Bp Krzysztof Włodarczyk: Pan Bóg, jak prąd, działa niewidocznie, a skutki są widzialne
„Pan Bóg, jak prąd, działa niewidocznie, a skutki są widzialne. Prąd świeci i Bóg oświeca” - mówił bp Krzysztof Włodarczyk, który przewodniczył Mszy św. dla uczestników ogólnopolskiej pielgrzymki elektryków, energetyków i elektroników.
Przedstawiciele wspomnianych grup zawodowych modlili się w Częstochowie przed tronem Królowej Polski po raz trzydziesty dziewiąty. - Przybywacie do „Narodowej Kany”, gdzie Pani Jasnogórska udziela gościny, a jako najlepsza Matka przygarnia, wysłuchuje i pociesza. Przybywacie, aby najpierw przez Jej wstawiennictwo zanieść dziękczynienie Bogu, który jako dobry Ojciec i Gospodarz rozdziela swoje dary, karmi i umacnia naszego ducha swoim Słowem i sakramentami - dodał.
Reklama
Biskup bydgoski podkreślił, że to także okazja, by złożyć trud ciężkiej i uczciwej pracy, codziennego zmagania o byt własnych rodzin, ale też, by powiedzieć o troskach, problemach środowiska, zapytać o przyszłość, „szukać świateł nadziei, odwagi i mocy do przyjęcia nowych wyzwań i zadań, które czas i życie przynosi”.
Podziel się cytatem
Biskup Włodarczyk zauważył, że Pan Bóg jest stały, bo wciąż i zawsze kocha, a człowiek, jak prąd - zmienny. - Człowiek różnie się zachowuje - jest wierny Bogu, albo się od Niego oddala, mówi tak lub nie. Jednak, jak wyrzuci nam bezpiecznik, albo będziemy mieli w sercu zwarcie, zawsze można to naprawić w Kościele. Możemy przejść na ten prąd stały, naprawić zwarcie i to bez podwyżek taryf, za darmo - powiedział.
Czy jest jakiś związek i podobieństwo między Panem Bogiem a wytwarzanym prądem? - pytał biskup Krzysztof Włodarczyk. - Jest to związek niezwykły. Pan Bóg, jak prąd działa, niewidocznie, a skutki są widzialne. Prąd świeci i Bóg oświeca - zaznaczył, przypominając znaczenie Eucharystii w życiu osoby wierzącej. - Z przyjmowania Chrystusa w Komunii św. rodzi się dynamiczna relacja, dzięki której słaby człowiek czerpie siły z ofiary Zbawiciela do walki ze złem, czynienia sobie ziemi poddanej - stwierdził.
Reklama
Według biskupa Krzysztofa Włodarczyka, zamiast patrzeć z przerażeniem na to, co się wokół nas dzieje, trwożyć i zamartwiać, warto swój wzrok zatopić w Chrystusie obecnym w Najświętszym Sakramencie. - W naszej wspólnocie pielgrzymkowej Chrystus mówi każdemu z nas - Ja jestem, a Kościół przypomina, że każda Eucharystia prowadzi do nowej bliskości z Jezusem. Niech więc dobry Bóg scala naszą rozdartą rzeczywistość. Mamy Jezusa, ale czy On ma nas? - pytał.
Podziel się cytatem
Na zakończenie ordynariusz diecezji bydgoskiej dodał, że zwykły śmiertelnik nie wyobraża sobie dzisiaj życia bez różnych rodzajów energii, elektryczności, elektroniki. - Dziękujmy Bogu za jego hojność, za pomysłowych ludzi nazywanych czasem geniuszami. Dziękujmy za wszelkie dobra, które ubogacają ludzi przez korzystanie z osiągnięć w tej dziedzinie - mówił, kończąc, że codzienność zawodowa energetyków, elektryków, elektroników, ich praca, wykonywanie powinności, mają wymiar służby człowiekowi i ojczyźnie. Służby, która przyczynia się do poczucia bezpieczeństwa wszystkich Polaków.
Msza św. sprawowana była na jasnogórskim szczycie.
Czy farmy wiatrowe staną się jednym z kół zamachowych polskiej gospodarki?
Polskie firmy ruszają na podbój Bałtyku – w najbliższych latach planują wybudować na wybrzeżu morskie farmy wiatrowe. Najwięcej mocy zainstalowanej na Morzu Bałtyckim będzie posiadało PGE. Ogólny trend inwestycji w farmy wiatrowe pokazuje, że od tego czystego źródła energii nie ma odwrotu. Od 2013 r. globalny rynek morskich farm wiatrowych rósł rocznie średnio o 24%. Zastanówmy się więc, jak powstają farmy wiatrowe i czy zmienią one oblicze polskiej energetyki.
Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.
Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach.
Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić.
Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Mojżesz powiedział do ludu: «Będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, przestrzegając Jego poleceń i postanowień zapisanych w księdze tego Prawa; wrócisz do Pana, Boga swego, z całego swego serca i z całej swej duszy. Polecenie to bowiem, które Ja ci dzisiaj daję, nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem. Nie jest w niebiosach, by można było powiedzieć: „Któż dla nas wstąpi do nieba i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je”. I nie jest za morzem, aby można było powiedzieć: „Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je”. Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
