzymowali tradycyjnie w pięciu grupach: 1. katedralnej (zielona) - dekanat: nadbużański, siemiatycki, sarnacki, ciechanowiecki; 2. sokołowskiej (pomarańczowa) - dekanat: sokołowski i sterdyński; 3. węgrowski (niebieska) - dekanat węgrowski; 4. łochowskiej (żółta) - dekanat łochowski; 5. bielskiej (zielona) - dekanat: bielski, hajnowski, brański.
Pielgrzymów będzie wspierała duchowo grupa pielgrzymów duchowych (srebrna), która przez codzienną modlitwę różańcową, ofiarowane wyrzeczenia i cierpienia, a także w miarę możliwości uczestnictwo w Mszy św. w swojej parafii będzie się łączyć z tymi, którzy wyruszyli na pielgrzymi szlak. W wielu naszych parafiach są organizowane Apele Jasnogórskie, w czasie których pielgrzymi duchowi słuchają przygotowanych konferencji. Osoby pozostające w domach będą mogły dzięki Katolickiemu Radiu Podlasie wysłuchać relacji z trasy pielgrzymki każdego dnia o godz. 17.20. Poza tym transmitowane będą: Msza św. na wyjście z katedry drohiczyńskiej (1 sierpnia o godz. 7), Apel Jasnogórski z Sokołowa Podlaskiego (1 sierpnia o godz. 21) i Grębkowa (2 sierpnia o godz. 21) oraz wejścia Pieszej Pielgrzymki Drohiczyńskiej na Jasną Górę (13 sierpnia o godz. 9.15).
- Gdzie będzie można się zapisać?
- Zapisy na pielgrzymkę będą prowadzone tradycyjnie od 24 lipca: w Drohiczynie, Siemiatyczach w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Sarnakach, Ciechanowcu, Sokołowie Podlaskim w parafii konkatedralnej, Węgrowie w bazylice, Łochowie, Brańsku, Bielsku Podlaskim w bazylice i parafii pw. Matki Bożej z Góry Karmel oraz Hajnówce w parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Koszt tegorocznej pielgrzymki wynosi 120 zł. Jeżeli z rodziny pielgrzymuje więcej osób, to jedna płaci całą kwotę, a pozostali członkowie połowę, czyli 60 zł.
Pod hasłem „Maryja Bramą Miłosierdzia” ze stolicy na Jasną Górę wyruszyła 305. Warszawska Pielgrzymka Piesza. Rozpoczęła ją Msza św. sprawowana przed paulińskim kościołem pw. Świętego Ducha. Pielgrzymi dotrą na Jasną Gorę 14 sierpnia.
Liturgii inaugurującej wędrówkę na Jasną Gorę przewodniczył bp Michał Janocha. Pomocniczy biskup arch. warszawskiej podkreślił, że pielgrzymka ma zarówno wymiar indywidualny, bo pątnicy idą z własnymi intencjami, ale i społeczny, bo przecież wędrują we wspólnocie. „Nie idę sam. Jestem maleńką cząstką wielkiej wspólnoty pielgrzymiej, a wspólnota pielgrzymia jest maleńką cząstką wielkiego Kościoła” - mówił bp Janocha.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Klasztor Świętej Katarzyny znajdujący się u stóp Góry Świętej Katarzyny i góry Synaj, na półwyspie Syna.
Po 15 wiekach niezależnego istnienia prawosławny klasztor św. Katarzyny na półwyspie Synaj, mający status autonomicznego Kościoła prawosławnego, staje się własnością państwa egipskiego. Taką decyzję wydał 28 maja sąd w Ismailiji, co oznacza w istocie skonfiskowanie przez władze państwowe ogromnego bogactwa materialnego i duchowego tego obiektu: prastarych ikon, rękopisów, starodruków, bibliotek i innych dóbr, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Klasztor św. Katarzyny powstał około 530 roku na rozkaz cesarza bizantyjskiego Justyniana I, choć pierwszą kaplicę wzniesiono tam na początku IV wieku na polecenie cesarzowej Heleny (zmarłej około 328-330 roku) i jest najstarszym, działającym do dzisiaj. monasterem chrześcijańskim na świecie. Znajduje się w wąskiej dolinie Wadi al-Dajr na południu Synaju w miejscu, w którym tradycja biblijna umiejscowiła krzak gorejący, z którego Bóg przemawiał do Mojżesza (Wj 3, 1-6), a w pobliżu wznosi się góra Synaj, zwana też Górą Mojżesza, gdzie miał on otrzymać od Boga tablice Dekalogu. Obiekt, otoczony wysokim na 12-15 metrów i grubym na ponad półtora metra murem obronnym, jest położony na wysokości 1570 m npm.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
