W Policach rondo u zbiegu ulic Stefana Roweckiego i kard. Stefana Wyszyńskiego otrzymało imię Księdza Arcybiskupa Kazimierza Majdańskiego. Inicjatorem takiego upamiętnienia drugiego biskupa szczecińsko-kamieńskiego jest proboszcz parafii pw. św. Kazimierza w Policach ks. kan. Waldemar Gasztkowski, który z odpowiednim pismem wystąpił do Rady Miejskiej w Policach. Pozytywną opinię w tej sprawie wyraziły Rada Osiedla 6 „Księcia Bogusława” oraz Rada Osiedla 7 „Anny Jagielonki”, a także burmistrz Polic Władysław Diakun. Na tej podstawie Rada Miejska podjęła odpowiednią uchwałę 23 kwietnia br., zaś 31 maja doszło do uroczystego osłonięcia nowego ronda. Dokonali tego: abp Andrzej Dzięga, ks. kan. Waldemar Gasztkowski, ks. dr Wiesław Jankowski, Władysław Diakun - burmistrz Polic, Witold Król - przewodniczący Rady Miejskiej oraz państwo Anna i Maciej Zaśko wraz z dziećmi, mieszkańcy Polic.
Ta historyczna uroczystość odbyła się bezpośrednio po Mszy św., której przewodniczył abp Andrzej Dzięga. Arcybiskup Metropolita w słowie Bożym ukazał sylwetkę swojego poprzednika na tronie biskupim, mówiąc o nim, że jako honorowy obywatel Szczecina, Stargardu Szczecińskiego, Warszawy, Łomianek i Polic pozostał bardzo wyrazistą i zasłużoną postacią dla Kościoła nad Odrą i Bałtykiem. Abp Majdański pokochał tę ziemię. Wiedział, że potrzebuje ona dużo miłości i ją jej dawał. Troszczył się o jej historię i o ludzi, o każdego człowieka, najbardziej o tego nienarodzonego. Patrzył także z proroczą wizją na tę ziemię: na rodzinę - tutaj położył ogromne zasługi dla nauki światowej i w Polsce na temat rodziny; na sprawy kulturotwórcze i duchowe - wyjednał u Stolicy Apostolskiej metropolię szczecińsko-kamieńską; na sprawy państwowe - dbał o pomyślność Ojczyzny i narodu, bolał nad emigracją młodych ludzi.
Ksiądz Metropolita podziękował mieszkańcom Polic za to, że potrafili to dzieło abp. K. Majdańskiego zauważyć i docenić. Prosił także policzan o dalszą pamięć i wdzięczność, życząc im, aby abp Majdański pozostał dla nich nauczycielem i przewodnikiem.
S. Wanda Boniszewska, zdjęcie z archiwum KGB w Wilnie
Aby ratować ich dusze, s. Wanda Boniszewska nie bała się stanąć do walki z mocami ciemności.
W Dzienniku duszy sługi Bożej s. Wandy Boniszewskiej ze Zgromadzenia Sióstr od Aniołów (1907 – 2003) możemy znaleźć słowa, które w rozmowie z Jezusem zapisała na temat kapłanów: „Ten człowiek nie jest zwykłym człowiekiem, to jest kapłan. Kapłani mają łaskę największą od Boga i wszelkie względy, bo pieczętowani są Chrystusem, Jego Krwią Przenajświętszą”.
Imiona rodziców Maryi i zarazem dziadków Jezusa są nam dobrze znane. Wynika to z faktu, że ich kult w Polsce jest dość rozpowszechniony. Zapewne powodem tego jest nasze, pełne sentymentu, podejście do kobiecej części rodu Jezusa. Kochamy mocno Najświętszą Maryję Pannę i swą miłość przelewamy również na Jej matkę - św. Annę. Dlatego liturgiczne wspomnienie św. Anny i św. Joachima cieszy się u nas tak dużymi względami.
Współcześnie czcimy rodziców Maryi wspólnie, choć początkowo przeważał kult św. Anny. Przywędrował on do Polski już w XIV wieku, kiedy Stolica Apostolska ustaliła datę święta na 26 lipca. Zawsze wyjątkową czcią otaczano babcię Jezusa na Śląsku. Do dziś największej czci doznaje ona na Górze św. Anny k. Opola, gdzie znajduje się cudowna figura tej Świętej. Przedstawia ona św. Annę piastującą dwoje dzieci: Maryję i Jezusa, dlatego powszechnie jest nazywana Świętą Anną Samotrzecią - co można tłumaczyć „we troje razem”.
O św. Joachimie i św. Annie nie wiemy jednak za dużo. Pismo Święte o nich nie wspomina. Trochę więcej światła na te postaci rzuca jeden z apokryfów - Protoewangelia Jakuba z końca II wieku. Z niego właśnie dowiadujemy się o imionach dziadków Jezusa. Wiemy też, że byli oni długo bezdzietni. Dopiero wytrwała modlitwa Joachima przez czterdzieści dni na pustyni wyjednała łaskę u Boga. Dar dany im w podeszłym wieku został przepowiedziany przez anioła, który określił mającą się narodzić córkę jako „radość ziemi”.
Zapewne św. Joachim i św. Anna byli dobrymi rodzicami, czego bezdyskusyjnym przykładem jest Maryja. Właśnie Ona przyjęła w pokorze Boże wybranie, spełniając Jego wolę wobec siebie. Podkreślił to sługa Boży Jan Paweł II 21 czerwca 1983 r. właśnie na Górze św. Anny, kiedy powiedział, że: „Syn Boży stał się człowiekiem dlatego, że Maryja stała się Jego Matką”.
W wielkiej mierze Maryja mogła stać się Matką Zbawiciela dzięki dobremu wychowaniu, które otrzymała w domu rodzinnym. Warto więc postawić pytanie: Czy my potrafimy wyciągnąć z tego właściwe wnioski dla nas samych? Trzeba nam pytać o styl wychowywania naszych pociech. Z niego wynika ich stosunek do sacrum, do świata Bożych planów wobec każdego z naszych dzieci.
Św. Joachim i św. Anna na pewno mieli świadomość tego, że ich obowiązkiem jest dobre przygotowanie Maryi do wypełnienia zadań, które Bóg przed Nią postawił.
2-letni chłopiec pozostawiony w oknie życia w Katowicach - bez żadnych dokumentów, bez aktu urodzenia. Zgodnie z przepisami dziecko trafiło pod opiekę lekarzy. Przewieziono go do Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach. Sprawą zajęła się prokuratura.
To już kolejne dziecko w minionym tygodniu uratowane dzięki Oknom Życia.
Przeczytaj także: Kielce: Noworodek pozostawiony w Oknie Życia
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.